F’Ginzburg insibu valur ta’ kenn tal-esej attwali fl-eqqel ta’ Noam Chomsky. Biss li f’Ginzburg ngawdu narratur b’intenzjonijiet letterarji akbar. Bi sfond storiku innegabbli, Ginzburg toffrilna perspettiva fil-forma ta’ mużajk tal-evoluzzjoni tal-bniedem minn viżjonijiet sempliċi li huma komplementari daqskemm arrikkixxu.
Dak kollu li jinstema’ intrastoriku jindika aktar leġġenda milli realtà. Għax mhux il-kronaki uffiċjali kollha jispjegaw dak li ġie salvat minn Ginzburg. Imma proprju fit-tisbiħ b’punt novellistiku, dejjem perfettament delimitat mill-kuntest ta’ kull żmien, ingawdu viżjoni usa’ mis-sempliċi traskrizzjonijiet imqiegħda iswed fuq abjad għal Alla jaf x’interess.
L-istorja ħafna drabi hija kwistjoni ta’ fidi. Il-kotba ta’ Ginzburg huma sempliċiment kwistjoni ta’ empatija, empatija b’sfumaturi ta’ ċertezza sħiħa. Għax il-ġrajjiet il-kbar kollha kemm-il darba jsiru jħallu barra d-dettalji żgħar li jkopru kollox biex jagħmlu l-jiem tal-imgħoddi realtajiet eqreb minn fejn wieħed jifhem aħjar skont liema veritajiet.
L-aqwa 3 kotba ta' Carlo Ginzburg
il-ġobon u d-Dud
Anke l- U madankollu jiċċaqlaq Galileo Galilei kellu l-anteċedenti tiegħu. Niffaċċjaw l-Inkwiżizzjoni ma kienx platt ta’ togħma tajba għal kull min kien jaf id-delizz għall-ħuġġieġa, il-forka u divertiment ieħor għal sadists bla waqfien. Il-punt hu li f’dan il-ktieb insibu ieħor minn dawk ta’ qabel iż-żmien tiegħu u anke ta’ qabel ta’ dawk ta’ qabel iż-żminijiet li ġejjin. Storja unika daqskemm eċċitanti...
Tramuntana tal-Italja, tmiem is-seklu XNUMX. Is-Santu Uffiċju jakkuża b’ereżija lil taħħan, Domenico Scandella, li kulħadd isejjaħlu Menocchio. L-imputat isostni li d-dinja oriġinat f'"kaos" li minnu "ħarġet quddiesa, peress li l-ġobon isir bil-ħalib, u fih ġew iffurmati d-dud, u dawn kienu l-anġli." Tul żewġ proċessi inkwiżitorjali, il-kosmogonija partikolari tal-akkużat topponi b’mod iebsa dik ta’ dawk li jinterrogawh.
Jibda mill-analiżi tat-twemmin ta’ Menocchio ―finalment misjub ħati u kkundannat għall-ħruq fuq in-nar― u l-atti ġudizzjarji tal-każ, Carlo Ginzburg jirrikostitwixxi f’dan il-klassiku kontemporanju framment tal-hekk imsejħa “kultura popolari” ―ġeneralment ikkundannat bħala , għall-ostraċiżmu― li jinsab, minħabba s-singularità tiegħu, bħala simbolu ta’ żmienu u bħala speċi ta’ ħolqa nieqsa f’dinja mudlama, bilkemm assimilabbli mal-preżent, imma li aħna b’xi mod midjunin magħha.
Il-ħajta u t-traċċi. Il-veru, il-falz, il-fittizju
Il-verità tista’ tkun biss sintesi. U l-mod kif tinstab dik l-alkimija tal-verità fl-aħħar mill-aħħar tista’ tiġi biss mill-griġjol fejn jintrema kollox uman. Ir-riżultat huwa kanal eżuberanti ta’ influwenzi bejn il-mitiku, il-mistiku, ix-xjentifiku, ir-razzjonali u l-irrazzjonali. Realtà u finzjoni, suġġettiviżmu impenjat għall-milja tal-objettiv. Il-ħolma tar-raġuni tipproduċi monsters. Imma trid tgħix magħhom jekk trid xi ċertezza...
Biex tesplora r-relazzjonijiet multipli bejn il-verità storika, il-falsità u l-finzjoni, Carlo Ginzburg jesplora temi eteroġeni ħafna: Lhud minn Menorca u kannibali Brażiljani, shamans u negozjanti tal-antikitajiet, rumanzi medjevali, il-Protokolli tal-Anzjani ta 'Sion, fotografija u mewt Voltaire, Stendhal, Flaubert, Auerbach, Kracauer, Montaigne. Kontra t-tendenza tax-xettiċiżmu postmodern li jċajpar il-fruntiera bejn narrattivi fittizji u narrattivi storiċi, l-awtur jindirizza din ir-relazzjoni bħala tilwima dwar ir-rappreżentazzjoni tar-realtà, kunflitt magħmul minn sfidi, self reċiproku u ibridazzjonijiet.
Għajnejn kbar tal-injam: Disa’ riflessjonijiet fuq id-distanza
F'konflitt ċar ma' l-etnoċentriżmu l-aktar jgħama. Iż-żona ta 'kumdità ta' l-umanità hija r-rikonoxximent ta 'wieħed stess bħala xi ħaġa impregnabbli. Id-dinja mnaqqsa għat-tribù u l-kontorni ta 'art twelidha. Minkejja l-globalizzazzjoni, l-ispinta għal reductio ad absurdum tidher li qed tikber. Il-vjaġġ u l-għarfien ta’ postijiet oħra jista’ ma jagħmilnax aħjar imma ċertament jista’ jagħmilna aktar għaqlin, mhux tant dwar ħaddieħor, imma dwar l-aqwa li nistgħu nkunu billi nibqgħu dejjem fl-ambjent tagħna.
F’dan il-ktieb Carlo Ginzburg jinvestiga, minn diversi punti di vista, il-potenzjalitajiet konjittivi u morali, kostruttivi u distruttivi tal-qlugħ mill-għeruq u d-distanza. Għaliex tradizzjoni twila attribwixxiet lill-ħarsa tal-barrani (tas-salvaġġ, tal-baħħan, tal-annimal) il-ħila li tikxef il-falz tas-soċjetà? Għaliex l-istil intuża f'ħafna każijiet biex jinkludi jew jeskludi dak kulturalment differenti? Għajnejn kbar tal-injam joffrulna perspettivi ġodda fuq dan kollu u fuq id-dinja, qrib u 'l bogħod minna.
