Жорди Хуртадо ја поседува дарбата на бесмртност (нашминкана, дека потоа човек прво станува од кревет наутро и може да изгледа како Носфератур со мамурлак). Но, што со Голем Вајоминг во програми од различни димензии бидејќи неговата диплома по медицина е исто толку аномална, колку што е на крајот урнебесно, па дури и пригодно да се помине низ насловната страница на новинарскиот етички кодекс на дежурната компанија (речиси секогаш повеќе хрематолошки отколку деонто... што и да е).
Работата е што ја открив во деведесетите и не престанав да ја гледам. Не од желба, туку од наметнување. Вклучивте канал и Вајоминг дојде да презентира програма по програма или да направи камео во актуелниот филм (искористувањето на култот на телото не е ништо ново во изборот на водители и актери). И претпоставувам дека така ја сфатив поентата. До тој степен што денес дури и со одредена носталгија можам да се сетам на некои од нивните најлоши емисии...
Но, овој доктор освен што ги уништува телевизиските програми со својата невозможна вокализација, ги пишува и своите книги. И тоа е она за што треба да разговараме денес ...
Топ 3 препорачани книги од Велики Вајоминг
Бесот и боите: дрога, политика и рокенрол
„Мојот живот беше живописен, се разбира, но не се гледам себеси како да го раскажувам како линеарна приказна. За мене најважното не е она што го живеев, туку она што е навистина интересно е ставање на тој живот во контекст на она што се случуваше околу него“. Младиот Хозе Мигел веќе го завршил факултетот и ја започнува својата етапа како лекар-приправник. Шпанија живееше во диктатура; Одењето на универзитетот на Франко беше прилично авантура. Син на големо семејство од средна класа, тој брзаше да излезе и да го доживее она што е забрането во оваа земја на сиви тонови.
Странецот, како метафора за слободата, а шоу-бизнисот, како алтернатива на техниколор егзистенцијата, стануваат опции на дофат на раката. Преку нив, Вајоминг ќе открие уште еден пат кој засекогаш ќе ја промени неговата судбина. Резултатот е меморијална книга во Вајоминг, но со голема компонента за протест и рели, како што веќе имаше во своето дело „Не сме луди“, голем успех во книжарниците.
На неговите страници има интересен портрет на Транзицијата, на противречностите меѓу шпанскиот наследник на неодамнешната диктатура и онаа што ја разбуди модерноста од 80-тите. Дрогата, сексот, музиката... се мешаат со политика и борба за наоѓање на свое професионално место. Кратка историја на Шпанија на транзицијата раскажана од секојдневните ликови. Необична книга која ги меша животот, хрониката и политиката.
На колена, монсун!
Големиот Вајоминг се враќа во книжарниците преку влезната врата. Син на педесеттите, дете на шеесетите, бунтовник и хипик во седумдесеттите, уметникот и многу оригинален лик познат како Велики Вајоминг имаше детство кое денес би го сметале за диво. Момчињата од тоа време го поминувале животот на отворено, на улица или на ливада, најмногу затоа што биле досадни дома. Малиот Монзон ги отвораше очите за животот во засушениот град Ла Манча и во мадридската населба Просперидад, во тоа време еден вид независно кралство или република од далечниот центар на главниот град.
Оваа книга нè потсетува со извонредна живост и страст каков беше животот во долгиот последен дел на режимот на Франко. Евокација на моменти груба, на моменти урнебесна, каде што авторот не избегнува ништо, дури ни недостатоците кои како дете се украсувале себеси. Безгрижна фреска од тогашната Шпанија; кога луѓето се прекрстуваа кога газеа на улица, кога во полициска станица, во касарната или во парохијата ти даваа сертификати за добро однесување, кога од изгрејсонце до зајдисонце селаните ги оставаа своите животи во сушните предели, а децата полни со красти и красти, модринки, правеа што сакаа додека не дојдоа дома, ни гнасниот мал Монцон не разбра:
„Дојдов од место каде што курот не го учеа. Од гадната градинка до слободата на Рамиро, релапсот кај Августинците. Опусот, ОЈЕ, Медицинскиот факултет и антифранкоизмот. И, подоцна, во странство: Амстердам, Ирска, Лондон. Градови во кои сексот и музиката беа речиси религија.
Ние не сме луди
Оваа книга е ударот што ќе ги потресе сите манга и воопшто непријатели на напредокот. Дух ги прогонува Ла Монклоа, Ла Зарзуела, Брисел, Ватикан и Бундесбанката: закана од лекар кој знае да дијагностицира, мајстор за комуникација кој знае како да ги објасни своите дијагнози. Уништувачко дело на генијалец кој не користи друго оружје освен зборови, сега кога сеќавањето сè уште го придружува, и помош од Википедија.
Приказна полна со хумор, иронија и општествена критика која ни кажува јасно зошто сме заробени во овој страшен политички и идеолошки момент. Дефинитивниот манифест во кој чука сета огорченост, сета страст и сиот сарказам што денес го тресе целото општество.
