आत्माको गह्रौं मामिलाहरूको बारेमा, हाम्रो अस्तित्वमा रहेका ती सबै विरोधाभासहरूको बारेमा, अपराध र पश्चातापको बारेमा, पलायन हुने समयको बारेमा हारको भावनाको बारेमा कथा लेख्न सकिन्छ। तर कसरी गर्ने भनेर जान्नुपर्छ।
सत्य यो हो कि, यस अवस्थामा, कथाको प्रकृतिले विषयको पारदर्शी बोझलाई कम गर्न धेरै मद्दत गर्दछ। एउटा लघुकथाको ब्रसस्ट्रोकले विस्तृत कार्यको सबैभन्दा ठूलो विवरण भन्दा बढी प्रसारण गर्न सक्षम हुन्छ। तर कसरी गर्ने भनेर जान्नुपर्छ
डेनिस जोनसनलाई यो कसरी गर्ने भनेर थाहा छ। र यस पुस्तकले यसको राम्रो उदाहरण दिन्छ।
पुस्तक बनाइएका पाँच कथाहरूमा हामी धेरै फरक जीवन परियोजनाहरू खोज्छौं, तर सधैं गहिरो संवेदनाहरू अन्तमा आउँदैछ। आफूले जे छ त्यसको सामना गर्ने पात्रहरूले विपत्तिको सामना गरे, उदासीनताका साथ त्यो दुःखको पूर्ण खुशीमा परिणत हुन्छन्। किनभने तिनीहरूसँग अर्को विकल्प छैन।
पाँच नायकहरूको लागि जीवनमा सधैं पूर्ण सौन्दर्यको झलक हुन्छ। विशेष गरी यसको सबैभन्दा ठूलो अन्तिम एनिग्मामा। अन्यथा सबैभन्दा सुन्दर कारणको दयनीय अन्धकारमा डुब्नेछ जसले उनीहरूलाई उनीहरूको डरको सामना गरेको छ वा पुरानो आघातहरू थुपारेको छ; वा कि यसले तिनीहरूलाई उपभोग गरिएको जीवनको शून्यताको अगाध खाडलमा पुर्याउँछ, जब सबै समय विगतले पलको अनन्ततालाई यसको अन्तिम दिनहरूमा देखेको झूटा नाराको रूपमा घोषणा गर्यो ...
सम्भावित संशोधन बिना तीव्र प्रेम वा घृणा पछि; सबैभन्दा ठूलो सफलता वा खराब गल्तीहरू पछि, यी क्यारेक्टरहरूले उनीहरूको परिस्थितिको सहायकको वास्ता गर्दैनन्, किनकि नोस्टाल्जिया एउटै हुन्छ। र तिनीहरूले केवल प्रहसनको पर्दाफाश गर्नुपर्दछ र समयको चालको असभ्यतामा हाँस्नुपर्दछ जसले कुनै पनि विजयलाई खारेज गर्दछ वा कुनै पनि सम्भावित त्रुटिलाई गाड्छ।
यी कथाहरूमा लिप्त हुँदा लेखकलाई मृत्युले सतायो। जानाजानी विदाई साहित्य को एक कार्य। पाँच वर्णहरू जुन एक मात्र हुन सक्छ। किनभने अन्तमा हामी धेरै जीवन, विभिन्न परिस्थितिहरू, विभिन्न परिदृश्यहरू बाँचिरहेका छौं र हामीले यी सबैलाई अलविदा भन्नुपर्दछ।
तपाईं अब यहाँ डेनिस जोनसनको द मर्मेड्स फेवर किताब किन्न सक्नुहुन्छ। यस ब्लगबाट पहुँचको लागि सानो छुटको साथ, जुन सधैं सराहना गरिन्छ: