Meta awtur jitfaċċa bl-ewwel ktieb tiegħu taħt it-titlu Coños, wieħed diġà jista’ raden li l-intenzjoni kontroversjali u l-kunfidenza fihom infushom kienu relatati mill-qrib. marbut mal-kittieb li qed jiftaħ. U l-ktieb spiċċa jkun dak, eżerċizzju liberatorju għal xi ħadd u għoxrin li jisfrutta l-kapaċità narrattiva tiegħu minn esej b’riħa lirika, proża poetika għanja u li tittratta tabù klassiċi dwar in-nisa, is-sess, l-istorja u l-pussies b’umoriżmu u insolenza. .
Illum Juan Manuel de Prada huwa diġà kittieb prestiġjuż. U ferm lil hinn mill-ispirtu manifest tiegħu ta’ kontroversja (dejjem bi ħsieb kritiku msejsa tajjeb li jittratta wkoll bħala esejist rinomat), li jista’ jwassalna għal tikkettjar faċli, f’kull ktieb ġdid il-kittieb kbir li jiddomina l-lingwa, ir-riżorsi u t-temp narrattiv. jinfaqa' ġewwa. .
Qatt ma tweġġa’ li taqra mingħajr preġudizzju biex issib il-kreatur. Nistgħu nkunu xi ftit jew wisq sintonizzati ma’ kittieb li huwa mogħti ħafna għad-dehriet pubbliċi, il-kolonni tal-gazzetti u l-laqgħat soċjali. Imma l-letteratura hija xi ħaġa oħra, trid tkun xi ħaġa oħra. U Juan Manuel de Prada huwa eredi ta’ Limita rakkomandat ħafna.
U allura, bla preġudizzju, nistgħu nsibu rumanzi kbar ta’ kittieb li wera ruħu kmieni u li diġà jinkludi ħmistax ta’ kotba u diversi premjijiet letterarji prestiġjużi.
L-aqwa 3 rumanzi rakkomandati minn Juan Manuel de Prada
It-Tempesta
Ftit wara dik l-irruzzjoni letterarja singulari li kienet Coños, Juan Manuel de Prada rebaħ il-premju Planeta tal-1997 ta’ 26 sena biss.
It-Tempesta tgħidilna dwar dik l-iskoperta tal-aktar parti ta’ ġewwa tal-essere, tal-personalità komposta minn xpruni, emozzjonijiet, is-sejba tas-sbuħija u l-artistiku bħala l-unika ħaġa li kapaċi turik il-verità lil hinn mir-raġuni u s-sensi għas-servizz tiegħek.
Mhux li hu rumanz eżistenzjalista, fil-fatt l-intrama hija sostnuta minn dinamiżmu intens dwar l-esperjenzi partikolari ta’ Alejandro Ballesteros, għalliem tal-arti, f’Venezja melankolika u enigmatika li fiha se jgħix l-avventura ta’ ħajtu.
Huwa “biss” fittex li jistudja l-pittura “It-Tempesta” ta’ Giorgione. Iżda huwa l-istess lingwaġġ li juża l-awtur li jgħolli l-istorja għal dak il-punt eżistenzjali fejn il-mewt, l-imħabba u l-passjoni jispiċċaw jikkomponu akwarell letterarju biex jitgawda fil-kontemplazzjoni lingwistika.
Ħajja inviżibbli
Ma nafx kif oħti stess waslet għall-konklużjoni li dan ir-rumanz fakkruha xi drabi fil-kitba tiegħi. Il-punt hu li paraguni abysmal imwarrba, ġurnata tajba tani.
Ikun għax l-istorja tibda mill-esperjenzi ta’ kittieb umli, Alejandro Losada, li jaf bl-għajbien ta’ wieħed minn dawk l-uċuħ li jispiċċaw jinvadu kollox bħala pretensjoni pubbliċitarja, wiċċ, pin-up jisimha Fanny Riffel li jibqa’. fl-immaġinazzjoni ta’ ħafna nies lura fis-snin 50 u li l-ħajja inviżibbli tagħhom tevapora fil-ħajja ta’ kuljum ta’ belt bħal Chicago, mogħtija għal ħidmiet oħra ta’ rutina.
F’dak il-vjaġġ f’Chicago biss ftit jiem qabel it-tieġ tiegħu, Alejandro nnifsu spiċċa jiġġenera l-ħajja inviżibbli tiegħu stess, dik ta’ Elena, li koprietha b’imħabba u fehim f’waħda minn dawk it-terapiji tal-plaċebo li jgħaddu. Forsi qatt ma nsir naf xi ħaġa dwar Fanny. Imma forsi Elena tiddeċiedi li tagħmel lilha nnifisha viżibbli biex tħawwad kollox ...
Il-maskri tal-eroj
Ftit ilu żort il-kafè ta’ Gijón f’Madrid għall-ewwel darba. Bilqiegħda fuq waħda minn dawk l-imwejjed, bil-konservazzjoni estetika korretta tad-dawl u l-għamara, wieħed jista’ jimmaġina tant kreaturi boemjani li, fost id-delużjonijiet tal-inbid, emmnu lilhom infushom kapaċi jiktbu l-aqwa rumanz tas-seklu XNUMX, jekk le kienu diġà .
Dan ir-rumanz jitkellem ftit minn dak l-ispirtu b’riħa ta’ nbid frisk u ideali mdawra fid-disfattiżmu u l-kburija tal-kreatur. Għadd kbir ta’ karattri jiffurmaw din il-mixja minn Madrid ta’ l-imperu l-antik diġà f’biċċiet.
Żmien u post li fihom l-idealisti u l-kronikaturi ta’ żmienhom qasmu l-fataliżmu, in-nihiliżmu, il-kainiżmu u l-picaresque Spanjol perenni. Narrattiva li f’idejn l-awtur tispiċċa tittrasmetti l-malinkoniku u l-mottiv li l-aktar jista’ jispira lil kittieb: id-disfattiżmu.
Kotba oħra rakkomandati minn Juan Manuel de Prada
stramb bħali
Aktar minn qatt qabel, li tqis lilek innifsek bħala stramb illum hija proklamazzjoni ta’ libertà assoluta. Għax in-normalità saret medjokrità, sempliċità u agħar minn hekk, polarizzazzjoni mingħajr il-possibbiltà ta’ emenda għal dik li dejjem kienet il-virtù, iċ-ċentru. Il-geeks, dawk strambi, illum qegħdin fiċ-ċentru, josservaw ir-rally tad-dinja bħal żewġ tennisti mdaħħla fl-aktar rebħa assurda. Li tkun stramb, kif jgħid Juan Manuel de Prada, huwa li tkun liberu, virtuż u konxju tar-realtà.
Juan Manuel de Prada jintroduċina mal-ħbieb strambi tiegħu, l-isports tal-korrezzjoni, l-anomaliji ta’ din il-pjaneta li dejjem aktar qed iħabbtu wiċċhom lejn l-flatness...
F’dan il-ktieb nippreżentaw gallerija passjonata u eċċitanti ta’ kittieba rari jew misħuta, minn ġenji ħażin mifhuma mkeċċija traġikament sad-dlam – hemm għandna l-każ paradigmatiku ta’ Léon Bloy – sa kittieba għal kollox irrilevanti, xi kultant anke tarambans miġnun u kważi prelitterati, li Madankollu, jaħbu, bejn l-ingħajjiet ta’ ħajja mimlija u xogħol negliġibbli, dik ir-“ruħ qawwija u stramba” li tixxokkja s-sensibilità dominanti.
Għal Juan Manuel de Prada, misħut hu l-kittieb li jirribella kontra l-konvenzjonijiet ideoloġiċi u estetiċi prevalenti fi żmienu; u b’hekk jista’ jafferma li “llum misħut mhux l-awtur li jieħu pjaċir jinvoka d-demonji, imma pjuttost hu li jazzarda jitlob lill-qaddisin; misħut mhux l-attivist tad-debauchery, imma l-appostlu tat-temperanza; misħut mhux ir-rapsodu shrill tal-libertà, imma l-minstrel diskret tat-tradizzjoni.
Fost id-dannati miġbura f’Raros como yo insibu kittieba li ġew imfaħħra f’ħajjithom u wara waqgħu fit-tubiex, bħal Concha Espina; oħrajn disprezzati fil-ħajja li wara ġew salvati, bħal Felisberto Hernández; u nsibu wkoll lil dawk li kienu misħutin fil-ħajja u jibqgħu hekk illum, magħluqa fil-dungeons fejn il-vuċijiet skorretti tal-kor uffiċjali huma maqfula. Fost dawn tal-aħħar jispikka l-Arġentin Leonardo Castellani, li Prada Rubenianly isejjaħlu “missier u għalliem maġiku li biddel radikalment il-perċezzjoni tiegħi tal-professjoni letterarja” u jiddedika paġni profondi u rivelattivi ħafna. Il-volum jagħlaq b’gallarija offruta lill-“ward tal-Katalunja”, numru żgħir ta’ kittieba – kważi kollha mill-istess ġenerazzjoni – li l-awtur skopra waqt li kien affaxxinat waqt li kien qed jistudja l-letteratura Katalana taż-Żmien tal-Fidda.
