"Угора" утга зохиолын сэтгүүл. 2006. Дүрслэл: Виктор Могикаг зассан.
Шөнө хар цагийг гал доторх модны чимээгүй чимээгээр тэмдэглэв. Ийгл үүр цайхтай тэмцэх заавар авахын тулд гадас руу харж байсан боловч түүний ид шидийн мэдрэмж нь хараахан гараагүй байгаа бөгөөд агуу Сиүгийн сүнснүүдээс ямар ч мэдээ ирээгүй байв.
No podía ser que los viejos indios muertos le hubieran abandonado aquella noche, cuando la decisión del ataque al Fuerte San Francisco estaba en sus manos. Los otros seis sabios esperaban alrededor del fuego su señal; alguno de ellos empezaba a levantar la vista. Sus ojos rasgados, de donde partían sus siniestras pinturas de guerra, buscaban la misma perplejidad de sus compañeros.
A la espalda de los privilegiados sabios, los guerreros aguardaban impacientes las arengas de sus ancestros y sus revelaciones sobre el enemigo. El semblante de estos guerreros producía espanto; sus ojos brillaban al capricho que la danza del fuego ejecutaba en el fondo de sus pupilas; las mismas pinturas que las de sus mayores, dibujaban en ellos trazos desgarrados de muerte. Se aplicaban también tales distinciones en sus fornidos pechos y sobre los tensados músculos de sus brazos cruzados.
Энэхүү царайлаг байдал, түүний гунигтай ёслол нь галын эргэн тойрон дахь ид шидийн мэдлэг нь Бүргэд овгийг бусад олон овог аймгуудаас байлдан дагуулах чадвартай болгосонтой холбоотой юм. Эдгээр эвлэршгүй Сиу дайчдын тулаан нь байгалийн тэлэх хандлагаас үүдэлтэй байв. Ууланд ан хийх, Рио Платад загасчлах зэрэг нь амьжиргаагаа бүрэн хангахад хангалтгүй болжээ. Шаардлагатай нүүдэлчин тэднийг нуга руу тараажээ.
Тэр шөнө Сиугийнхан яг уудам тал хээр талын дунд уулзаж байв. Тэд хамтдаа галын эргэн тойронд аварга том тойрог үүсгэв. Ийнхүү тэд хөндийн салхины тасралтгүй исгэрэхээс зайлсхийв. Хүчтэй агаарын урсгал хүний цагирагийн гадаа байрласан дайчдын нүцгэн нурууг цохиж, дусал дуслаар шүүж, түүдэг галд зөөлөн хүрэв.
En el centro de todos permanecía Águila, disimulaba su creciente nerviosismo inspirando hondo, como si estuviese cerca del trascendental encuentro. Sin embargo, permanecía plenamente en su estado físico. Sentía perfectamente sus piernas entrecruzadas y sus codos apoyados sobre las rodillas. Notaba como la dura piel de bisonte rozaba la piel de su espalda y apretaba sus axilas. Escuchaba, veía y percibía el fuego ascendente, el tejido ondeante del cuerpo de la combustión, su color, su calor.
Ийгл ихэд сандарсандаа дахин дуугаа өндөрсгөв. Ийм үйлдэлтэй тулгарсан тул үл ойлголцлын үл ойлголцлыг арилгах боломжгүй болсон. Өмнө нь тэр сүнснүүдийг гурван удаа Ийгл гэж дуудаж байгаагүй.
Гэсэн хэдий ч хэдхэн секундын дараа сүнснүүд ер бусын хүчээр ирэв. Урьд нь олны хөлд дарагдсан салхи бүгдийнх нь толгойг давж, төв нүх рүү гарч галыг онцлон унтраав. Хүс эргэн тойронд эргэлдэж, гэрэл гэгээтэй боловч галгүй байв. Өсөн нэмэгдэж буй цуу яриа нь гэнэтийн харанхуй шөнө болж буй төөрөгдлийн дохио байв.
“!!Los espíritus quieren hablar!!” gritó Águila con una estruendosa voz que se extendió por todo el valle, deteniendo el cuchicheo atropellado y cualquier atisbo de movimiento. Cuando su eco se detuvo, la nada se extendió con el disfraz negro de la noche. La inmensidad del valle parecía haberse enclaustrado por esa extraña cercanía de la noche cerrada, donde algunas manos violentadas por los sucesos se extendían para palpar sólo elementos misteriosos.
En la inmensidad cautiva por la tenebrosidad ni siquiera el viento soplaba, ni un ápice. Tan solo las estrellas podían contrastar que se encontraban a campo abierto. Por unos segundos nada se oyó, nada se vio, nada ocurrió. Un inefable presagio recorría eléctricamente las tinieblas, transmitiendo una corriente de manifiesta inquietud dentro de esa exclusiva serenidad de los hechos impredecibles.
Галын гэрэл унтарсан газартаа дахин гэрэлтэж, зөвхөн Бүргэдийг улаавтар өнгөөр гэрэлтүүлэв. Хүн бүр хөгшин зөн билэгчийг харж чаддаг байв. Түүний дүрс гурвалжин хэлбэртэй урт сүүдэр зуржээ.
Тэр шөнө сүнснүүд үл мэдэгдэх хүчээр ирсэн байв. Зургаан мэргэн хүмүүс өөрсдийн агуу үзмэрчийг эзэмшсэн тэр онцгой айлчлалыг айдастай харав. Үлдсэн хугацаанд бүх зүйл урьдын адил болж, Агуилагийн хоолойгоор гаднаас агуйн хоолой сонсогдов.
"Маргаашийн үүр бүх агуу хотууд руу гал хаях ган шувуудыг авчрах болно. Бяцхан цагаан хүн дэлхийг захирч, зарим үндэстнийг дэлхийн гадаргуугаас устгахыг хүсэх болно. Үхлийн лагерь нь түүний сүүлчийн шийтгэл байх болно. Үл мэдэгдэх хуучин тивд үхэл, галзуурал, сүйрлийн он жилүүд ирэх болно. ”
Águila transmitía el incomprensible mensaje mientras sus manos ciegas palpaban el terreno, en busca de una de las ramas esparcidas todavía en brasas. Cogió una de ellas por el extremo intacto y se dirigió el rescoldo a su antebrazo derecho.
"Чи цагаан эрийг зогсоох ёстой, түүний армийн тэмдэг нь гар нь зөв өнцгөөр нугалж буй хуурамч загалмай юм. Хэтэрхий оройтохоос өмнө үүнийг хий ... хэтэрхий оройтохоос өмнө түүнийг зогсоо."
Энэ сүүлчийн үгсийн дараа гал дахин унтарч, Ийгл нуруугаараа газар унав. Нөгөө зургаан мэргэн галаа дахин бадраахад Бүргэд гартаа хас тэмдэг үзүүлсэн бөгөөд утга учрыг нь ойлгоогүй ч онгодууд түүний бузар булайг зарлав.
Los sabios anunciaron que ya tenían la señal, en aquel amanecer debían enfrentarse sin temor al hombre blanco para acabar con su signo. Los guerreros bailaron alrededor de la hoguera. Horas después, con el albor, muchos de ellos morirían infructuosamente a manos de los potentes rifles Winchester, antes de llegar siquiera a aproximarse al Fuerte San Francisco.
Al terminar la masacre, el fuerte viento de los espíritus volvió a levantarse, silbó furioso por el asesinato de sus hijos. Hasta que los pechos desnudos de los guerreros, yacientes y ausentes de aliento, fueron enterrados por el polvo.
Ninguno de aquellos Sioux supo que su primer enfrentamiento en batalla contra el hombre blanco, provisto de armas de fuego, era una causa perdida. Creyeron que los espíritus les habían animado a la lucha. El mensaje de la hoguera había sido claro para ellos.
Pero los espíritus no hablaban de esa batalla, ni siquiera de cualquier batalla que pudieran los Sioux conocer en toda su vida. El mensaje se había adelantado muchos años, hasta 1939, fecha en que estalló la Segunda Guerra Mundial de la mano de Adolf Hitler.