Libri III de mirabilibus optimis Lorenzo Silva

Una e celeberrimis scriptoribus nuper in scaena litteraria Hispanica est Lorenzo Silva. Nuper Hic auctor libros evulgat longe alia natura, ex historiis historicis, quales sunt Et memores erunt nominis tui et documentales sicut Sanguis sudore et pace. Non oblitus regularis dedicationis ad noir genus.

Memorabile est supra eius creatrix varietatem originum illarum auctoris, ubi eminere coepit eius ingenio et viriditas. cunt Lorenzo Silva genus est nigrum cum certo stamp emersit. Substantia interior, November sine violis ac praecipue infirmitas Bolshevik opera erant quae ianuas narrationis nationalis pulsabant et per quae multi legentes suis propositis inpediti erant.

Genus noirum, fere semper in cinereo mundo mediocrium socialium et politicorum movens, capax est sceleratum in virum convertendi. Contextus in quo haec translatio noir cum arctissima idiosyncrasy et facile exportabilis cum pittacio genere indigeno intensior fit. Simile quid esset Camillery o Vazquez Montalban.

La Bibliographia of Lorenzo Silva ampla et diversa est satis considerare munus optandi III sui optime conscripserit arduum iter, sed hic vado.

Top III suadetur conscripserit de Lorenzo Silva

Infirmitas Bolshevik

Opinor, haec nova fuit quae legentium animos comprehendit. Malus guy, the wicked guy, the murderer born of chance. Negotiatio casus aliquem ad totum regimen mali ducit.

Modus praesentandi malum illud mundanum, quod emergit ex taedio, desperatione, incom- plicabili inferioritate vel alio quovis habitu, quod ducit ad abolitionem voluntatis. exsecutiva in die Lune mane ante octavam.

Distrahitur certe aliquantulum, sed mortuam prohibere non debuit, quae certe non omnem contumeliam in dictionario in eum conspuit. Quam ob rem, ut medii aestatis illius tonsae tolerabilis, "Fronsolus gracilem et moralem exstinctio" se dedicare decernit.

Propter partem assecurationis assecurationis, numerum telephonicum accipit, qui eum plures insanos vocat. Eam quoque explorare delectat, et sic sorori suae XV annorum occurrit. Quamvis primas in puellis fixas non habet, tamen effigiem habet filiarum Nicolai II Tsar. Maxime invitatur ad ducissam Olga et saepe miratur quid Bolshevik praefectum eius occidendi sentire debeat.

Ille vicissim vehemens attrahens ad Rosanae sapientiae calidae affectum experietur et debilitatem quae se multo peius omni casu ostendet. Infirmitas Bolshevik plane nova comica esset nisi ob perturbationem indolem acquirit sicut primae praestigiae magis implicatae sunt.

Agilis pace concedit Lorenzo Silva Fabula est media inter comoediam, adulterium et melodramam. Sed fortasse maximum eius factum est Rosana imago, nymphae ab omnibus nymphis diversa, ultra generationem X, Y vel Z et quae maxime lectorem titubantem facit suavissimum et libram amittit.

Quod infirmum Bolshevik

Est autem meridianus marcam

Planeta Prize 2012. Cum Cataloniam incedo, Monegros transiens, unus ex finibus qui me maxime impresserunt apparet. Hoc est placitum scientificum. Sed illud meridiani Greenwich quod in respectivis posteris annuntiatur, ad ostium Tannhauser mihi videtur.

In hac fabula desinit esse simile, Barcinone ut urbs mutata in prismate commenti. In societate sordida pecuniae ac prostitutio hominum foedata, adhuc bestias mitescere potest amor.

Custodes civilis emeritus pendentes de ponte, ignominiose trucidatus. Ex hoc tempore, investigatio a vetere amico ac discipulo suo, LEGIO Bevilacqua, arca Pandorae aperiet: vigilum corruptelas, improbus sceleratus et homo quixoticus, qui impossibilitatem in officio et amore exquiret. vita fracta.

