Los 3 mejores libros de Elizabeth Strout

Ny raharaha Elizabeth strout toa manatona ny paradigma amin'ny varotra hita miaraka amin'ny fivoarana lehibe. Ireo tantara kely izay nanombohan'ny maro amintsika, ireo tantara ireo dia nifanaraka tamin'ny fotoana tsirairay tamin'ny fahazazana na ny fahatanorana...

De alguna forma el gusto de escribir de quien alguna vez empieza a escribir, nunca se abandona. Hasta ese día en el que se apodera la noción vocacional, esa necesaria intención de contar historias para exorcizar o para divagar con mayor dedicación, para manifestar una declaración de intenciones vital o para exponer un ideario conformado con el paso de los años.

Ary dia toy izany no niafarany taorian'ny efa-polo, ny dikan-tenin'ny mpanoratra Elizabeth miroborobo dia nitsambikina tamin'ny ambaratonga ambony tamin'io fanoloran-tena lehibe io. Marina fa izany rehetra izany dia tombantombana, saingy amin'ny lafiny iray, ny mpanoratra rehetra izay miseho amin'ny vanim-potoana matotra dia manondro ny fivoaran'ny fahaiza-mamorona izay mifanaraka amin'ny traikefa sy ny fikasana farany handao io fijoroana vavolombelona izay mitantara tantara foana.

Dentro de un estilo realista y sobrio, Elizabeth Strout matetika dia manome tantara ara-tsaina, en el sentido en el que nos da la oportunidad de abordar ese espacio subjetivo del mundo construido sobre los condicionantes de unos personajes que somos todos, interactuando con nuestra cotidianeidad.

Asa sarotra izay Elizabeth Strout dia mandanjalanja amin'ny fifanakalozan-kevitra sy ny hevitra amin'ny fiteny fohy, miaraka amin'ny fahasarotana takiana amin'ny famoronana toe-javatra toy izany nefa tsy tafiditra ao anaty pedantry ara-tsaina, dogma na fikasana voamarika.

Elizabeth nos presenta almas, las almas de los personajes. Y somos nosotros quienes decidimos cuándo nos emocionan, cuando están profundamente equivocados, cuando están dejando escapar una oportunidad, cuando necesitan sacudirse la culpa o cambiar de perspectiva. Aventuras sobre la existencia de un mundo construido desde el prisma de unos personajes absolutamente empáticos.

Boky avo indrindra 3 natolotr'i Elizabeth Strout

Oh William

El realismo en ocasiones acaba profundizando hacia un compendio del existencialismo más crudo combinado con esa noción de lo subjetivo de cada personaje. Una segunda noción de la trama que salpica todo de la fantasía de sobrevivir a los miedos y culpas. Solo que alcanzar ese equilibrio preciso queda en manos de autoras como Strout, capaces de rastrear lo que queda del alma en lo cotidiano. Así surgen historias como esta, donde saltamos los muros donde se levanta el fuero interno de William, y también el del personaje estrella de esta autora Lucy Barton. En ambos casos la revelación más íntima sucede para llegar al lado más salvaje de la identidad, de los secretos que justifican más nuestros comportamientos que cualquier explicación que pueda darse al respecto.

Tsy nampoizina fa lasa olona atokisana sy mpanohana an'i William vadiny taloha i Lucy Barton, ilay lehilahy izay nananany zanakavavy roa lehibe, saingy efa saika olon-tsy fantatra ho rembin'ny horohoro amin'ny alina ary tapa-kevitra ny hanambara ny tsiambaratelon-dreniny.

Rehefa niharatsy ny fanambadiany vaovao dia tian'i William ny hiaraka aminy amin'ny dia iray izay tsy hitoviany intsony i Lucy. Firifiry ny fahatsapana fialonana, fitserana, tahotra, halemem-panahy, fahadisoam-panantenana, hafahafa no mety amin’ny fanambadiana, na dia efa vita aza izany raha azo atao izany? Ary eo afovoan'ity tantara ity, ny feo tsy azo ihodivirana an'i Lucy Barton, ny fisaintsainany lalina sy maharitra momba ny fisiantsika: "Izao no fomba fiasan'ny fiainana. Ny zavatra rehetra tsy fantatsika raha tsy efa tara loatra.

