Ko nga pukapuka pai e 3 na Juan Jacinto Muñoz Rengel

Las casas se empiezan por los cimientos y en el oficio de escribir se empieza por el relato. Hoy en día hay escuelas para todo. Sí, también para ser escritor. La cosa es que uno no decide ser escritor y formarse para ello. Uno empieza a escribir porque sí y acaba dándose cuenta de que es escritor desde el primer relato.

En Juan Jacinto Munoz Rengel Ko tenei ahuatanga o te kaikorero whakaakoranga i whakaakona mai koinei anake te mea ka taea. Ko te toi o te whakangungu auaha he oxymoron penei i te piana aho. Ko te mea nui ranei hei tiimata. Na te mea ko te kaituhi i whanau tuatahi kaatahi ka taea te mahi, te pokepoke, te hanga ...

El momo wawata I te nuinga o te wa he waahi taunga momona mo nga kaituhi taiohi e tiimata ana, ka korero ano ahau, na te mea, ki te whakaputa korero. A i taku wa, pera i era o tenei kaituhi, i hangai tonu te wawata i runga i nga pukapuka nunui iti kei mua i nga mata o nga waahi katoa o enei ra me a raatau keemu whakatenatena e tango ana i te hiranga o te waatea. E hia nga kaituhi ka mate i tenei ra i mua i nga mata kanapa ...

Ko te mea i muri o te whakaharatau hei huarahi hopu ki taua paenga i waenga i te hinengaro me te mauri o nga taiohi katoa me nga awangawanga, ko etahi paanga ake ka eke i waenga i nga momo me te tino whakamoemiti. Na te mea ko Juan Jacinto Muñoz Rengel he kaituhi na te koha. Koinei te huarahi e taea ai e koe te whakatata atu ki tetahi pukapuka hara ki te peke i muri mai ki te tuhinga roa, ki te pakiwaitara o mua ranei, hei tauira. He maha nga waahanga hei whiriwhiri ...

E toru nga pukapuka tino pai a Juan Jacinto Muñoz Rengel

Ko te kaipatu hypochondriac

Pensar es tan necesario como nocivo. Porque puestos a darle al tarro podemos llegar a la inquietante duda sobre cómo pende nuestro corazón en el pecho, por citar algo ciertamente hipocondríaco. Y claro, hasta un criminal puede tener sus zozobras entre asesinato y asesinato. Porque si la vida de los demás pende de un hilo frente a él. ¿Qué puede acabar pasando consigo mismo?

Me whakatutuki e Mr. Y. tana mahi whakamutunga hei kaikohuru ngaio, engari ki te tutuki i a ia, me hinga ia i tetahi raruraru nui: kotahi noa te ra e ora ai ia. I roto i te mooni, ko te tangata nanakia e haere ana ki nga tohu tuatahi MY kua mate mo nga tau, mai i te wa i tae mai ia ki tenei ao. He maha nga maauiui e aro atu ana ki a ia ka taea e te tangata te whakaaro he merekara whakamiharo. Inaianei, i tukuna e tetahi kaihoko ngaro pouri, me whakamate e ia a Eduardo Blaisten i mua i te pa ki a ia i te whiu mate, i te mate whewhe gangrenous ranei, i te kino ranei o tana Occupational Spasm Syndrome.

Su incomprensible mala suerte irá frustrando uno tras otro, todos sus intentos de homicidio, y estableciendo una mágica conexión entre sus propias penalidades y los grandes males físicos, psicológicos e imaginarios que torturaron a Poe, Proust, Voltaire, Tolstói, Molière, Kant y al resto de los hipocondríacos ilustres de la historia de la literatura y el pensamiento.

Te kaha o Mr. Königsberg ki te aroha

Ka taea pea te whakaaro ki tetahi hononga o nga ahuatanga i ora ai te tangata e ahua ngoikore ana? He aha te taiao e kore ai e hiahia ki nga tauira maia noa atu, engari ki nga mea kuare ranei, ki te pipiri ranei, ki te whakakahore, ki te ngoikore ranei?

He tangata uaua a Mr. Königsberg: he tangata pakari ia, he hermetic, he mokemoke, kaore ia e whakaaro pera me etahi atu, kaore hoki e hiahiatia, ko ona ra he tohu rino, kaore ia e pai ki a ia, kaore ano hoki te tangata tino ataahua i te ao Engari he whakaaro nui tana. A, ka pa mai tetahi mea ki waenganui i tona rae me tona rae, kei muri i ana mohiti tapawha nui, ka mohio ia ki te aroha kaore i rite ki tetahi atu.

Ka huri nga mea katoa ka totohu ki a ia, ka noho kore ia. I te vahi e topa ai vetahi, e upootia oia i nia i te mau huru tupuraa ma te ore e tutava rahi. Ka huri te ao katoa, kaua i te kotahi engari he maha nga wa, ahakoa nga huringa mohoao e whakarereke i te koretake o Mr. Königsberg kotahi iota.

Ae ehara ko nga whakarereke ira tangata o te pukapuka hou na Juan Jacinto Muñoz Rengel, ka pai
pukapuka-Bartleby ki te moemoea, ki te putaiao putaiao, ki pihi, Nga tuhinga-muri-apocalyptic, te wahine utopia wahine ranei, ka taea te whakarereke. Kaore tetahi o aua parekura. Na te mea kaore e taea te kimi i tetahi kaitoi-a-poma.

He hitori teka

Los viejos mitos de nuestra civilización, los atávicos miedos de nuestra condición humana. Todo se sustenta en la ficción o al menos en la noción más imaginativa del mundo. Por desconocimiento de lo ignoto en las primeras eras y por vicio en ocasiones en la actualidad, la mentira lo explica todo por qué está al fondo de toda verdad que se tambalea.

"He korero mo te teka" he peti morearea ki te whakaatu i te pono o te teka, ki te whai i ona ara ki te kokonga whakamutunga e huna ana, e whakaatu ana ranei ia ia ano: na te mea i etahi wa he maamaa, he pouri te teka, engari i roto i te tini ke atu ka kitea ki mua i a tatou he whatitiri me te kanapa.

E whai ana a Juan Jacinto Muñoz Rengel, puta noa i enei wharangi, tona aroaro mai i tona putanga tuatahitanga i roto i te hitori - tera pea te ahua o te hitori tonu- ki tona turanga rangatira i roto i o tatou hapori o naianei ki te rapu i tona tikanga tuturu, ona whakamahinga me ona mahi kino, ona kore e taea te wehe. hononga ki te tangata. Mena kaore tenei, ko ia ano, he teka ke atu.

pou reiti

Waiho i te tākupu

Whakamahia ai e tenei pae i te Akismet hei whakaiti i te mokowhiti. Akohia te tukatuka o to raraunga korero.