In hodierna Catalonia constitue, hoc novum crimen absorbens by . Lorenzo Silvasine controversia magister generis, ultra facta et indagat, solidam imaginem hominis ostendit coram dubio morali, internis certaminis ac perversis iudiciis.

Est autem meridianus marcam

Spike

Ex Bolshevik infirmitate iam suspicari potuit Lorenzo Silva ut scriptorem nigrum genus magis singulare. Quia Silva illa integram integrationem inter lectorem et indolem habet, id caput ad calcem indumentum obtinet cum notione subiectiva, quae statim nobiscum miscet. Ex primo dialogo seu prima mundi praesentatione secundum primum momentum. Questus nos ut perniciosos vel Machiavellianos ens unum habet. Iustificationes eius semper sensum habent in manibus Silvae, inimicitiae eius semper auxilium habent.

"Heus est mihi. parum superest. Te requiro."

Hoc nuntio inopinato, praeteritum praeteritum redit ad vitam agentis secreti prioris cum iam non habet scutum organizandi. Publicae rei publicae particeps belli sordidae, causae suae persuasus: defensionem societatis popularis et victimas innocentes contra vim terroristarum. Sed tempus praeterit, non omnia elaborata et longe excusatio, dum obscurum esse non potest. Communicatio cryptica quam mox accepit iterum petit.

Mazo in nosocomio lecto suo indiget vetere comite Púa ut eum adiuvet in missione personali quam assumere amplius non potest. Filia eius in periculo est et habet eam ex vita quae ducit et ab his qui circa illam sunt ut eam auferat. Solus aliquis similis Púa ad finem obtinendum capax est. Amicum suum vocat eum ad dies in extremis, operum suorum memoriam, et naturae suae umbras.

spiculo, of * Lorenzo Silva

Alii libri commendati Lorenzo Silva

Impatiens alchemist

More criminis novi notam Silva et eius alter ego Bevilacqua. Nudum cadaver, sine vestigiis violentiae, lectum in via motel alligatum apparet. Estne crimen an non? Serviens Bevilacqua, inquisitor criminalis atypicus pro custodia civili, eiusque adiutor, chamorro custos, aenigma solvere iubentur. Cognitio quae sequitur investigatio tantum vigilum non est.

Servus et adiutor eius obscuram et turpem victimae partem attingere debent, vitam occultam admirabilem, necnon homines circum se, in familia sua, in nuclearibus plantis ubi laboraverunt. Ac evolvite magis magisque implicatae retis pecuniae ac commodis, quae eas variis civitatibus capient.

Clavis autem, sicut in alchimia, in patientia est; unum quod investigatores indigebunt atque etiam illae notae, quas in inquisitione offendunt, alio modo vel alio modo deesse. Nova detectio, quae multo plus est quam fabula de adulteriis, et in qua detegere victimam graviorem est quam detegere interfectorem.

Sicut in libris apud Chandler et Hammettum, non est de crimine solvendo sicut aliquis qui problema solvit, sed potius ut in circumstantiis et notis, quae mortem circumdant, in ambitu suo immergant.

liber, impatiens-alchemista

nemo praemisit

Cuiusque generis fabulae quae hoc opus structurae sunt Lorenzo Silva finis diffusus exhibetur, sicut amplioris operis, quod in nimbo in horizonte periit. Et inde est quod narrationes reales eventus inspiratae protrahuntur sicut resonationes quae lectorem invitant ad compages magis eminendas. Sapientia auctoris, qui furiosas insidias vitae componit.

Alicante, Iulii 2002. Jorge, alias Ruina, in Estopa concentus est cum notitiam accipit: Moroccani insulam Perejil sumpserunt et, adulescens servus, conscribitur ad operationem ad recuperandam illam praeparandam. Una cum Jorge eiusque tribus sociis oppugnationem experiemur in insula, quae nobis ostendit esse electae unitatis cuius sunt et quae est tantum praefatio ad viginti annos operationum. Ex proelio Najaf, in Iraquia 2004, ad perniciosam et aedilitatem evacuationem aeriportus Kabul anno 2021, in qua protagonistae sunt iuvenes quos Jorge et socii eius occupant et qui iam matura et in margine recipiunt; spectabant eminus componere habent.