Olive Kitteridge

Inona no atao hoe olombelona? Angamba ity novela ity no mamaly ny fanontaniana. Satria ny literatiora sy ny mpanoratra dia tapa-kevitra ny hitantara ny maha-izy antsika avy any ivelany, ka tsy miresaka momba ny fanontaniana lehibe, misy, filozofika ary ara-pientanam-po.

Un realismo mágico revisitado desde la visión de Olive Kitteridge, una mujer con la suficiente carga vital como para vivir en ese caparazón protector que construye un nuevo mundo de condiciones y prejuicios, de ese egoísmo natural hacia la supervivencia. Pero lo mejor de la historia llega desde la deconstrucción que la autora hace de esa propia concepción del entorno de Olive. Porque en no pocas ocasiones debemos recurrir a replantear nuestra existencia y tirar los viejos muros de la conciencia.

Ny mahazatra dia io fitahiana miaro hafahafa io, indrindra rehefa mandeha ny taona. Ny faravodilan'ny fahafatesana dia toa mihalavitra raha toa isika, raha mijanona eo i Olive, mbola tsy matahotra ny fandehan'ny fotoana.

Ilaina ny hetsika mba hahafantarantsika indray amin'ireo izay iombonantsika ny inertias izay manana io fomba fiaina io amin'ny karazana fandavana. Ary ny lalan'i Olive mankany amin'ny fananganana indray dia ohatra sambatra rehefa manery antsika hiatrika tahotra ny zava-misy mba hanafaka antsika tanteraka.

Olive Kitteridge

Lucy Barton no anarako

Dentro de esa Nueva York extraña, perfilada en tantas ocasiones por autores como Paul auster, azontsika atao ny mahita ireo toetra tahaka ireo izay miseho amin'ity tantara ity feno firaiketam-po miharihary, miharihary amin'ny fandikana ny mpamaky tsara izay mahay manararaotra ireo fanontaniana tsy misy henatra manantona antsika.

Dos mujeres habitan una misma habitación de hospital, Lucy y su madre. Pero desde ese lugar en el que conocemos a las dos mujeres durante 5 días, visitamos esos lugares de los recuerdos pasados por el tamiz de las circunstancias actuales de ambas.

Ny henjana amin'ny fiainan'i Lucy dia mifanatrika amintsika, na izany aza, amin'ny fitiavana, ny filàny, ny fikarohany eo ambanin'ny dianay tsirairay. Mampalahelo ny mieritreritra fa ny fihaonana aorian'ny taona maro eo amin'ny olona malala toy ny reny sy ny zanaka vavy dia tsy maintsy hitranga noho ny toe-javatra mampalahelo.

Pero la magia de la oportunidad sirve para ese testimonio a dos bandas sobre una vida compartida en sus momentos más duros, antaño y también ahora. La crudeza del momento se aligera con esas idas y venidas a otros momentos, escarbando en busca de esas gotas de felicidad que puedan anunciar un mínimo nivel freático de supervivencia optimista.

Ny haizin'ny lasa teo amin'ireo vehivavy roa ireo dia azo ampitaina amin'io hevitra momba ny fiainana io ho toy ny fofon'aina fohy, tsy misy ny fahafahana manavotra ny zavatra tsy natrehana tsara raha jerena ny vokany. Marary i Lucy, eny, fa angamba fotoana iray tsy manam-paharoa ity kianja ity, raha toa ka tsy maintsy mikatona ny zava-drehetra alohan'ny fotoana tokony hanomezana antsika.

Lucy Barton no anarako

Boky hafa natolotr'i Elizabeth Strout…

Lucy sy ny ranomasina

Mendrika tantara ihany koa ireo olona toa an'i Lucy Barton. Satria tsy ny zava-drehetra dia ho fanaterana mpitsongo na karazana mahery fo amin'izao fotoana izao. Ny fahavelomana dia efa asa mahery fo. Ary i Lucy no sisa velona aminay maniry mafy ny hiatrika ny ratsy indrindra amin'ny anti-heroes na olon-dratsy: ny tena...

Rehefa manenika ny tanànany ny tahotra dia nandao an'i Manhattan i Lucy Barton ary nihazakazahana tao amin'ny tanànan'i Maine niaraka tamin'i William vadiny taloha. Mandritra ny volana manaraka, izy roa, mpiara-miasa taorian'ny taona maro, dia ho irery miaraka amin'ny lasa sarotra ao amin'ny trano kely iray eo akaikin'ny ranomasina misamboaravoara, traikefa izay hivoahan'izy ireo hiova.

Miaraka amin'ny feo feno "olombelona akaiky, marefo ary mamoy fo" (The Washington Post) Elizabeth Strout dia mandinika ny anatiny sy ivelan'ny fon'ny olombelona amin'ny sary revolisionera sy mamirapiratra momba ny fifandraisana manokana mandritra ny vanim-potoana mitokana. Ny ivon'ity tantara ity dia ny fatorana lalina mampiray antsika na dia misaraka aza isika: ny fanaintainan'ny zanaka vavy iray, ny fahabangana taorian'ny fahafatesan'ny olon-tiana iray, ny fampanantenana ny fisakaizana vao misondrotra ary ny fampiononana avy amin'ny fitiavana taloha izay. mbola maharitra

Lucy sy ny ranomasina

The Burgess Brothers

Ampandrenesina isika fa ny lasa tsy azo rakofana, na rakotra, na mazava ho azy hadino ... Ny lasa dia olona maty tsy azo halevina, matoatoa taloha tsy azo dorana.

Raha ny lasa dia nanana ireo fotoan-tsarotra izay nivadika ho zavatra tsy tokony hisy ny zava-drehetra; raha ny fahazazana dia novakivakin'ny alokaloka hafahafa amin'ny zava-misy masiaka indrindra; aza manahy fa ireo fahatsiarovana ireo dia hiafara amin'ny fitrandrahana samirery ary hikasika ny lamosinao, satria fantatrao fa hihodina ianao, eny na eny.

Tanàna kely any Maine ... (fahatsiarovana tsara entin'i Maine amiko, tanin'ny matoatoa Stephen King), unos niños estampados contra la crudeza de una infancia rota. El paso del tiempo y la huida hacia adelante, como los prófugos de Sodoma, solo que deseando tornarse estatuas de sal antes de tener que recuperar los sabores del pasado.

Jim sy Bob miezaka ny hanao ny fiainany, lavitra ny maha-izy azy, matoky fa, na dia tsy afaka handevina ny lasa, dia afaka miala amin'izany amin'ny lafiny ara-batana. New York ho tanàna tsara indrindra hanadino ny momba ny tena. Tsy maintsy miverina anefa i Jim sy i Bob. Izy ireo no fandriky ny lasa, izay mahalala foana ny fomba hamerenana anao amin'ny fotony...

Synopsis: Taitra noho ny lozam-pifamoivoizana hafahafa nahafatesan-drainy, Jim sy Bob nandositra ny tanàna nahaterahany tany Maine, nandao an'i Susan rahavaviny tany, ary nipetraka tany New York raha vantany vao mamela ny taona.

Saingy ny fifandanjam-pihetseham-po marefo dia mihasimba rehefa niantso azy ireo mafy vonjy i Susan. Araka izany, niverina tany amin'ny sehatry ny fahazazany ireo mpirahalahy Burgess, ary ny fihenjanana izay namolavola sy nanaloka ny fifandraisan'ny mpianakavy, nangina nandritra ny taona maro, dia niseho tamin'ny fomba tsy nampoizina sy maharary.

Ireo rahalahy burgess
5 / 5 - (8 vato)

Leave a comment

Mampiasa Akismet ity tranonkala ity mba hampihenana spam. Fantaro ny fomba amoahanao ny angona fanehoanao.