သူငယ်ချင်းကောင်းတစ်ယောက်ရဲ့လက်ဆောင်အဖြစ်ငါ့လက်ထဲရောက်လာတယ်။ သူငယ်ချင်းကောင်းဆိုတာမင်းရဲ့ထုံးစံအတိုင်းလိုင်းထဲမှာသိပ်မရှိရင်တောင်စာပေထောက်ခံချက်မပျက်ဘူး ...
ကလေးတစ်ယောက်ဟာတစ်ခုခုကနေထွက်ပြေးတယ်၊ ငါတို့ဘာကိုတကယ်မသိဘူး။ ဘယ်နေရာကိုမှထွက်ပြေးမှာမကြောက်ပေမယ့်သူကဒါကိုလုပ်ရမယ်ဆိုတာသူသိတယ်၊ သူကသူ့ကိုဖျက်ဆီးနေတယ်ဆိုတဲ့အရာကနေလွတ်မြောက်ဖို့သူ့မြို့ကိုစွန့်ခွာရမယ်။ အကာအကွယ်မဲ့အကာအကွယ်မဲ့သတ္တဝါ၏ဗီဇကဲ့သို့ရှင်သန်မှုအတွက်ရိုးရှင်းသောလိုအပ်ချက်အဖြစ်ကျွန်ုပ်တို့၏မျက်စိရှေ့၌ရဲရင့်သောဆုံးဖြတ်ချက်သည်အသွင်ပြောင်းသွားသည်။
ကမ္ဘာကြီးကရက်စက်ကြမ်းတမ်းတဲ့ကုန်းမြေကြီးပါမရ။ ကလေးသည်စိတ်ဝိညာဉ်အတွက်ရည်ညွန်းချက်တစ်ခုဖြစ်နိုင်သည်၊ ရန်လိုသောလောကတွင်လမ်းလွဲသွားသောမည်သည့် ၀ ိညာဉ်အတွက်မဆိုမမျှော်လင့်ဘဲနူးညံ့သိမ်မွေ့သောကလေးဘဝမှပြန်လည်ရန်လိုမုန်းတီးမှုသို့ပြန်သွားသည်။ မသေချာဟုယူဆရသောစာဖတ်ခြင်းတွင်သင်အမြဲ ပို၍ အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်နိုင်သည်။ ပြုလုပ်နိုင်သည် Jesús Carrasco သည် prosaic, eschatological ပုံများ၏ဘာသာစကားဖြည့်ခြင်းကိုဂရုစိုက်သည် ၎င်းသည်အကြမ်းဖျဉ်းသို့မဟုတ်အညစ်အကြေးမှပျော့ပျောင်းသို့မဟုတ်တုန်လှုပ်စေရန်နောက်ပိုင်းတွင်မျဉ်းကြောင်းအချို့ကိုဖြတ်သွားသည်။
ကလေးတစ် ဦး သည်၎င်း၏မူလအစမှအဘယ်ကြောင့်ထွက်ပြေးသနည်း။ ဘယ်နေရာကိုဘယ်လိုခရီးဘယ်လိုသွားမလဲ။ လွတ်မြောက်ခြင်းသည်ဇာတ်လမ်းကိုလှုံ့ဆော်သော leitmotif ဖြစ်လာသည်။ မကောင်းသောအချိန်များ၏နှေးကွေးသောပုံစံနှင့်ဖြည်းဖြည်းချင်းတိုးတက်နေသောဇာတ်လမ်းတစ်ကွက်၊ စာဖတ်သူသည်ကြောက်ရွံ့ခြင်း၊ အပြစ်ကင်းခြင်း၊ စိတ်ထဲမကြည်လင်သောအပြစ်တစ်ခု၏စိတ်ကူးကို ၀ င်ရောက်ခံစားနိုင်ခြင်း။ ထိုနေရာသည်နာကျင်စေသောကြောင့်အရာအားလုံးထက်ပိုသည်။ သူတို့ကသက်သာတယ်လို့မင်းပြောရင်တောင်နာကျင်မှုကထွက်ပြေးတယ်။
ဘာဖြစ်လာမယ်၊ ကလေးဘာဖြစ်လာမယ်၊ ကောင်းတာဖြစ်ဖြစ်၊ ကောင်းတာရောဖြစ်လာနိုင်တာကိုကြိုမြင်နိုင်တယ်။ ဒါပေမယ့်မြေလွတ်မြေရိုင်းမှာမြေသြဇာထည့်သွင်းထားတဲ့ဘာသာစကားတစ်ခုရဲ့အလှတရားနဲ့မရေမတွက်နိုင်တဲ့ကံကြမ္မာကကလေးဆီမရောက်နိုင်ဘူးဆိုတဲ့မျှော်လင့်ချက်ကမင်းကိုဆက်ပြီးဖတ်ဖို့လှုံ့ဆော်ပေးတယ်။ အဲဒါကဖြည်းဖြည်းချင်းသွားရတဲ့မြင်ကွင်းတွေကိုထပ်ဖြည့်ပြီးအဲဒါကမင်းထာဝရအတွက်ရိုးရှင်းတဲ့အခိုက်အတန့်တွေနဲ့မင်းကိုတင်ပြပေးမယ့်မှော်တစ်ခုရဲ့မျှော်လင့်ချက်ရဲ့ရှေ့က hyper-real space ကိုနိမ့်ကျစေတယ်။ ၎င်းသည်ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်မှုအားဂုဏ်သိက္ခာနှင့်သတိမေ့ခြင်းတို့ဖြင့်ဖုံးလွှမ်းနိုင်သောမဖြစ်နိုင်သည့်လှည့်ကွက်တစ်ခုတွင်ရှိနေလျှင်ပင်စာပေအားလုံး၏ကွယ်ဝှက်နိုင်ခြေသည်။
၎င်းသည်ဖြစ်လိမ့်မည်သို့မဟုတ်မဖြစ်လာပါ။ မျှော်လင့်ချက်သည်ပြောရန်နှင့်သိရန်အနည်းငယ်သာရှိသောအသက်ကြီးသောသိုးထိန်း၏လက်နှင့်ခိုင်မြဲသောလက်တစ်စုံသာကျန်ရှိသည်၊ သူ၏ခြေဖဝါးမှကုန်းမြေသို့မိုးကုပ်စက်ဝိုင်းသို့ရောက်သည်။ သိုးကျောင်းသားသည်တစ်ခုတည်းသောမျှော်လင့်ချက်အဖြစ်သူ၏သိုးစုမှအရာအားလုံးကိုသတိမေ့သွားခြင်းနှင့်ဒဏ်ရာပြင်းသောသိုးတစ်ကောင်ကဲ့သို့ကလေးအားစွန့်ပစ်နိုင်စွမ်းရှိသည်။ စာအုပ်ကိုပိတ်လိုက်တဲ့အခါဘယ်လိုလူသားမျိုးတုန်းလိမ့်မလဲ။
Jesús Carrasco ၏ပထမဆုံး ၀ တ္ထုကိုဤနေရာတွင် Out တွင် ၀ ယ်နိုင်သည်။
Jesús Carrasco ၏ဖွင့်ဆိုချက်တွင်မှတ်ချက် ၁