__ iam tibi dixi me de futuro loqui non posse. Non veni, pater. Quod mehercules, cras, ut imaginamur, fiet illud optatum commenticium.
__Venite quaeso. Dic mihi de futuro. Nihilominus, numquam perventurus sum ... pater, tamen offensus spem suam celare non potuit.
__Non intellego quomodo omnia ex me, pater, potiri procuras. Si me Interludium videant, certe queruntur.
__Est quod adhuc non puto te ab illo longe venire. Alonsito, pone te in loco meo.
__Et Alonsito percussit! - Risit praefatus - Propter hoc erit. Educes puerum in me. Quasi novissimum meum tibi malum patefaciam.” Post aliquod temporis momentum silentio erupit subito. Tu scis, me tibi omnia nunciaturum, sed in reditu habebis aliquid pro me.
"Promitto," Miguel mentitus est, digitos suos super dorsum trajicere. Noluit promittere aliquid, etiam minus imprudenter quod mandabat.
Alonsito, vir elegans annos natus sexaginta quinque, patre sedit, viro non plus quadraginta. Videlicet simul visi possunt repraesentare e converso, Alonso pater et Miguel filius. Uterque requievit in saxo pensili montis imminens. Centum metra post eum videri poterant villam, quam Miguel pridem aestate cum familia aedificavit.
__Nescio ubi incipias ... Hem, meministine disputaciones nostras de eu? Bene, Real Madrid numquam iterum Calicem Europae vicit. Saltem usque ad duo milia et quinquaginta quinque.” Alonso lapsus, gravi vultu, levis e labiis iocularis oritur.
__ That not suppose a relevant data, although it is good to know it, for the paluds of course.
__Quod genus felicitatis non est quod opto pro te, pater — Alonso memorans propositum suum in tempore peregrinationis.
__ Bene, homo, quattuordecim piscinae etiam fortunam tuam, credo, officit - pater filium senescentem respexit.
__ odor thymi paene oblitus vesperi aestivi - Alonso mutavi, repente abreptus in campum de silva aperta circum eum. Nimis multas novas sensationes molientes ignorare.
__Res parva, annon? Memoria parva. Hoc semper accidit.
__ Ita, pater, iam montes exire non vacat.
__Sine vir occupatus, fili?
__ Ita. Non omne tempus volo, vox.
__Quid facis in illo longinquo?
__ Bene, non ita facile explicatur - FLOS Alonso e thymo evulsus, qui iuxta se prominebat, attulit nares in altum spiritum -. Si dixero tibi me esse officialem negotiatorem Nodal, certe nihil tibi sonat.
__ Sonat unum ex illis phantasmatibus quae apud scriptores scientia ficta nominant.
__Scilicet. Probe, cogita quod negotiatio nodalis a chemica materiae transmutatione consecuta appellatur.
__Quam? Usor interrete simplex sum, qui adhuc mundum sonat.
__ Efficaciter te gradum ulterius accipio. Wireless computers primus venit. Divisio facta per Microsoft. Sed illud erat initium finis huius computatorii gigantis.
__ Ne dicas quod Bill Portarum Imperium in futuro labatur -Miguel fabulabatur dum vespertinae umbrae eius lineamenta velabant, et ventus surgens favillas diei calido refrigerabat.
__Bill Portae magnum legatum relictum est. Demonstravit, praeter ingenium computatorium habere, magnum negotium acumen habere. Abeunte ingenio, semper est qui eum futuit, pater, semper.
Creatio wireless computandi subreptione novum propositum pro societatibus chemicis constituit: explicare, regere et dominari chemica reactionem quae translationem informationis gignit.
Decimae, potens industria chemicae Germanicae brevi tempore id fecit. Patentes eius permiserunt ut penitus experirentur ac tandem primum minimas PCs chemicas mercaturam facerent. Inde ad syntheticam peregrinationem unus tantum gradus erat. Cum reliquae turmae Quarts computatores transtulerunt, Quarts creationem retis chemicae iam emiserunt, fusione nodum quae translationem cuiuslibet chemicae elementi permisit.