Fabularum fictarum rerum eventus, magnae intensionis incitatae, astur- tantes eos qui in illo incommodo loco antecedunt ubi nemo antecedit.

nemo praemisit

Et memores erunt nominis tui

Sicut in omni bello ac tragico eventu, semper momentum fit cum fictio, litterae in hoc casu, participare incipit hanc assimilationem quod non ita pridem drama tot hominum fuit. Auctorum studium ad veritatem rei evenit, quod ad verissimam partem pervenit, quae usque hodie per testimonia superfuit, multo certiora quam belli nuntia, proclamationes et proximorum praeconia victorum.

In "Meminit nominis tui" omnia ab singulari eventu oriuntur, unum ex iis quae non transcendunt sed quae cursum belli ac historiae mutare possunt. Die 19 mensis Iulii anno 1936 , tumultus militaris Barcinone destinatus videbatur in gloriosum gradum vertere ad eversionem rei publicae . Sed militaris armatus in comitatu capitali potestatem non cepit.

Historia perstringit aspectus quae accessoriae videntur, sed revera in rebellium clade valde pertinentes erant. Imperator Aranguren, in capite cohortis civilis, tumultui exercitus opposuit. Goded, contra Aranguren, adventus Mallorcae ducis exercitus, in Cataloniam finali triumphi in eam rem non transtulit.

Aranguren traxit secum alia armatorum defendenda rei publicae causa, et paucis diebus in republica victoria finita.

Aranguren personam inter heroas maxime heroum, qui ante imperiorum catenam rebellis apparet. Fortis est qui timet defendendo quod credit. Aragunren in Republica crediderunt tamquam systema regiminis legitime constitutum.

Lex erat ut quis albo nigro indueret non solum ea quae in diebus illis evenerunt, sed etiam quae maxime propria sunt, ut auctor ex eo quaesivit. Superat fictio rem, hic declarando quid res oblivione obtexit.

Fortasse titulus novae est gestus admirationis proprius Lorenzo Silva. Rationabile est, quod, immersus in cognitionem suae personae, suas altissimas causas cognoscit, suas opiniones contra praesentem in amissi belli praesagibus ire.

Et memores erunt nominis tui

Ita multi lupi

Pondus huius temporis nexus et technologicorum defectus est temperantiae et novorum ducum ad maximum hominis augendum.

Retiacula in impotenti canali violentiae et abusu fiunt, insigniores in adulescentibus nostris, qui, sine filtro et expositi disinformationibus et excessibus, oriuntur exponentialiter augendi illa parva mala semper, in ludibrium publicum redacti. Vel aliter, eos vulnerabiles sistit oculis omnium predonum genera latentium, sicut illi lupi authentici qui in hoc titulo annuntiantur.

Propter hoc liber Tot lupiest, Lorenzo Silva, ostendit possibilis calliditate quae verissima sentit. Te ipsum quaerere infrigidat crimen novse lectionis ubi occasus est tam prope. Fortasse numquam antea novum huius generis genus evigilationis appellatio apud nos fuit.

Secundus legatus Bevilacqua quattuor crimina nova et lurida per victimas impubes accipit. Ut investigare incipias, Bevilacqua et Chamorro eius inseparabilis discere debent inter reticulas navigare cum pernicitate iuvenum qui per eas moventur. Doctrina necessaria est accessus ad retia sordida illa parte, ubi detegitur quomodo pessimum animae humanae Danteum overtones acquirit.

