Los 3 mejores libros de Roberto Ampuero

La literatura hispanoamericana siempre ofrece grandes ejemplos de escritores comprometidos contra los autoritarismos en cualquier país. Desde el nicaragüense Sergio Ramirez အလွန်ပင် Julio Cortazar Roberto Ampuero ကိုရောက်သည်။

Unos desde el corazón de la política y otros desde el activismo. Todos ellos siempre desde su literatura con esas pinceladas necesarias para apuntalar la debida libertad del ser humano y de las sociedades modernas.

Roberto Ampuero también compatibilizó sus pasiones literarias y sus inquietudes sociopolíticas hasta llegar a un temprano exilio que le alcanzó con el golpe de Estado de Pinochet en su país a sus 20 años.

Antecedentes marcados, nos centraremos ya en lo literario, en el resultado vital que acaba quedando negro sobre blanco en una bibliografía de Ampuero cargada en ocasiones de la ideología esencial del escritor en busca de libertades. Pero también una obra narrativa orientada a géneros enteramente de ficción, con ese registro negro que cautivó con su arraigo espeluznante con la realidad.

အကြံပြုထားသောထိပ်တန်းဝတ္ထု ၃ ခုမှာ Roberto Ampuero

Salvador Allende ၏နောက်ဆုံး tango

Allende ၏ဇာတ်လမ်း၊ သူ၏အဆုံးသတ် ... ဇာတ်ကောင်၏နောက်ဆုံးနိုင်ငံရေးဒဏ္ာရီများထဲမှတစ်ခုဖြစ်စေသည်။ ကြေကွဲဖွယ်ကောင်းသည်မှာလက်ရှိခေါင်းဆောင်၏အကျင့်စာရိတ္တကိုမြှင့်တင်ရန်နိုင်ငံရေး၌လည်းတာဝန်ထမ်းဆောင်သည်။

Ampuero သည်ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်မှု၊ တက်ကြွမှု၊ အတွေ့အကြုံမရှိသေးသောလူငယ်နှင့်အရာအားလုံး၏ပြင်းထန်မှုတို့အကြား၌အမြဲလိုလိုနှင့်ခေါင်းမာမှု၏တစ်ချိန်ချိန်တွင်ပိုမိုဆိုးရွားလာစေခဲ့သည်။ အချက်မှာဤစာအုပ်၌ Ampuero သည် Salvador Allende ၏နောက်ဆုံး tango ဖြစ်လာနိုင်သောအရာများမတိုင်မီထိုအချိန်များကိုပြန်လည်တည်ဆောက်စေသည်။ Tango ၏နောက်ဆုံးခြေလှမ်းများကိုလုပ်ဆောင်စဉ်သူ၏အသက်တာ၏ကန့်လန့်ကာကိုနှိမ့်ချခြင်းအကြောင်းစဉ်းစားခြင်းထက်ပို ၍လည်း မကြော့ပါ။

ဒီ့ထက်နက်နဲတာကသေကြောင်းကြံစည်မှုရဲ့အာဏာသိမ်းမှုကိုတွန်းအားပေးပြီးဂုဏ်သိက္ခာရှိရှိအောင်မြင်ခဲ့ရင်ဘယ်ကိစ္စမှာမဆိုအမြဲမေးခွန်းထုတ်လေ့ရှိတဲ့မေးခွန်းကဘာလဲ။ Ampuero ၏အရေးပါသောရှုထောင့်မှကြည့်ခြင်းအားဖြင့် ၂၁ ရာစုနှစ်သို့ ၀ င်ရောက်လာသောအခါဝန်လေးခြင်းမရှိဘဲကမ္ဘာကြီးသည်၎င်း၏ကိုယ်ပိုင်အရိပ်များမှလွတ်သွားသောအခါထိုငွေစက္ကူများအားပြန်လည်ပြင်ဆင်ခြင်းမှကျွန်ုပ်တို့သွားခဲ့သည်။ အဆုံးမရှိ၊ အေးသောစစ်ပွဲများနှင့်ပူခြင်း နှစ်ကြိမ်ကြားတွင်မှတ်စုစာအုပ်ကိုပြန်လည်ရယူသူ David Kurtz သည်သမိုင်းထောက်လှမ်းတွေ့ရှိချက်များနှင့်ရင်ဆိုင်နေရသောပုံပြင်တစ်ပုဒ်ကိုပြောခဲ့သည်။

မေ့လျော့ခြင်း၏ Sonata

ဤဇာတ်လမ်းသည် ဦး ချိုများဖြင့်စတင်သည်။ ဂီတပညာရှင်တစ် ဦး သည်အိမ်မှပြန်လာပြီးဇနီးသည်အားသူ၏အိမ်၌အကြာကြီးထားခဲ့ပြီးခရီးတစ်ခုထွက်ပြီးနောက်စိတ်ထက်သန်ရန်ဆန္ဒပြင်းပြခဲ့သည်။ ဒါပေမယ့်သူမမျှော်လင့်ထားဘူး။ သူအိမ်ထဲကို ၀ င်လာတာနဲ့အမျှအသက်နှစ်ဆယ်ကျော်လူငယ်တစ်ယောက်ကသူ့မိန်းမရဲ့စိတ်ဝိညာဉ်ကိုကြိုးတွေတုန်ခါစေတာကိုတွေ့ရှိခဲ့တယ်။

El hombre despechado asume fácilmente su derrota. Es tan sencillo sentirse vencido y entregarse a la perdición y al olvido de uno mismo… El propio autor, Roberto Ampuero သည်အချစ်၏အကြမ်းဖက်ဆုံးရှုံးမှုကိုသက်သာစေရန်မြင်ကွင်းတွင်ပေါ်လာသည်မရ။ ဒါပေမယ့်စာရေးနေစဉ်အတွင်းမှာဇာတ်ကောင်ကနားထောင်ပေမယ့်ဂရုမစိုက်ဘဲအမှတ်တရတွေမရောက်နိုင်တဲ့ကမ္ဘာကြီးရဲ့အောက်ခြေမှာသူ့နေရာကိုဆက်လက်ရှာဖွေနေပါတယ်။

ထိုမင်း၌ရှိ၏ လွယ်ကူသော descensus Averno encontrará lo más extraño, pintoresco y grotesco de la sociedad, políticos incluidos. Todos ellos, perdedores, pero también ganadores con ganas de mostrar en el submundo su fatua gloria, se entregarán al placer inmediato, al sexo… Ya en el infierno, el viejo músico, olvidado de sí mismo, tal vez descubra que siempre se pueden hacer amigos influyentes, poderosos, que te pueden rescatar de lo más bajo para reconstruir tu alma, ya curada de todo espanto.

ငါတို့သံလွင်စိမ်းနှစ်တွေ

ခက်ခဲတဲ့နှစ်တွေကိုဖြတ်သန်းခဲ့ရပြီးသူကိုယ်တိုင်အရာအားလုံးကြားထဲမှာရှင်သန်ကျန်ရစ်သူကိုတွေ့တဲ့သူတိုင်းဟာတစ်ချိန်မှာသူ့အတ္ထုပ္ပတ္တိကိုရေးဖို့တာဝန်ကိုယူရမယ်။

အဖြစ်အပျက်များစွာကိုပြောပြပြီးနောက်ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်သည့်အရာများမှာထိုအချိန်ကမရှိခဲ့သည့်ရနံ့သစ်များပေါင်းစပ်ပါဝင်ခြင်းဖြင့်သူတို့၏ကိုယ်ပိုင်ဖန်တီးမှုများကိုအမှတ်ရစရာများနှင့်အတူအတ္ထုပ္ပတ္တိသည်ကိုယ်တိုင်ရေးအတ္ထုပ္ပတ္တိဝတ္ထုဖြစ်လာသည်။ ဒါပေမယ့်ဒါဆိုရင် ၀ န်ခံဝန်ကိုသွားလိုက်ပါ၊ ဒါပဲ။ ငါတို့အားလုံးသိတာကဘယ်အစိတ်အပိုင်းကိုအမှန်နဲ့ဘယ်အရာကကယ်တင်ပေးလိမ့်မယ်ဆိုတာကိုမသိတဲ့အမြင်အာရုံတွေကနေအဆုံးသတ်ပေးတဲ့အဲဒီ့သမိုင်းမှတ်ဥာဏ်ကနေဖယ်ထုတ်ပစ်လိုက်တာဘဲ။

Pero claro, hacer biografía de según que tiempo implica hacer un ejercicio de crónica social. En el caso de Ampuero, con su exilio y sus intensos días vividos, la historia acaba por alcanzar trascendencia histórica sobre idearios esperanzadores de transformación social y vencimientos sin esperanza, descubrimientos de que los sistemas políticos que más esperanza vendían acababan por traicionar a todos.