Hoezeer de puristen van elk vakgebied het ook proberen, de beste manier om de leken van een kunst voor zich te winnen is de benadering en de rassenvermenging. Hoewel er zeker ook enig narcistisch plezier is in het niet onthullen van bepaalde privileges, of het nu de gevallen zijn van de paddenstoelenplukkers of de wetenschappelijke vreugde van het denken als wandelen of transcendentie ...
Benjamin Labatut het is die voorrecht gemaakte literatuur. En dankzij zijn benadering van fictie kunnen we genieten van dat zorgvuldig begaafde voor het essay. Zodra de krachtige uitbarsting van zijn proza van gemengd ras is geëxplodeerd in het epicentrum van de wereldwijde uitgeverijmarkt, zullen we zeker kunnen blijven genieten van edities van eerdere werken, evenals van het nieuwe dat deze jongen met een bevoorrechte verbeeldingskracht ter wereld brengt.
Met zijn suggestieve verhaal van de Boris Vian meer pretentieus en tegelijkertijd helderziend, Labatut doet goede metafysica. Essentiële filosofie die we allemaal voelen ergens in de ziel genesteld, als een oude erfenis verstrikt in spiralen van DNA. Daar waar onze intelligentie werd gewekt door instructies en antwoorden te verliezen ...
Top 3 aanbevolen boeken van Benjamin Labatut
Een vreselijk groen
De verspreiders zijn vastbesloten om dat evenwicht te vinden dat kan worden volgehouden om aan de ene kant de meest verstandige principes en aan de andere kant het meest gemiddelde begrip van de mens te laden. Het resultaat heeft de neiging om bijna altijd te lekken om technische metingen te worden.
Misschien is de vraag niet proberen jezelf in andermans schoenen te verplaatsen als je over wetenschap schrijft. De oplossing kan zijn om te beginnen met goed uit te leggen dat je alleen door je fantasie te laten leiden de formules om de processen in te gaan, kunt omzeilen. Zoals in de geschiedenis wanneer iets belangrijks op het punt staat ontdekt te worden.
De verhalen in dit unieke en fascinerende boek hebben een rode draad die ze met elkaar verweven: de wetenschap, met haar zoektochten, pogingen, experimenten en hypothesen, en de veranderingen die ze - ten goede en ten kwade - introduceert in de wereld en in onze visie op hij.
Door deze pagina's lopen echte ontdekkingen die een lange verontrustende keten vormen: het eerste moderne synthetische pigment, Pruisisch blauw, gecreëerd in de XNUMXe eeuw dankzij een alchemist die het levenselixer zocht door wrede experimenten op levende dieren, wordt de oorsprong van waterstofcyanide , een dodelijk gas dat de Duits-joodse chemicus Fritz Haber, vader van de chemische oorlogsvoering, gebruikte om het pesticide Zyklon te maken, niet wetende dat de nazi's het uiteindelijk in de vernietigingskampen zouden gebruiken om leden van zijn eigen familie te vermoorden.
We zijn ook getuige van de wiskundige verkenningen van Alexander Grothendieck, die hem leidden tot mystieke wanen, sociaal isolement en waanzin; op de brief die aan Einstein werd gestuurd door een stervende vriend uit de loopgraven van de Eerste Wereldoorlog, met de oplossing van de relativiteitsvergelijkingen en het eerste voorteken van zwarte gaten; en op de strijd tussen de twee grondleggers van de kwantummechanica - Erwin Schrödinger en Werner Heisenberg - die het onzekerheidsprincipe en het beroemde antwoord opleverde dat Einstein tegen Niels Bohr schreeuwde: "God dobbelt niet met het universum!"
Literatuur verkent wetenschap, wetenschap wordt literatuur. Benjamín Labatut heeft een niet-classificeerbaar en krachtig verleidelijk boek geschreven dat praat over willekeurige ontdekkingen, theorieën die grenzen aan waanzin, alchemistische zoektochten naar kennis en het verkennen van de grenzen van het onbekende.
Na het licht
Misschien worden we mystiek in deze dagen van nood. Bij het naderen van bepaalde bedreigingen die lijken op afgronden onder onze voeten, beginnen kunst of literatuur diepe symfonieën te componeren. Een boek om te lezen met enkele van Bunbury's nieuwste boeken op de achtergrond. zweven of op zijn minst slierten van griezelige schoonheid vinden in alles wat we nog hebben.
"De auteur beschrijft een systeem van schijnbare verbanden, bestaande uit een reeks wetenschappelijke, religieuze en esoterische aantekeningen die samengaan met het biografische verslag van een vreemdeling die geobsedeerd is door het weerleggen van het niets door 'de voortdurende creatie van valse werelden' te onderzoeken. After the light vertelt de ontologische crisis van een subject dat wordt geconfronteerd met leegte in een wereld die verzadigd is van informatie en zonder betekenis. De consistente realiteit is weerlegbaar bewijs voor de auteur. Labatut hoort een stem: de geest van een man die niet in één universum past. Matías Celedón.
