Los 3 mejores libros de Juan Gómez Bárcena

Si juvenem scriptorem haberes, plus quam longi- narii vel vestiarii extrema, quam venatores vigentis generis momenti (nihil derogare in his casibus ultra opportunismum), limae meae omnes ierunt ad capsellarium. Ioannes Gómez Bárcena.

Quia in magna iam bibliographia huius triginta annorum invenimus illas margaritas litterarias in processibus magis cultas ex veteribus, auctoribus solidatis, qui possunt scribere, si volunt, in pace quae volunt et quid volunt. Ita in luce collocari illam qualitatem tamquam proprium officium ad id quod agitur sine mortificatione vel de postulatis redactionis.

Contra coincidit cum aliis Ioannes Gomez secundo cognomen Jurado. Qualis autem utriusque declinatur, unusquisque suo modo it, Nisl audientibus lectoribus valde differentibus input. Tametsi iam notum est omnia posse in litteris convenire sine maiore favore quam lectoris gustu.

Si vis unum ex novis illis diversis auctoribus ad gubernacula fabularum occurrere contra hodiernam commercialem, etsi maiore magnetismo etiam in agendo, dubitationes non habent… Juan Gómez Bárcena.

Top 3 novellas commendavit Ioannes Gómez Bárcena

Qui dormiunt

Inest certe magici processus in omni fabularum fabularum qui incipit narrare fabulas, fabulas, fabulas. Quia penitus duratur omnis scriptoris a brevitate somnii compositio; ingressum in diarium; candido-in-nigrum cupiditatis.

Abundar en lo breve cuando uno sigue escribiendo forma parte de un sincero compromiso con la literatura como vehículo, como correa de transmisión de sensaciones, emociones, ideas, proyecciones fantásticas, argumentos trémulos del escritor en ciernes o del alma que busca un resarcimiento anticipado en la extraña inmortalidad de lo escrito. Los que duermen, libro fundacional que ahora recuperamos de la obra ya imprescindible de Gómez Bárcena, lo revela como un autor de un genio narrativo preciso y asombroso.

Agrestem Germaniae paludem, ubi corpora centum captivorum superficie seculorum deis immolabant, aenigma vitae suae ad praesentem reducebant. Ludibrium camporum concentrationis ab Hitler aedificatorum ad inspectiones circumveniendi Internationalis Red Crucis. Expositae communitatis robotae reditus creatores adhuc anhelat.

Quindecim fabulae, quae mirum in modum constellationem faciunt, in litoribus temporum sunt: ​​vaticinia et sortes eversae, commenta sic fabulosa ut veritati, paradoxa historiae pares. Narrationum extraordinaria collectio, quae nos mundos exactos et longinquos transferunt et nihilominus inter se coniungunt, oscillantes inter praesens, praeteritum et futurum.

Qui dormiunt

ne mortui

In mundo in transformatione, vel potius in novo mundo oculis eorum obnoxio qui detegunt, sed immersus in ima, quae nusquam videri potest, victus inveniri potest capax transformandi eos qui simulantes victoris pervenerunt.

Incantatus locus est, ut novis cognoscendis modis mundum, quem fessum, decadent, vincatur. Et inde voluntas perscrutabilis semitas initio cuiuslibet itineris pertractans, subacta Mexici, et Ioannes de Toñanes unus est ex multis ignobilibus militibus, qui sicut mendici vagantur per terram, quam subigendam contulerunt.

Cuando recibe una última misión, dar caza a un indio renegado a quien apodan el Padre y que predica una peligrosa herejía, comprende que puede ser su última oportunidad para labrarse el porvenir con el que siempre soñó. Pero a medida que se interna en las tierras inexploradas del norte, siguiendo el rastro del Padre, descubrirá las huellas de un hombre que parece no sólo un hombre, sino un profeta destinado a transformar su tiempo y aun los tiempos venideros. Esta novela es la historia de dos hombres sin hogar, que avanzan porque ya no pueden retroceder, y es también una reivindicación de justicia para los perdedores de la Historia.

ne mortui

Canada

El ser humano se crece ante las dificultades. Al menos el sobreviviente a cualquier desastre. El problema llega después de cualquier hecatombe, muchas veces provocada por el propio ser humano.

Porque en plena acción no se piensa, se actúa. El vacío llega después. Y en los ojos de la mayoría de los supervivientes, no solo en los de los soldados, se adivina esa famosa mirada del millar de yardas. Una mirada que te atraviesa, porque lo que quiera que enfoque nuestro mirar desde lo más hondo, no puede sino reflejar la negrura de los abismos conocidos. Kanada comienza donde la mayoría de las novelas de la Segunda Guerra Mundial terminan: con el fin del conflicto. Porque en 1945 se interrumpen las matanzas, pero se inicia otra tragedia: el imposible regreso a casa de millones de supervivientes.

Primas Kanadae omnia amisit. Solus habet antiquam mansionem relictam, refugium exstaret, quo se ab indefinito minis protegere desinat. Cingitur a vicinis, qui statim ut eius servatores suos custodiunt, iter mediterraneum suscipiet quod eum longe habebit, ad regionem obscuram Kanadae, ubi se venire petit. Quid facere cum res cogunt ad facienda, quorum nunquam nos idoneos credidimus? Quomodo identitatem nostram repetamus cum omnia a nobis erepta sunt?

Canada
5/5 -(14 suffragia) ;

Deja un comentario

Et hoc site utitur ad redigendum Akismet spamma annotatum est. Disce quomodo data sunt processionaliter Tibi interdum commentarios.