ယုံကြည်ဖို့လိုတယ်။ အဲဒါမေးခွန်းပဲ။ မှန်တယ်မှားတယ်၊ ဒါပေမယ့်ငါတို့တစ်ခုခုကိုယုံကြည်ဖို့လိုတယ်။
အဲဒါကဒီဇာတ်လမ်းရဲ့မကျေနပ်တဲ့ဇာတ်လိုက် Marta ကငါတို့ကိုတွန်းအားပေးတဲ့ပထမဆုံးအယူအဆဘဲ။ သူမကိုယ်တိုင်ကပင်ကိုယ်ဇာတ်ကြောင်း၏ပထမ ဦး ဆုံးပုဂ္ဂိုလ်အားကမ်းလှမ်းသောယုံကြည်စိတ်ချမှုနှင့်နီးစပ်မှုတို့ဖြင့်သူမ၏ကိုယ်ပိုင်ဘ ၀ ကိုနောက်ဆုံးပေါ်ခေါ်ဆောင်လာရန်ဂရုစိုက်သည်။
Marta မှာအိပ်မက်တွေ၊ ဆန္ဒတွေ၊ မျှော်လင့်ချက်တွေရှိခဲ့တယ်။ သူမသည်စျေးကြီးသောရေမွှေးနံ့များနှင့်ပြည့်နှက်နေသည့်ဂုဏ်သိက္ခာရှိသောကုလားထိုင်များ၏လက်ခုပ်သံကိုသူဆွဲနိုင်ခဲ့သောအကပညာရှင်တစ် ဦး ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်သည်။ ယခုအရာအားလုံးသည်အတိတ်မဟုတ်သောကြေကွဲအိပ်မက်တစ်ခုသာဖြစ်သည်။
အတိတ်သည်အမြဲအတိတ်ဖြစ်သော်လည်းနာကျင်မှုသို့မဟုတ်ဂုဏ်မရှိသောပစ္စုပ္ပန်၏ခါးသီးမှုကိုဘယ်တုန်းကမှမထားခဲ့ပေ။
၎င်း၏နံရံလေးဖက်ကြားတွင်ဖောင်းပွနေသောသင်၏တံခါးပေါက်ဝမှကျော်လွန်သောကမ္ဘာသည်စိတ်ဝင်စားစရာမရှိချေ။
ဒါပေမယ့် Marta မှာလူသားတွေရှိတယ်၊ အနည်းဆုံးတော့ကျန်သေးတယ်။ ထို့ကြောင့်သူသည်ဤကမ္ဘာမှထွက်ခွာတော့မည့်အိမ်နီးချင်းတစ် ဦး ကိုကူညီရမည့်အခါ၌သူသည်ဒုတိယအတွေးမပါဘဲလုပ်တတ်သည်။ ဒီစည်းလုံးညီညွတ်မှုအသေးစိတ်ကသူမကိုထူးဆန်းတဲ့ကမ္ဘာတစ်ခုဆီ ဦး တည်သွားစေတယ်။ သူမအာရုံစိုက်ပြီးနောက်သူမ၏အိမ်နီးချင်း၏အိမ်သည်ထူးဆန်းသောလျှို့ဝှက်ချက်တစ်ခုကိုသိုဝှက်ထားခဲ့သည်၊ သို့မဟုတ်အနည်းဆုံး Marta ကထိုအရာကိုဆိုလိုသည်။
အဲဒါကတစ်ခုခုကိုယုံကြည်တာနဲ့ပတ်သက်တာဘဲ။ ပြတင်းပေါက်တံခါးသည်အိပ်ရာကိုပြသည်။ ၎င်းကိုအပေါ်မှရွှေရောင်ဆံပင်ရှည်နှင့် ဦး ခေါင်းကိုအလင်းနှင့်လောကမှကွယ်ဝှက်ထားသကဲ့သို့မြင်နိုင်သည်။
နောက်ဆုံးတွင်အိမ်နီးချင်းသည်သေဆုံးသွားပြီးရွှေရောင်ဆံပင်ပိုင်ရှင်သည်မရှိခြင်း၏လက်တစ်ကမ်းတွင်ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။ သူမအမေရဲ့အိမ်မှာနေခဲ့တဲ့အခြားအမျိုးသမီးကဘာဖြစ်တာလဲလို့မေးတဲ့အခါသူမရဲ့အိမ်နီးချင်းရဲ့သားက Marta ဘာအကြောင်းပြောနေမှန်းမသိပါဘူး။
ဒါပေမယ့် Marta ကသူမြင်တဲ့အရာကိုယုံကြည်တယ်။ ဒီရောဂါဆိုးဝါးတဲ့စူးစမ်းလိုစိတ်ကြောင့်ကမ္ဘာကြီးကိုပြန်ရောက်တဲ့အခါ Marta ကသူမရဲ့အမှန်တရားကိုဖော်ထုတ်ပြဖို့ဘာမဆိုလုပ်ဖို့ဆန္ဒရှိလိမ့်မယ်။ သူမစိတ်ကူးမယဉ်နိုင်တဲ့အရာကဒီရူးသွပ်တဲ့စူးစမ်းလိုစိတ်ကသူ့ရဲ့အနားတွေအများကြီးကိုပြန်ရောက်လာလိမ့်မယ်။
Miquel Molina မှစာအုပ်အသစ် La sonámbulaဝတ္ထုကိုယခုသင် ၀ ယ်နိုင်သည်။