Extra casus ipsas insidias, quae in phrenetico investigationis gressum progreditur, commissum narrationem cum socialibus overtonibus reperimus. Abutitur, adfligit. Iuvenes, pueri ac etiam plus puellae patiuntur vel dolorem infligunt. Omnia verbo inchoat, sed odium et violentia, soluta quavis forma, magis ac magis petit...

Quattuor homicidia, quattuor puellae ... Videbimus quid re vera factum sit et investigemus quam simile esse possit ad res nostras reservandas.

Ita multi lupi

Si autem sit femina

ipsum primo Levi Superbus esset tituli huius novae, qui initium suae trilogiae in Auschwitz evocat. Quia, praeter exceptiones contextuum, crudelitas nudatio hominis in ultimo casu, pessimo ipsius hominis, sicut scripsit Hobbes philosophus simili sensu, iustificat ideam illius ecce liomo prae se molem optulit pudori momento quod humanitatem nostram tangit.

Verum est nos novas inter quattuor manus armatas Lorenzo Silva y Noemi Trujillo (Quis scit si altera Per Wahlöö et Maj Sjöwall uel Kepler Lartem Porsinnam, artifices in communi auctorita- tis criminis novitatibus), sed curriculum criminis novi semper offert duplicem lectionem, reprehensionem perversarum aspectum structurae socialis nostrae.

Tacitum est studium cuiuslibet scriptoris, qui in umbras cuiuslibet aevi mergitur. Si critica tandem adsit, fundamentalis valor additus obtinetur.

Et hac occasione Silva & Trujillo tandem ab oblivione recuperant causam meretricis Matriti plus quam decennium occisae. Sciens quid acciderit Edith Napoleoni, puella in nigro illo nostro mundi annali discerpta, fabula incipit cum glomeramine in gula et desinit cum affectu lento, qui nos adhaesit vitae nostrae asperitati cotidiano, sub cuius placidis noctibus nos homicidia gravissima committere potest.

Cognitio causae ad fictionem exportata per Inspectorem Manuela Mauri facta est. Verisimile non est optimum tempus praeesse rem tam atrocem quam Operationem Landfill sic dictam (ex germana Edith in Landfill Matriti discerpta apparuit).

Ambitus Manuelae in praetorio vigilum non aequissimus est. Pauci sunt qui eum accusaverunt quod Alonso dux Inspectoris mortem obiecisset. Parum ad rem pertinet quod decretorium Alonsi propriis umbris peractum est. Sententia inter multos lictores humeris suis nititur.

Ita in casu cum vix ullis extare, ubi solus progressus est inventio novi membri victimae in Pinto landfill, Manuela caecum ire necesse est, rursus perspiciens ad casus quae ad maximum momentum intra corpus perducunt.

Manuela comitatur pessimum ingredimur vitae nostrae ignominiosae rationes, per illas ambitus in quibus "malus guys" exempla potestatis occupant ac puniunt eum qui rudem veritatem revelare conatur.

Sola possibilis solutio est contra omina vel dissimulare sicut tot et tot continue faciunt...

Si autem sit femina

Absit a corde

Tot bonos libros tantum scribere potest Scriptor, in tam brevi temporis spatio, quod daemones fecit musas possidendo. Hoc tantum modo plusquam unius libri per annum intelligi possunt Mechanica.

Eius igitur facultatis litterariae finis illi est, spiritualis possessio, in qua unusquisque liber novus exorcismus est litteratus primi ordinis.

Quia nunc procul a corde venit, novam pensionem pro Secundo vicario Bevilacqua post sarcinas in tot lupis contentas.

Et veritas est in hac nova institutione inter vigiles et nigros, iterum invenimus technologicum elementum circa retiacula, millenniales et eorum prospectum virtualis mundi tamquam realem sicut in via ambulant.

Cum puer in viginti primis, uti quisque novis technologiarum notus, in manus raptorum in corde Campo de Gibraltar evanescit, technologicus exitus specialem momentum obtinet secundum rationes raptae. Attamen familia adulescentis suam redemptionem reddit nec recipiat.

Id cum Bevilacqua et Sergeant Chamorro in scaenam intrant. Nemo melius est quam illas extare analyses et necessarias informationes colligere ut ubi inveniatur incauti iuvenis.

Sed optimi etiam indagatores rerum insolentia rerumque adiunctis vitae in Farum adiunctis elusi sunt.

Dialectica in cogitationem induceret hominem adulescentem in ambitu pecuniae lavare posse, suam scientiam cyberneticam conferre ut pecuniam trans limites transferret ac si fraus inter ministrantium esset.

Sed nihil desinens declarari, nulla signa manifesta filo trahere. Tempus praeterit et dubitat de vita pueri investigationem obscuram.

Absit a corde

Sanguis, sudor et pax

Fuit tempus, cum in custodia civili habitarent castra, iam quandam inquietudinem, inquietudinem, aut prorsus terrorem inferebat. Non ita pridem. In prospectu meo, simplex memoria transformationis fortium, cum terras eius circumiectas, in pellem saeptam nunc accipit quid significare vellet in valvis per multos annos vivere.

Ex prospectu meo loquor quia curiosus est mihi quomodo nunc videro et quomodo tunc intellexi. Cohortis civilis in oppido meo locum frequentavi propter amicitiam meam cum filio Cohortis Civilis. Progrediamur ad cryptoporticum inter domos et ibi cum sententiis plateae ultra plantatores luderemus. Subito tenebrae murus omnem viam claudit... Ut puer non momenti ad ea quae provectae faciunt. Mox clauserant.

Vivere in illa intentione cum peculiari ferocitate in corpus simile hoc durissimum fuisse debet. Pugnatum est, ut tela, quam velis, inaequale. Qui arma habent et ea utuntur, occidunt, neque ullis moribus aut iure dictantibus obtemperant. Et ante quod semper inaequale est pugna. Civilis Cohortis contra omnes pugnavit, ex mille uno impetu et tandem angulari lapide ad terrorismum ETA silere posse.

In hoc libro narratur quomodo illa pugna fuerit per corpus et quomodo per familias sustineatur. Plus quam 200 mortui et plures vulnerati sunt impedimenta ignominiosa ad pacem, pretium sine pretio fieri potest, sed superbia vitae defendendae in primis ideologia, quae tandem arma sumendi suis indiciis imponere conatur.

Testimonia de iis quae per tot annos facta sunt, dolor et contentio socialis ut sola victrix hostium populi, omnis populi, cuiusvis populi. Quia illi qui se armaverunt ad quaerendam iustitiam suam, perdiderunt omnem iustitiam ex quo primum telum tulerunt.

Sanguis sudore et pace

vita est aliud

Numquam nimis mature est analysin saeculi XXI incipere. Quia tunc res exeunt, e manu evadunt... quicquid vis loqui de possibilibus regressionibus, amissione libertatum vel iurium habitu bonarum rerum, quae ad mores iniungendas necessitatem conformantur.

Hic liber claudit cyclum observationis litterariae et diurnariae Lorenzo Silva ad historiam eorum quae in novo saeculo experti sumus. Post Ubi Unus cadit, qui scriptoris aspectum in secunda decade saeculi XXI colligit, nunc exhibemus volumen duobus proximis annis qui tertiam decennium notaverunt (ver 2019 – cadunt 2021).

In his narrationibus fragmentis, Silva de profugis de fame et bello, populism in Occidente, tensio politica Hispanica, exhumatio Franconis e Valle Fallen, circa tempus a COVID-19 notatum, ac denique narrat. nos de desperatione, de horrore, de chao et de globali officii impetu nuntiato: captivitatis Kabul per Taliban.

Vera ac rudis effigies omnium quae acciderunt et quomodo eventus experti sumus in perpetuum nos mutaverunt.

4.9/5 -(9 suffragia) ;

Deja un comentario

Et hoc site utitur ad redigendum Akismet spamma annotatum est. Disce quomodo data sunt processionaliter Tibi interdum commentarios.