Vici Pyung Sohn in optimis libris

Sohn Coreanus (abbreviando ne dyslexia subitanea causare) peritissimum est in ultima narratione. Non propter extrema in argumento, sed propter clarissimum studium ad notissimam etymologicam vocabuli indicati « radicis », id est radicem nostri esse.

Animi ultro citroque, utraque extrema attingens ut aliquid contra fiat. Iter nos, contradictiones nostras portantes, multum pertinet ad oppositos polos et sentientes, si paulo longius ibimus, retro sumus, sicut ipse mundus.

Interim Sohn praeest illis viam monstrandi operi, quod proculdubio novas vias aliquando capiet. Sed in momento, quo recens motus animi prospectus abundat, ut semitam parallelam interdum, et mirum, trahit lineam tangentialem, in melius vel in peius, et transit iter nostrum, relinquens inermes ut ante magnum terrae motum.

Top commendatae libri by Won-Pyung Sohn

amygdalus, impinguabitur locusta

In litteris admiramur characteribus periphericis, atypicis, eccentricis. Protagonistae quis exire potest a The Tristia autem Dorius Gray, Holden Caulfield vel etiam Dantes. Etsi in Yuntae, plura demonstrant ad Jean Baptiste Grenouille ab El unguento. Quoniam anomala ratio est de causa docendi nobis dicata, quam aliena et abnormis sint ceteri omnes, qui ad mediocritatem confugerunt, in normalitatis suppositae.

Yunjae sedecim annos natus est, in aetate superfluis affectibus, amoris et irae. Sed tonsillae in cerebro parvae sunt, quam amygdalae minores, et per consequens Yunjae nihil potest sentire. 

Suscitatus a matre et avia, aliorum motus cognoscere ac fictos modos discit ne exstent in mundo qui eum mox extraneum videbit. "Si clamat interlocutor tuus, oculos coarctes, caput demitte et miti da tergo", mater dicit. Hoc modo aedificat apparentem normalitatem quae diem frangitur psychopath in viis oppugnat et feminas. Cum ergo, Yunjae solum vivere discat, sine cupiditate lacrimam, sine tristitia vel timore vel laetitia.

Incredibile homines Yunjae porrigunt: amicus vetus matris suae, puella certa frangendi capax, et etiam magis affinitate quam exspectatione corruptor. Tres Almendrae primas solitudo frangent.

amygdalus, impinguabitur locusta

Momentum

Barathrum innixus existentiae, omnia quae infra apparent, diffuse cladis monitum est. Aliquid tam magneticum, semel durum iter ad perditionem ascendit, ut pauci interitus desinant esse mortem. Te necessariam dis parum dare potes, uter modus sit in fine, non est dubium quin semper punctum metae notet. Quaesitum est audaciam mutare bet in ultimo momento...

Andrea Kim Seong-gon defectio est. In negotiis, in familia, in re oeconomica. Etiam cum consilium facit ut mortem sibi consciscat, non proficit. Sed tunc ex profundo voragine obsidetur aliqua levitate corporis habitudo. Quid Seong-gon nesciat hoc gestus parvi motus seriem mutationum quae vitam suam perfecte renovabunt.

Impetus est multis modis prorogatio Almondiae, Won-Pyung Sohn debut novae. Si Almendra fabula fuit de puero non sentiente, qui cum labore communicare discit cum circumstantibus, El impulso narrat processum transformationis hominis qui facultatem motus amisit, sed qui eam recuperare conatur.

Imo feriendi est solum primus gradus ad superficiem. 

Momentum
rate post

Deja un comentario

Et hoc site utitur ad redigendum Akismet spamma annotatum est. Disce quomodo data sunt processionaliter Tibi interdum commentarios.