__Bufff, opprimo est. Quae omnia etiamnum somnio similia videntur. Quomodo vales, omnia dicis. Scis, Alonsito, fateri possum te meum esse filium. Distinguendum quod ab oculis tuis ab omnibus oculis mundi. Scio tamen etiam cum Alonsito, puero meo paulo ante domi me fuisse, cum innocentibus tuis quindecim annis.
Silent uterque paulisper. Miguel Alonso vigilavit sine stupore relicto. Is primo hospitem ad se venientem distinxit. Quamprimum ante se habuit, aliquid novi accidere arbitratus est. Explicationes Alonsito incomprehensibiles declaraverunt.
__Qui parat bonum, huh, dad? -In fine diei aura levis cortinam obscurae nubes super caelum afferre coepit. Eius lineamenta brunnea varias figuras traxerunt in alta orographia basis. Horum medii memini. Unus ex illis in quibus sedisti ante ignem, et indicavit sorori meae et mihi.
__ Noli idyllic esse, Alonsito. Ludus est hac nocte, certe scio si fabulam tibi narrare incipiam et perdas Barça tuam, non ignosces mihi donec duodeviginti sis.
__Football non est magni momenti, pater. Scio quid sit ludus, eventum tibi dicere tentatur, omnes ne insulsos pares videas!
__Alonsito, mitescere, est solum de felis. Noli sic esse. Facio tibi, hodie quindecim annos natus es. Quomodo ludum vigilare non possum? Age, age... Age, dic mihi de futuro. Quae societas similis erit?
__ Cras vitae nulla est. Progressus invenit quod semper quaesivimus, pater: Alternative. Omne remedium in futurum habuit. Praecipua res in recentioribus futuris medicina proficiet: Morbos curantur, longitudinis humanae fines aeternitati sunt. Cancer, AIDS et Alzheimer in historia descendent. Mori in futuro iudicium est, possibilitas.
Nimirum tempus accessit, quo medicina et perpetuitas humani generis mundum omnibus parvum fecit, sed satellites et planetas in diebus meis didicimus: Luna, Mars in duobus erit habitabilis. milia centum. Non forsit.
__Sed omnia quae nimis multas ethicas et sociales mutationes secumfert ...
__ Omnia sunt posita, pater. Non forsit.
__Reminiscor hanc tuam locutionem "Nemo problema." Dicis, cum aliquid mali feceris, vel cum mentiaris. Filius meus es tu, Alonsito.
__The fillers. Sint difficiles incipere ius? Alonso annotavit.
Inclementia venti exercitus ab horizonte convalescit. Frigora medicandi tempestas in nares Alonsi sine mora effudit. Prae ceteris odores memoriam excitaverunt, quae res incertae praesentis sunt donatae.
__Dad. Haec omnia, iter meum, huc visita.
__Quid vis mihi dicere, fili?
__Tempus itinerum programmata adhuc enucleanda sunt. Nescio an hoc fiat necne. Praesentia mea hic eget est. Thymum olfacio, te spectare possum, te tangere possum, sed nescio an tantum sit memoria chemica. In mercatura nodali reliquiae bene a re distinguuntur. Hae reliquiae efficiuntur obsessio et duplices imagines, sensuum realium, errorum constant. Sed hoc est aliud genus negotiationis. Adhuc experimentum est
__Ego intellego te. Valde simplex est -Miguel laetatus est credere quod solutionem quaestionis filii invenerat. Metus ne omnis, praesentium in quo vivamus, aliqua amet amet iure?
__I malim RELICTUM. Sed id est ubi bene agimus, confirmationem quaerimus iter meum verum esse - Alonso confirmatur quod semper scivit ut puer, pater eius dolor guy.
__Si mea sententia tanti non est, confirmatio mea hoc verum esse, debebo tibi ostendere aliquid ad te confirmandum. Aliquid quod numquam cognovisti, id quod numquam scivisti.
