Los 3 mejores libros de Tracy Chevalier

Minbarra l-għarfien storiku tiegħu, Tracy chevalier hace gala en sus novelas de un regusto humano. Todo amante de la Historia, incluso me atrevo a apuntar que todo historiador oficial debe asumir ese aspecto de la intrahistoria como verdadero motor de nuestra civilización. El aleteo de la mariposa capaz de cambiar el mundo, de transformarlo todo, el detalle de las vidas de unos personajes anónimos, se convierte en las novelas de Tracy Chevalier en el sustento fundamental del devenir humano.

Għax huwa mhux biss dwar li jersqu eqreb lejn it-tekniki remoti tal-manifattura ta 'xenarju, iżda għad-dettall ta' kif saret waħda biss minnhom. In-nisġa minn liema ċirkustanzi kien ikun għaddej waqt li jagħmel xi xenarju li baqgħu ħajjin sal-lum?

Huwa biss eżempju biex nersqu eqreb lejn l-istil narrattiv tal-awtur. Hija dwar dik it-tfittxija għas-sensirju li donnu nintuwixxu meta naraw kastell jew palazz u nieħdu qalb waħda mill-ġebel ta’ sekli sħaħ.

Is-suċċess tal- rumanz storiku se debe, a mi entender, a ese acercamiento a lo que fuimos. Más allá del relato de la batalla concreta, del conteo más o menos acertado de víctimas de la peste española, o de la firma de un trascendental armisticio, siempre nos falta lo esencial, lo personal, lo humano.

Tracy Chevalier nos introduce en ese fascinante sentir remoto, en sensaciones y emociones entroncadas con su momento histórico preciso y las circunstancias correspondientes. Debe ser cosa de la propia fascinación de esta autora americana por la Historia.

Cuando llegara desde Estados Unidos y descubriera la riqueza humana que trufa el mundo al otro lado del Atlántico, se convencería de que necesitaba escribir sobre lo narrado oficialmente y sobre lo que se intuye, se adivina y se presiente cuando verdaderamente tocas lo que queda de físico de cualquier remoto pasado.

L-aqwa rumanzi ta’ Tracy Chevalier

Il-tfajla tal-perla

Una mirada enigmática proveniente del siglo XVII. Tan sugerente o más que la mismísima Gioconda. Mientras que la famosa mujer de Da Vinci permanece hierática, sin apenas expresión, la joven pintada por Vermeer posa con la boca entreabierta, como pendiente de comunicar algo mientras sus ojos desvelan un punto de incomodidad o de timidez. Su sonrisa ligera, comedida o intimidada sugiere diversas emociones en torno a infortunios o melancolías indescifrables.

B’għarfien pittorjali għani, Chevalier jistedinna niskopru l-verità tiegħu fl-ambjent tal-poplu Olandiż, tas-suq tiegħu, tad-dar tal-pittur.

Iċ-ċkejken bħala punt minn fejn naraw id-dinja tgħaddi waqt li ngħaddu ruħna f’nisġa perfettament minsuġa bejn l-artistiku u s-soċjoloġiku. Rumanz żgħir kbir dwar wieħed minn dawk il-pitturi delikati fl-istorja tal-arti.

Il-tfajla tal-perla

Anġli li jgħaddu

Għadhom kif daħlu fis-seklu XNUMX, l-Ingliżi qalu addio lir-Reġina tagħhom Victoria. U l-verità hi li l-addiju seħħ bħala allegorija ċara tat-tranżizzjoni bejn it-tradizzjoni u l-modernità.

Los personajes que transitan por esta novela avanzan con los tiempos, con las contradicciones que supone el acuerdo entre lo consuetudinario y la vanguardia que empieza a abarcarlo todo, lo tecnológico, lo médico, lo industrial…, hasta ese momento en el que trata de hacerse espacio también en lo espiritual.

Chevalier jaġġusta għaż-żminijiet tal-bidu tas-seklu XNUMX, tip ta 'seklu mtikek bi twemmin antik u antiċipazzjoni ta' rivoluzzjonijiet u kunflitti. Il-mara bħala mara li tfittex l-ispazju tagħha, ir-romanticiżmu li jerġa’ joħroġ bħala sensazzjoni assoċjata ma’ dak il-millennju li jindika l-għeluq tiegħu.

Una novela de personajes para abordar el momento histórico desde diferentes flancos, una suma de perspectivas que enriquecen la historia, tratada con rigor y adornada con las vivencias de los Waterhouse o los Coleman, con sus diferencias insalvables y su necesidad de entendimiento.

Anġli li jgħaddu

Il-mara u l-unicorn

L-istorja dejjem tiġi ppreżentata lilna b’punt romantic, meraviljuż. Ir-rappreżentazzjonijiet artistiċi ta 'kull era dejjem jikkontribwixxu parti mill-immaġinarju li kellu t-twemmin biex jiffaċċja traġedji u avversitajiet jew biex ibierku uċuħ u rumanzi mill-aktar fis possibbli.

U jekk għal dan kellek tistrieħ fuq rappreżentazzjonijiet pagani, ma kienx hemm problema. L-arazzi ta’ The Lady and the Unicorn wasslu xi ħaġa, bla dubju, imma ħadd ma jaf jiddeċifraha b’ċertezza sħiħa.

L-awtur jipproponi vjaġġ bejn il-fatti tanġibbli tax-xogħol u l-aktar suppożizzjoni mill-isbaħ dwar il-kawża ta 'kull simbolu, ir-raġunijiet għall-eżekuzzjoni tiegħu ...

Nicolas des Innocents huwa l-artist kapaċi jagħmel xogħol kbir, iżda kapaċi jammira wkoll il-glorja tan-natura meta din taqbeż kull manifattura bl-intenzjoni tas-sbuħija. Bint Jean Le Viste, li kkummissjonatlu biex jagħmel ix-xogħol, tidduppjah għal kollox. Għalhekk ma ngħaddux ruħna fi stejjer ta’ mħabba impossibbli, f’malinkoniku u traġedji li jeqirdu l-bniedem iżda jistgħu jiġġeneraw ix-xogħol tal-arti.

Il-mara u l-unicorn
5/5 - (8 voti)

Ħalli kumment

Dan is-sit juża Akismet biex inaqqas l-ispam. Tgħallem kif id-data tal-kumment tiegħek hija pproċessata.