"စာရေးဆရာတစ်ယောက်မှဘယ်သူမှတကယ်မပျော်ဘူး" ဟူသည် ၏ထားသောစာပိုဒ်တိုများ Margaret Mazzantini ငါသိချင်တာတွေ့တယ်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ၎င်းသည် စာရေးခြင်း၏ အနှစ်သာရကို မြှင့်တင်ရန်နှင့် ပျော်ရွှင်မှု၏ အခြေခံအုတ်မြစ်ဖြစ်သည့် ပြီးပြည့်စုံသော အယူအဆဖြစ်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ နောက်ဆုံးတော့ ဘယ်သူမှ တစ်ချိန်လုံး ပျော်ရွှင်နေမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ အဓိကကတော့ စိတ်ညစ်စရာတွေကို အခွင့်ကောင်းယူဖို့ပါပဲ။ ပြီးတော့ ဟုတ်တယ်၊ စာရေးတာက အဓိပ္ပါယ် ရှိတယ်။ မာဂရက် မထင်ဘူးလား။
La Mazzantini ၏ဖန်တီးမှုမပျော်ရွှင်မှု ၎င်းသည်ဆန့်ကျင်ဘက်အမျိုးမျိုးမှပွင့်လင်းထက်မြက်သောရင်းနှီးမှုမှကျွန်ုပ်တို့ကိုချေမှုန်းသည်၊ ၎င်းသည် phreatic အဆင့်ရှိရွေ့လျားနေသောရေများအကြားသွားလာနေသကဲ့သို့ကျွန်ုပ်တို့၏လက်တွေ့ဘ ၀ မှအရင်းခံတည်ရှိမှုဝါဒကိုစူးစမ်းသောသူတို့၏ပုံမှန်နေထိုင်မှုပုံစံကိုပြသသည်။ မရ။
လှုံ့ဆော်မှုအချို့နှင့်အတူ Erri က de LucaMazzantini သည်ရှာဖွေတွေ့ရှိရန်စာပေများကိုဟောကြားခဲ့သည်။ ငါကကိုယ့်ကိုယ်ကိုကူညီဖို့ဘယ်နည်းနဲ့မှရည်ညွှန်းတာမဟုတ်ဘူး၊ ဒါပေမယ့်ငါတို့ကဝတ္ထုကိုအဆုံးသတ်ချင်ရင်စာနာစိတ်ကနေသရုပ်ဖော်တဲ့အတုယူဖို့လိုအပ်တယ်။ ရလဒ်၊ ဇာတ်ကောင်များ၏အသွင်ပြောင်းမှု၊ လွတ်မြောက်မှုသို့အနည်းဆုံးသူတို့၏ရုန်းကန်မှု ...
Margaret Mazzantini ၏အကောင်းဆုံးဝတ္ထု ၃ ပုဒ်
မလှုပ်နဲ့
Mazzantini ၏ဒုတိယမြောက်ဝတ္ထုသည်ဘာသာပြန်ဆိုခြင်းမှအတည်ပြုခြင်းခံရသောစာရေးဆရာထံမှထိုပဲ့တင်သံကိုရရှိပြီးဖြစ်သည်။
ကောင်းသောအကျင့်ရှိသူ၏ မကောင်းတဲ့စိတ်သည် အံ့သြထိတ်လန့်ဖွယ်ရာ မြင်ကွင်း။ အီတလီနိုင်ငံရှိ ဆေးရုံတစ်ခုတွင် ကျော်ကြားသော ခွဲစိတ်ဆရာဝန် Timoteo သည် ဆိုင်ကယ်မတော်တဆမှုကြောင့် သတိမေ့မြောနေသည့် အသက် 15 နှစ်အရွယ် မိန်းကလေး Angela ၏ သမီးဖြစ်သူ Angela ကို စောင့်ကြည့်နေပါသည်။ နာကျင်မှုနှင့်နောင်တဖြင့် ကျော်လွှားပြီး Timoteo သည် စကားလုံးများဖြင့် ခိုလှုံကာ သူ့ကို အရှက်ရစေမည့် မှောင်မိုက်သောအတိတ်၏ သရဲတစ္ဆေများနှင့် ရင်ဆိုင်ရသည့် ဝမ်းနည်းကြေကွဲဖွယ်ရာ monologue တစ်ခုကို စတင်ခဲ့သည်။
Margaret Mazzantini ၏ပြိုးပြိုးပြက်ပြက်ပွဲ ဦး ထွက်ကိုမရွှေ့ပါနှင့်၊ အီတလီ၌အရောင်းရဆုံးစာရင်းတွင်နှစ်နှစ်ကျော်ရှိနေပြီးစံနှစ်ခု၏ဆင်းရဲဒုက္ခများကိုကြည်လင်ပြတ်သားသောအမြင်ဖြင့် transalpine ဖတ်သူထောင်ပေါင်းများစွာကိုဖမ်းစားနိုင်ခဲ့သည်။ Strega ဆု ၂၀၀၂.
အလှဆုံးစကားလုံး
ရောမမြို့၌ညသည်လူတိုင်းအိပ်ပျော်နေသော်လည်းဖုန်းရုတ်တရက်မြည်လာသည်။ အဝေးမှအသံတစ်သံသည် Gemma အားသူမ၏ဘ ၀ ၏မွေးဖွားမှုနှင့်သေဆုံးစေသောမြို့ Sarajevo သို့ခရီးတစ်ခုဖိတ်ခေါ်သည်။
ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်ပြီးအသုံးမ ၀ င်သောစစ်ပွဲများဖြစ်ပွားနေသည့်ကြားတွင် Pietro သည်ယခုအခါသူမ၏အမေကိုခေါ်။ အခြားဆယ်ကျော်သက်များကဲ့သို့လှပ၊ ကျန်းမာပြီးတစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်သောကောင်လေးတစ်ယောက်ကိုမွေးဖွားခဲ့သည်။ Pietro သည်၎င်း၏ဇာစ်မြစ်ကိုကောင်းကောင်းမသိဘဲပိတ်ထားသောမြို့ Gemma ၏ကျဉ်းမြောင်းသောလမ်းများပေါ်တွင်သင်၏အရိုးများနှင့်ကပ်လျက်မင်းကိုထာဝရပြောင်းလဲစေသောသူတို့၏အချစ်ဇာတ်လမ်းကိုမသိခဲ့ဘူး။
အခုတော့အဲဒီ့ပြည်တွေကိုပြန်ရင်အမေနဲ့သားဟာလျှို့ဝှက်ချက်တွေကိုဖုံးကွယ်ထားတဲ့အတိတ်တွေ၊ အတိတ်ကနာကျင်မှုရဲ့ခြေရာတွေကိုသယ်ဆောင်ထားတဲ့အလောင်းတွေကိုရင်ဆိုင်ရလိမ့်မယ်၊ ဒါပေမယ့်ခရီးတစ်လျှောက်မှာသူတို့ကအဓိပ္ပာယ်ရှိစေတဲ့စကားလုံးအသစ်တွေကိုသင်ယူလိမ့်မယ်။ ကျွန်ုပ်တို့၏အမှားများနှင့်အားလုံးအတွက်အားလုံးအတွက်အစအသစ်တစ်ခုကိုဆက်လောင်းလိုက်ပါ။
ဂုဏ်
ကျွန်ုပ်တို့ရောက်ရှိသည့်အခါ သို့မဟုတ် အနည်းဆုံး နယ်စပ်သို့ သို့မဟုတ် အခြားသူများ၏ အထင်ကြီးအမြင်များ၊ တံဆိပ်များနှင့် ကျွန်ုပ်တို့၏ကိုယ်ပိုင်ဘတ်ဂျက်များကို ဖုံးကွယ်နိုင်သည့် ပြည့်စုံမှုဆီသို့ ကျွန်ုပ်တို့ရောက်ရှိသည့်အခါတွင် ကျွန်ုပ်တို့သည် ထက်မြက်သည်ဟု မြင်နိုင်ပါသည်။ အဲဒါက ဒီဝတ္ထုရဲ့ ဂုဏ်ကျက်သရေပါပဲ။ ငါတို့ကိုယ်တိုင်ဖြစ်ရဲတဲ့ သတ္တိရှိတဲ့နေ့ ရောက်လာမှာလား။ ဤဝတ္ထု၏ မမေ့နိုင်သော ဇာတ်ဆောင်နှစ်ဦးက သူတို့ကိုယ်သူတို့ မေးနေသည့် မေးခွန်းဖြစ်သည်။
ကလေးနှစ်ယောက်၊ လူနှစ်ယောက်၊ မယုံနိုင်စရာနေရာနှစ်ခု။ တစ်ယောက်က မကြောက်မရွံ့၊ တစ်ဖက်က နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းတယ်။ ကွဲအက်နေသော အထောက်အထားကို ပြန်လည်ပေါင်းစည်းရန် လိုအပ်သည်။ အကြွင်းမဲ့တည်ရှိမှုတစ်ခု၏ ချောက်ကမ်းပါးစွန်းတွင် ဓားတစ်ချောင်း၊ Guido နှင့် Constantino တို့သည် ၎င်းတို့ကို ခွဲခွာပြီး ကီလိုမီတာအကွာအဝေးမှ ခွဲခွာကာ ဆက်ဆံရေးအသစ်များ ထူထောင်ကြသော်လည်း အခြားသူ၏ လိုအပ်ချက်များမှာ ၎င်းတို့ အချစ်ကို ရှာဖွေတွေ့ရှိသည့် နေရာကို ခေါ်ဆောင်သွားသော ထိုရှေးဟောင်းစွန့်ပစ်မှုတွင် တွန်းလှန်နိုင်ခဲ့သည်။ ယုတ်ညံ့၍ ယုတ်ညံ့သောနေရာ၊ ငြင်းဆိုခြင်းကဲ့သို့ ကြေကွဲဖွယ်ကောင်းသော၊ ဆန္ဒကဲ့သို့ ရည်မှန်းချက်ကြီးသည်။
