Praecipuum, ut opinor, ad narrationis constructionem parabolae bonae symbolorum et imaginum statuta, secundae metaphorae lectori ad aspectus multo plus substantiae componuntur quam ipsa scena.
et factum est liber Puer qui equum Attilae furatus est abundat in illa constructione instar parabolae, ultima brevitate nove extensionis, ut non tot imaginibus transformandis imbuatur. Magnum opusculum, in summa.
Sensus magnus est, qui hominem semper impedivit: timor, timor, qui ab infantia constituitur tamquam necessaria impositio ad vitanda pericula in insanis eruditione hominis.
Timor autem tam necessarius est ad vigilandum ut inebriat si tam vehemens est ut desinat rem resolutam vel depravantem. Hinc tot et tantae horrores ...
Cum duo parvi fratres in puteo claudantur, ut res deteriores faciant in medio silvae profundae, pauca sunt alterna quae eis proponuntur. Prope eos sacculum cibi expectat ut aperiatur, sed pueri non aperiunt, radicibus quae inter parietes apparent, vel quicquid aliud per humiditatem circumfluentem fluit, improvise pascuntur.
Et tunc vivimus processus mutabilis adaptationis ad circumstantias. eunt dies sine e puteo effugere posse. Pueri peculiares consuetudines suas constituunt quibus horas consumunt, ad mutuas aegritudines quae eis in lucis cibique defectu minantur.
Uterque vestrum consilium in ea re timoris est doctrina. Non est de pueris videndis ut duo supermen, sed potius de intelligendo quod instinctus ad salutem vel defensionem in homine multo potentior est quam imaginamur. Nihil agerent timor, si nullo loco pugnae nostrae evaderet.
Pueri loquuntur, immo, impressiones transcendentes commutant quas fortasse in aetate sua nunquam destiterint. Maxime autem cogitant, quomodo inde evadere disponunt. Propter effugia eius consilia, insidiae cum spatii limitatione et temporis saturitate illic morantur, leviter progreditur.
Questus est machinatus in tam limitata occasu progredi, ut in nonnullis dialogis seu descriptionibus et vicissim ornamentis seiungatur, quodque moralis pars integrae allegoriae, quae praecipuum est, ac- cipiatur, mirum est.
Librum emere potes Puer qui equum Attilae furatus estnova nova ab Iván Repila hic: