Ik weet niet wat Daniel Defoe zou denken van deze Iberische Robinson Crusoe met duidelijke parodie-ondertonen die uiteindelijk meer gericht is op een actuele humoristische kritiek waarin wordt aangetoond dat overleven na het tijdperk van connectiviteit mogelijk is, in het beste geval van …
Grote spannings- of mysterieverhalen ontmaskeren geleidelijk een realiteit die aanvankelijk werd gepresenteerd als iets heel anders dan wat ze uiteindelijk is. Het gaat over het krabben over het klatergoud om nieuwe lagen te bereiken waar donkere benaderingen zich nestelen. Jerónimo Tristant zet zich in voor de zaak van…
Het is waar dat als je met de kleintjes gaat zitten om ze een verhaaltje voor te lezen, je je uiteindelijk als een dwerg kunt vermaken. Het moet de juiste situatie zijn om aan je zijde te blijven kijken met dat charmante gebaar van aandacht. Als het verhaal genoeg aantrekkingskracht heeft...
Ik zal niet moe worden om te herhalen dat Víctor del Arbol iets anders is. Het is niet langer een kwestie van het zwarte genre benaderen met dat meesterschap dat gedeeld wordt met andere grote Spaanse auteurs zoals Dolores Redondo, Javier Castillo of zelfs een klassieker als Vázquez Montalbán. Wat deze auteur heeft laten zien...