Crimen classicum novum malum sumit ut missionem necessariam in sua evolutione, partem societatis meditandi ut finem suum consequatur, mundi turpitudinem in sua forma acerbissima, homicidio ostendat.
Pauci auctores moralem dilemma in omni fere novo crimine considerant: quae pars culpae nos omnes ad vivendum, et ad talem societatem aedificandam habemus?
his liber deus saeculi nostri Daniella Mendes in intima quadam descriptione incipit quid sibi velit ut ad novum casum quaerendum extare. Tunc iam intellegere potes hanc novam, quamvis nigram, malum non attingere, non tamen sine maiore statera amoris necessariam assumptionem participare. Imo, socordia pro insidiarum nota huius operis non est.
Interdum humor acidus fit utiliter ad movendum instrumentum. Quomodo Daniella sine illo tragici humoris indicio dies novos obire potuit? Semper autem eo consilio in causas macabre ineundis, ad vim ultimam, ut nox pergat esse regnum mali.
Tres pueri in magna urbe Americana interierunt, unus casus intitulatus Mulkern nomine primi absentis. Tres parvos, qui sunt circa X annos natus, et in quibus Daniella suspicari potest ad filium suum futurum, se perventurum in sex mensibus, plus minusve.
Omnia, que fiunt circa tres pueros, in civitate eremo vicina, cum occasu phantastico satiati fluctu aestu, et atmosphaera plena timoris et desperationis, erit quod movet insidias mirabilis novae.
Quod Daniella detegit, lectoris conscientias detegit, lateque illius novi loci cupidum, quod nullius terrae inter malos et mores, inter tenebras et diem, quo nos omnes subinde commeant ac negent omnes iter habens. Mores non est oblatio, sed fabula est clades nostras coram nobis et coram parvulis agnoscere.
Ingens facinus novum genuino tactu ab hoc auctore iuvene.
Librum emere potes deus saeculi nostriNovissimus liber a Laurentio Luengo, hic: