Мојата сакана сопруга од Саманта Даунинг

Во многу наврати први измамени во најгрозоморните, но и несомнени случаи се роднините на убиецот. И фикцијата се погрижи во различни прилики да не натера да го добиеме тој поим за незамисливото. За да навлеземе подлабоко, сè обично ни доаѓа од перспектива на сезнаен наратор кој ги предвидува сенките што никој не ги гледа меѓу светлата на дежурниот лик.

од Alfred Hitchcock до Шари Лапена а во овој случај Саманта Даунинг. Киното и литературата прават домашни трилери тој паралелизам меѓу реалноста и фикцијата кога првиот го надминува вториот, без разлика колку макијавелистичкиот ум на денот се обидува да го најде најтемниот пресврт од совршеното злосторство. Совршено освен совеста. Затоа што тоа секогаш остава трага.

Нема засолниште или дувло за оние кои се обидуваат да ги сокријат своите неискажливи тајни под чергите на заедничкиот дом. И таму се отплеткува фаталноста како некоја мала нишка што виси од топката на најстрашната лага. Најлошото од сè е што, колку и да изгледа чудно, можете дури и да дестилирате неколку капки хумор во материјата што совршено се вклопува со општата загриженост...

Нашата љубовна приказна е едноставна. Запознав необична жена. Се заљубуваме. Имавме деца. Се преселивме во предградијата. Си ги кажуваме нашите големи соништа и нашите најмрачни тајни. И тогаш почнуваме да се досадуваме.

На површина сме нормален пар. Како и вашите соседи, родителите на најдобриот пријател на вашето дете, познаниците со кои вечерате од време на време. Сите ние ги имаме нашите мали тајни за одржување на бракот во живот. Само кај нас спаѓа убиството.

оценете го постот

Оставете коментар

Оваа страница користи Akismet за намалување на спам. Дознајте како се обработуваат податоците од вашиот коментар.