“Het begon als een intens gevoel van onwerkelijkheid, vergelijkbaar met wat je hebt als je wakker wordt uit een te levendige droom. Die ochtend keek ik naar het patroon op de tegels in mijn badkamer, het tapijt van gevallen bladeren van de bomen en dacht: dit kan niet de echte wereld zijn. Na een week kon ik mijn huis bijna niet meer uit."
«In het licht van radicale twijfel verschijnt de leegte en lossen de wereld en de dingen erin op. After the light is een boek van diepe introspectie en een oceaan waarin de kloof tussen de dingen wordt waargenomen. Daar, aan de rand van de afgrond, staat een verteller voor niets en wacht in het donker tot er licht en vormen achter zijn oogleden verschijnen. De paragrafen van Labatut zijn precies dat, ongrijpbare fosfenen die een glimp mogelijk maken van het concert van metafysische stukken in een vacuüm, de verre representatie van het niet-representatieve, de alchemie van de onuitsprekelijke dingen die de andere kant van de taal bewonen. Mike Wilson.
Maniac
De XNUMXe en XNUMXe eeuw als een soort apocalyps, een epiloog die vaak wordt voorspeld door denkers en andere doemdenkers uit elk tijdperk. Uiteindelijk zullen we gelijk hebben en onze grootheidswaanzin zal er uiteindelijk toe leiden dat dit einde van de wereld het hoogtepunt wordt van de tegenstellingen tussen verkapte vrijheden en oncontroleerbare ambities. Van het anekdotische tot het universele, een reis door de menselijke rede in de context van de moderne tijd.
MANIAC, een verontrustend drieluik over de dromen van de XNUMXe eeuw en de nachtmerries van de XNUMXe eeuw, verkent de grenzen van de rede en volgt het pad van de grondslagen van de wiskunde naar de waanideeën van de kunstmatige intelligentie. Geleid door de enigmatische figuur van John von Neumann, een moderne Prometheus die meer dan wie dan ook heeft gedaan om de wereld waarin we leven te creëren en te anticiperen op de toekomst die gaat komen, verdiept Benjamín Labatut zich in dit boek in de vuurstormen van atoombommen, in de dodelijke strategieën van de Koude Oorlog en de geboorte van het digitale universum.
Het werk begint met een geweerschot: in 1933 maakte Paul Ehrenfest, de Oostenrijkse natuurkundige en goede vriend van Einstein, een einde aan het leven van zijn eigen zoon voordat hij zelfmoord pleegde, ervan overtuigd dat de ziel van de wetenschap was gecorrumpeerd door hetzelfde kwaad dat de opkomst van het nazisme aandreef . Sommige van Ehrenfests angsten worden bewaarheid in het hoofdpersonage van het boek, de Hongaarse wiskundige von Neumann, een wezen met zulke buitengewone hersenen dat zijn collega's hem als de volgende stap in de menselijke evolutie beschouwden.
Tijdens een bliksemcarrière legde Von Neumann de wiskundige basis van de kwantummechanica, hielp hij bij het ontwerpen van kernbommen, ontwikkelde hij de speltheorie en creëerde hij de eerste moderne computer. Aan het einde van zijn leven, toen hij al een sleutelrol had gespeeld in het militair-industriële complex, gaf hij de vrije loop aan een creatieve impuls die hem ertoe bracht ideeën te bedenken die het primaat van onze soort zouden kunnen bedreigen: ‘Er bestaat geen geneesmiddel tegen vooruitgang. ', zei hij, nadat hij de komst van een essentiële singulariteit had aangekondigd, een keerpunt in de geschiedenis waarboven de menselijke aangelegenheden zoals wij die kennen niet zouden kunnen voortduren.
MANIAC culmineert in de strijd tussen een mens en een machine: Lee Sedol, grootmeester van Go, daagt het kunstmatige-intelligentieprogramma AlphaGo uit in vijf pijnlijke games die dienen als waarschuwing voor de uitdagingen waarmee we te maken zullen krijgen naarmate de technologieën van onze creaties steeds groter worden. onafhankelijkheid.
Andere aanbevolen boeken van Benjamín Labatut
Antarctica begint hier
Labatut vindt in het verhaal de achtergrond waar hij levens als de bliksem ontwaakt. Luchtlichten die nauwelijks oplichten maar die fascineren als de context het juiste landschap is. En licht is het enige ware, het enige dat naar parallelle universums kan reizen om onze reflectie aan de andere kant te ontdekken, en zo de betekenis van ons passeren tussen vlakken compleet maakt.
Een beginnende journalist waagt zijn carrière aan het opsporen van de sporen van een groep Chileense soldaten die verdwaald zijn op Antarctica. Een jonge vrouw probeert te ontsnappen aan haar lichaam, misvormd door een vreemde ziekte. Een jazzgenie voorspelt aardbevingen vanaf zijn sterfbed, geteisterd door de helderheid van degenen die op de rand van waanzin lopen.
Volgens Benjamin Labatut is er een gloeiend centrum in dingen die maar weinigen kunnen bereiken. Degenen die het aanraken branden, lichten even op en worden dan verteerd. Die geheime kern trekt de personages in deze verhalenbundel.