__Certe, pater!es ingenio -Alonso ad patrem accessit et eum fovit. Aliud mihi ostende, quod numquam scivi.
"Nescio quid tibi possum ostendere," haesitavit pater paulisper. Unum scio quod semper usque nunc abscondi te, Alonsito. nescio si in posterum cognoverit.
__Quod super eam est?
__Bene, post omnes, hodie est natalis tuus, vox? -Miguel filius ad magnam prope arborem appropinquavit. Cum tua aetate essem, aliam amicam habebam, quae uno die discessissem. Hic simul lusimus ante aedes. Illa me docuit osculari, ego vicissim nomina nostra ardenter insculpta abiete -Miguel ad truncum arboris mediae altitudinis demonstravit. Ibi sunt. Ut parvulum videris, sed nunquam tibi dixi MxC Miguel ad Carmina. Matrem tuam amo, sed haec est pulcherrimae pueritiae memoria, quae me semel cum risu contemplor.
__Fantastic! Haec opera, pater. Iterum risit Alonso quantum permisit acerbi ingenii. Numquam ego illam magnitudinem animadverti. Certus sum sane me prehendere tempus peregrinatione plena.
__ Incipere incipit, Alonsito. Non vis domum venire?
__Nerd. Mox eundum est, ilicet. Nimis diu hic fui.” Alonso ruere verba coepit. Si ego in praeteritum, id est, ut aliquid dicam tibi, Pater.
__Sed age, dic domi. Visne te videre in quindecim?
__Minime, pater, id fieri non potest. Facere mihi aliquid prius quam abis. Promisisti. Hac nocte... ludo. Barcinone amitto, pater. Nihil facere. Noli spectare ludum illum. Non dignitas is. Vale.
Miguel versus ad mansionem se convertit, filio suo formosam et elegantem villam spectans superbe. Domum tectumque centum tantum cubitis aberat. Sed cum respexisset Michuel, filius eius recessit, et recessit.
Alonso programmata cum amarum gustu in ore reliquit et sentiens ingentem pilam proiecerat caput eius. Primum rem vidit, sicut e somno surreo evigilans, litterae giganticae I..E. by Intertime Entertainments.
__Quam tu, Don Alonso? Salve? -Ricardus Vera, dux consilii in conviviis Intertime, eum expectabat expectans ab extra thalamum discessum. Vox eius interca in receptaculo prope constanti repercussu dilatabatur. Etiam non ex erat.
__Uff, caput quam dolet. Hoc etiamnum emendandum est. Delectu quam feci non fuit ille quem machina quaesivit - Alonso, qui solitam inspectionem EI consilii temporis iter faciebat, e capsula perspicua surrexit et ad ianuam perrexit. Magno flante spiritu exivit.
__Seriously? Ricardo anxius, praematura eius canities albino penitus territus erat.
"Prorsus gravis," Alonso mentitus est. Locum physicum designans itinera negotiationis nodalis non eadem est ac quaerens locum in tempore. Cogitatus non recte definit. Toto hoc itinere semotus sum.
__Bene, nos investigantes - Richardus iracunde respondit. Sed ultimum propositi tempus est subire.
__Quid ultimum tempus? Alonso trepidans rogavit. Tympanum bacula, campana clappe, vel quidquid in capite insederant, cerebra ex animi temperatione tundebat.
__ Omnia contemplata sunt in inquisitione protocollo quos tibi misimus -Ricardo paratus est praecepta ex memoria recitare
__Quilibet viator aliquibus quaestionibus subire debet, ubi compertum est se nulla intentione praeterita modificasse.
__Si ne nos quidem novimus si ad praeteritum iter feci. Iam dixi vobis me in aliena landscape moratum remansisse.” Alonso timorem quendam quaesitionum sensit. Sciebat utique eorum esse, sed fortasse aliquid itineris eius turbaverat. Fortasse levi admonitione ad patrem functus erat.
__ Propterea, vos tranquille esse debetis - Ricardo ante Alonso imperturbabilis mansit, firmo eius gestu qui suam missionem explere debet, iterum respiravit:
__Duae sunt speciales quaestiones et duae generales quae ad praesens comparare quaerunt, quod reliquisti cum illa quae ex itinere tuo generata est. Quaevis immutatio substantialis abusus servitii nostri habebitur et coram auctoritate propria vindicabitur.
Quaestio particularis unum numerum protocolli: Nupta es? Si ita, uxorem tuam nominas.
__ Ita. Aurora dicta est coniunx.
Alonso respondit sponte, dura deglutiens. Quid si pater eum postea audivisset neque eum ludum vidisset? Diem natalem eius quintum decimum diem esse meminerat, quem ad modum diem suum regressivum iter elegisset. Erat tempestas valida. Ludus incepit novem. Ut scaenicorum in campum desiluit, ventus antennae domum desiluit.
Alonso, cum recenti quindecim annis, clamavit. Barça ludo carere nolebat.
Miguel non potuit adiuvare sed antennas restituere conantur ut filius eius ludum spectet
__Quaestio particularis numeri duo ex protocollo: Quae est oratio tua current?
__Mea inscriptio hodierna est Calle Doctor Ibáñez, Urbanización Sendero, Portal triginta duo, decimus A, hic in Zaragoza.
Pater bonus filium suum relinquere non potuit quin diem natalem suum vidisset. Confestim tunicam suam imposuit, scalam accepit, et in tectum templi ascendit. Alonso revocavit imaginem in screen televisificarum brevi tempore iterum visam esse, donec clamor ingens, lux immensa, copia electricitatis tota domo abscidit.
Clamavit mater eius ad Michaelem virum suum. Alonso vidit corpus patris sui per fenestram exedram cadere.
Quaestio generica unum ex protocollo numerant: Quis est hodiernus praeses imperii Hispanici?
__ Praeses praesentis regiminis est Felix Brams
Alonso lacrimam fudit, ut vivam memoriam patris sui, eodem quocum nuper familiari colloquio, recreavit.
Interrogatio generica duo numeri protocolli sunt: Quis propugnator foederis Morbi in Hispania anno bis millesimo quinquagesimo quarto?
__Difficilius est fateri, sed erat Real Madrid.
Alonso aedificem EI maiestatem reliquit cum capite adhuc e chemico repercussu ex itinere putri. Eundem effectum esse debet navigandi per retis nodalis, hic effectus intensior fuit et breviore tempore evenit. Fortassis illa formidolosa capitis dolor non solum ex repercussu traxit.
Cum Alonso in currum suum ascendit, duo-seatator automatiensis extraordinarius aerofitus, putavit dolorem suum ex parte altiore chemia cerebri venire. Credidit in pigro temporis igne culpae fervere animam. Vetus illud crimen, quod eum percusserat, semper futurum esse assumpsit.
Dum aerofitus stipendium airstrip suum vestigavit, angulis vivis inter aedificia magnae civitatis Zaragozae, Alonso iterum existimavit se in culpa patris necis fuisse. Ille erat qui instabant ut ludum damnatum spectarent. Luxuriosus ille puer vitam patris finivit.
Earum rerum celeritas ne aerofit quidem quisquam meditetur, quamquam ea consilia itinera per se texuerunt. Id adeo celeriter fecerunt ut temporis spatium ad cogitandum non attulerint. Aliquot momentis Alonso domum pervenit. Aerofitum perfecte situm erat in raeda sorte in plano tabulae decimae Alonso.
Perstitit in capitis dolore, Alonso malleolum novum in utroque gradu ictu sensit, in quolibet cordis diastole. Conetur relaxare, procumbit in stibadium suum, et rogat in tridi vertere.
Imagines novissimi nuntii infelicem evolutionem mundi eo anno bis millesimo quinquagesimo quinto contexerunt. Post insubstantialem societatis ludisque nuntium, varias mundanas difficultates vix transivit.
Omnium maxime notum est, miseriae incrementa. Alonso revocavit narrans patrem suum cancerem, AIDS et Alzheimer interisse, sed non integram veritatem fuisse. Quod omnino certum est, solos divites curari. Inclinatio ad manifestam polarizationem scinditur, crescentem turbam pauperum pari numero cum divitibus. Pauperum illud genus, qui adhuc in profundo civitatum habitabant, nullum remedium accessum habebant, quia pecunias non habebant.
At patri gravius etiam mentitus erat. Dixit ei incrementum hominum propter decrescentiam morborum per coloniam aliorum planetarum solutum iri. Id fortasse postea fieret. Nunc enim omnis qui procreationem exstiterit ad iustitiam delatus est. Iustitiaque iam pridem gravissimis suppliciis uti.
Alonso mentitus est patri suo de omnibus quae futura sunt. Tametsi pater eius bene penitus noverat. Non fuit omnino persuasum. Miguel falsos gestus agnoverat simpliciter, suspicans eius locutionem "Non dubium est".
Iam lenior Alonso recumbens in stibadio suo de patre iterum cogitavit. Illo momento, quasi sonans in pectore, cor eius fortem dedit pulsum, quod brevi tempore toto corpore diffunditur. Sola erat cum frigus praeterisset, organum illud regulariter iterum verberare potuit. Excitatus surrexit et trivos claudere iussit. Conclusit oculos et perscrutavit memoriam suam, quod patrem modo putaverat senem esse et, quadraginta morte, falsa memoria fuisse.
Pater eius ad dextram die nuptiarum sedens. Id deinceps meminerat. Alonso in nuptiis cum Aurora cenam patrem videre poterat. Fieri non potuit! Postea apparuit imago Michaelis cum nepote suo, anniversarium aureum. Mille patris memorias ad memoriam eius confluxerunt sicut labitur ad novum lumen expositum.
Mirum videbatur, sed ingens gaudium ei attulit. Praeterea memoria pessima, quod quintodecimo die natali, cum pater e tecto cecidit, in curriculum cesserat, pravam phantasiam, incommodum quietem configurare.
Loco huius tristissimae reminiscentiae, Alonso recordatus est iram suam primam magnam, quae facta est cum quindecim convertit et Barcinone ludum desiderabat, memoriam instantiae patris sui in media tempestate televisificam reparare et patris recusationem. .
Alonso clamat reatus. In unoquoque ictu memoriae aliam vitam poterat intelligere. Eum audire patrioque no, sententiae constituam molestie nec ut. Miguel mortuus est annos septuaginta tres, avus factus est, et Alonso multos annos patre potitus est.
Aurora uxor domum venit cum lacrimas adhuc tergebat. Quam visam, Alonso amplexus est. Paucis secundis putabat alium esse. Sciebat autem quod amabat eam.
Nodal License: Intertime Entertainments.
CIF: B50142
Report: Consiliarius: Alonso Bronchal
Propositio huius societatis fundatur in creatione eget porttitor nodi negotiationis per tempus navigandi destinatum.
Quamvis stylus navigationis in eadem synthesi chemica ac nodis negotiationis ordinariae fundatur, eventus plane diversi sunt.
Mea verificationis in situ has contrasted that the time travels developed by Intertime Entertainments are real, the chemica transmutatio materiae haud dubie nos ad praeteritum dirigit.
Sed talis navigationis nonnullas variationes considerare oportet;
Imprimis, necessarium est intellegere praeterita mutari posse et ad praesens redeuntes, processus chemicus mentis iam perfecte novis adiunctis adaptatus, ita moderatio quaestionum penitus nullum valorem probativum habent. Paucae reliquiae praeteriti temporis immutata manent.
Physiologice, itinera systematis ab IE inventa dolores momentaneum sed vehementem efficiunt.
Aestimatio sicut Consiliarius Nodal: Potentia periculosa est pendere novas verificationes.