Franséisch Literatur genéisst eng räich an ofwiesslungsräich narrativ Szen mat Auteuren, déi sech an avantgardistesche Propositioune wéi se sinn, jidderee op hir Manéier exceléieren, houllebecq o foenkinos; oder am meeschte international beschte-verkafen noir mat Vum Fred Vargas o De Meeschter. All dës grouss Erzieler a vill anerer genéissen de Patrimoine vun engem Georges perec datt hien a senger kuerzer Existenz Zeeche vun enger iwwerflësseger Kapazitéit an deem Zil vu sengem Experimenter gewisen huet.
Exponent vu Verwonnerung an Ausernanersetzung, vum Komplott gedréckt op d'narrativ Synthese als Alchimie, wou d'Personnagen hir Séil distilléieren. E wonnerbare Auteur an all deene Facetten wou d’Sprooch eng aner Dimensioun kritt, sief et Prosa oder Vers, Artikel oder Essay. Dat ass de Perec deen eis als polyphasetesch an all vu senge Bicher erschéngt.
Brilliant an den Texter a vläicht verstoppt a senger Séil duerch déi rezent sënnlech Ierfschaft vun enger jiddescher Ausstierwen, déi him an der Kandheet mam Verloscht vu sengen Elteren gepeffert huet. De Punkt ass, datt d'Literatur nach eng Kéier als Placebo am perséinlechsten oder als Sublimatioun an der kreativer Facett an engem Wierk agesat gouf, dat mat där ultimativer Bedeitung an deem transzendenten Rescht vu gudder Literatur gelueden ass.
Top 3 recommandéiert Romaner vum Georges Perec
ech erenneren mech
Recordar es citarse a uno mismo aún a riesgo de no haber tomado las decisiones que en aquel otro momento asomaban como horizonte. Por eso ese comienzo de relato con el que visionamos hechos ofrece sinceridad, crudeza, melancolía, confesión. Con «me acuerdo» exponemos a los demás otros días idealizados en los que las cosas ocurrieron y transcurrieron extrañamente, siempre a contrapié, con su punto de hilaridad, de lirismo y de desconcierto. Justo el otro foco necesario para entender el ayer o hasta la más remota época vivida de la historia reciente.
«Me acuerdo» se ha convertido, con el paso de los años, en un viaje a la memoria colectiva de un país. Este inventario de recuerdos, compuesto por 480 anotaciones que siempre comienzan con las palabras que dan título al libro, se ha convertido en uno de los iconos de la literatura memorialista de todos los tiempos. Recuerdos de infancia y juventud de uno de los mejores escritores del siglo XX por los que desfilan actores, escritores y políticos, pero también estaciones de metro, bulevares o cines de un París que ya no existe pero que resulta fundamental para comprender el panorama actual de la cultura europea. Llega, en una nueva traducción de Mercedes Cebrián, una de las obras míticas de Georges Perec.
Kidnapping
Op d'mannst hunn déi al Märecher gutt ugefaang, awer dëst war net emol dat. Vun Ufank un dréit e mysteriéise Fluch onbedéngt iwwer d'Personnagen, a wéi d'Geschicht sech ofleeft, stellt seng Omnipräsenz de Lieser selwer iwwerrascht.
Wann den Tonio Vocel verschwënnt, Affer vun enger Entféierung, festgehalen, geflücht, ënnerdréckt? D'Police, déi net fäeg ass déi sëllechen Hiweiser, déi him presentéiert ginn, richteg z'entschlësselen, mécht näischt anescht wéi e blann Ae schloen. Dem Tonio seng Frënn handelen iwwer d'Saach, awer och si, egal wéi no bei der Wourecht, wäerte fir de flüchtege Mäerder falen. Den Humor herrscht awer weider am Buch.
El lector tiene, asimismo, la oportunidad de probar su ingenio, ya que la solución, a la vez inasible y evidente, ocultada con esmero y, sin embargo, malévolamente simple, jamás desvelada pero siempre expuesta, está ante sus ojos. ¿Acaso sabrá verla? ¿Conseguirá dar con el autor de este caos?
Life Instruktioune fir benotzen
All Produkt mat sengen Instruktiounen, déi d'Benotzung an d'Entsuergung als Paradigma bestëmmen, täuscht eis. Näischt soll an engem eenzegen Zyklus ewechgehäit ginn ausser Liewen. Also hutt Dir besser e puer gutt Instruktioune fir wann d'Liewen falsch geet oder d'Ruin bedroht ...
Mat der Freed vun engem Sammler huet de Perec eis gewisen, datt d'Literatur och e Spill ass an datt hannert dem Rido vum Alldag d'Poesie vum Anodyne ass. Hannert der Fassad vun engem einfache Paräisser Gebai huet hien en Archiv vu Geschichten fonnt. Erzielen ass och léieren ze kucken, d'Liewensgeschichten z'erhalen, déi dëst monumental ausmaachen Puzzel déi mir nach ëmmer Realitéit nennen.
Ech sinn zu dësem Buch komm an enger Zäit wou d'Literatur bedroht huet eng ze melancholesch Welt ze ginn. Ech hunn an him e Schlag vum Liewen fonnt. Ech hu mech verléift mam Bartlebooth a sengem verréckte Projet, hannert deem eng grouss Intuition schléit: datt d'Schéinheet heiansdo nëtzlos ass an dofir méi schéin ass. Ech sinn duerch déi dausend an eng Geschichten duerchgaang, déi hei erzielt ginn, agewéckelt an der selwechter Erstaunung, mat där ech mir virstellen, datt d'Renaissance hir Kabinett vu Kuriositéiten exploréiert hunn. An ech wousst datt d'Literatur soss eppes kéint sinn: e ganz eeschte Spill, dat eist béiswëllegst Laachen reflektéiert.
