L-aqwa 3 kotba ta' Luisa Valenzuela

L-aktar sofistikazzjoni formali eleganti mhijiex ostaklu għal kostruzzjoni parallela ta 'plots inġenjużi. Anke jekk ħafna awturi oħra jippruvaw jikkontradixxu din l-idea bilanċjata tal-letteratura. Huwa għalhekk li l-każ tal-Arġentina louis valenzuela, reconocida en todo el mundo, invita a seguir en la fe de que escribir no tiene por qué ser erudición o mero entretenimiento como valores únicos y antagónicos de la gran literatura o la literatura comercial.

En este gusto por la síntesis, Valenzuela tira de un gusto vanguardista en forma y fondo, huyendo hacia adelante de posibles etiquetados y posibilitando esa confluencia en su bibliografía de una poderosa ambivalencia lectora. Novelas y relatos que ofrecen nuevas armonías con las que acompasar realidades que siempre transcurren en paralelo con nuestro mundo. Personajes expuestos a devenir tan inexplicables como próximos a nuestra evolución en última instancia.

Con Luisa Valenzuela leer es descubrimiento y paciente sensación de apertura a nuevos focos. En su vertiente de ficción cualquiera de sus tramas siempre aporta esa noción fresca de quien dispone de argumentos como traídos de musas de lo prosaico. En su faceta ensayística no la tengo tan ubicada, pero seguro que será algún gran descubrimiento más adelante.

L-aqwa 3 rumanzi rakkomandati minn Luisa Valenzuela

Filgħodu

Todo escritor llamado a la exploración y a la vanguardia afronta en algún momento la tarea de someterse al género de la fantaxjenza. Żgur aktar lejn aspett soċjoloġiku jekk tixtieq, bid-distopji tagħha u l-bqija, imma fin-naħa tax-xjenza fit-tmiem tal-ġurnata għax il-futur huwa dejjem l-ispazju fertili li fih tipproġetta letteratura tal-futur, ta’ dinjiet paralleli, ta’ dak kollu li hu. meħtieġa biex jgħollu l-kostruzzjoni mentali fuq ix-xogħol.

L-azzjoni sseħħ f’futur indefinit u imperfett, fejn il-konfinament fid-dar, li jgħatti wiċċu bil-velijiet jew li jikkomunika permezz ta’ skrins huma parti min-normalità attwali. Tmintax-il kittieba abbord il-vapur El Mañana jiġu maħtufa minn grupp ta’ commando, imċaħħda mill-esperjenzi tagħhom u mill-kliem tagħhom: mħassra f’mument imħassar mill-univers letterarju.

Għaliex huwa daqshekk importanti li ssikkethom? Hemm lingwa esklussiva għalihom? Dawk fil-poter minn xiex jibżgħu? L-aġenti tal-infurzar tal-liġi qerdu x-xogħol kollu ta’ Elisa Algarañaz, qatruh mil-librerija tagħha u kkonfinawha f’kamra, waħedha bil-laptop tagħha, li jirreveduha kull ġimgħa u mbagħad iħassru l-kontenut kollu tiegħu. F’dan il-kuntest, hija se tipprova twieġeb il-mistoqsijiet tagħhom u flimkien ma’ Esteban Clemente u Omar Katvani – hacker u traduttur – se tibda storja ta’ mħabba, delirju, konspirazzjonijiet u perikli li l-port tagħhom jista’ jkun tweġiba impossibbli.

Una novela que surca los ríos del lenguaje hacia el origen de la creación. Que indaga sobre la identidad y el poder que pueden ejercer las personas a través de las palabras. Que combina la redención del humor con la agudeza de la reflexión. Y que anticipa la violenta reacción frente al empoderamiento femenino irrefrenable de los últimos años. Una obra culmen en la trayectoria de Luisa Valenzuela.

Għada, minn Luisa Valenzuela

Iċ-ċajta ta’ Alla

Hay relatos y cuentos que en realidad son propuestas novelísticas, invitaciones al lector a seguir hilvanando tramas deconstruidas, fragmentadas o simplemente inconclusas adrede. La cuestión es cerrar cada capítulo con ese camino tentador que no se elige. Y el asunto resulta metalingüístico en cuanto al alcance de esos motivos del escritor, ese esquema de la potencial narración que nunca llega a ser en favor de otra que sí finalmente ocurre. Luisa Valenzuela juega con todos esos supuestos en uno de sus cócteles más interesantes.

El chiste de Dios nos propone el desafío de intuir hacia dónde van sus personajes, por qué registros devienen las historias, cuáles son los debates entre la figura del narrador, el autor y sus protagonistas. Como si se tratara de una partida de dados en la cual el azar por instantes incide y por instantes cede espacio a la trama, Luisa Valenzuela sobrevuela los intervalos de la imaginación (dando un rodeo a las expectativas preconcebidas) para invitar a su aventurado baile con el lenguaje: ahí donde el lenguaje es factible de hacer striptease con las letras, sin olvidar el valor del sentido y del sin sentido. Pura invención documentada, porque si algo caracteriza a nuestra autora es su capacidad de cernir los tonos del fuego y esparcirlos en esa ocurrente amalgama, mitad ficción, mitad “realidad” de una narrativa inigualable.

Iċ-ċajta ta’ Alla

Il-qsim

Kull avventura għandha l-vjaġġ tagħha. Għax l-avventura mhix li ssegwi mogħdijiet diġà mmarkati imma li timmarka l-vjaġġ tiegħek li jista’ jkun mimli ostakli, inkonvenjenzi u avvenimenti mhux previsti iżda li fl-aħħar mill-aħħar jinvolvi l-eżerċizzju tal-libertà massima. L-evoluzzjoni sesswali ta’ kull persuna hija wkoll vjaġġ li wieħed jiskopri, jekk tassew wieħed ikun lest li jkun ħieles f’din il-materja...

Il-vjaġġ għandu l-effett li jinżel slide fid-dlam: impossibbli li ma tħossx l-eċitament tar-rotta u li ma tkunx taf fejn se tmur u fejn se tispiċċa. F’dan ir-rumanz “Hemm ukoll erotiżmu espliċitu u każwali, li jgħaqqad l-immaġinazzjoni mas-sess mhux ipproċessat, il-femminil tax-xewqa mal-ġenitalità maskili, taħlit ta’ ingredjenti li jagħmlu t-tgawdija tas-sensi esperjenza bla limitu u unika fejn il-fruntieri bejn barra u minn ġewwa, bl-aħjar mod ta’ inizjazzjoni sagra”.

Il-Vjaġġ, ta’ Luisa Valenzuela
rata post

Ħalli kumment

Dan is-sit juża Akismet biex inaqqas l-ispam. Tgħallem kif id-data tal-kumment tiegħek hija pproċessata.