Nuper in introitu auctori dicatum Jose Calvo Poyatoad varios casus referentes, quae scriptorem a nativitate ducit vel elaborandum est ut historicam fictionem optet tamquam fundamentum essentiale suae bibliographiae.
Verum est pluries venam creatricem in hoc genere provenire ex dedicatione magis academico ad Historiam vel Artem, tam in litteris capitalibus. Sed historia est per se,eruditorum et laicorum materiam, quamdam bene sapientiae, quod quis ad sitim condimentum instinguere possit.
apud Gundisalvus Giner est quod curiosi transmutatio VETERINARIUS into historica scriptor. Et attestatur successu suo, cum omnibus impedimentis et hæredibus ex usuris, voluntate et informatione se armare scivit.
Sed praeterea eximiitas plerumque adfert differentias aspectus qui non minus sunt iucundae. Cognitio VETERINARIA professionalis similis Gonzalo Giner ei serviens finivit unam ex illis compositionibus egregie hybridis in quibus duae diversae partes generantes ditissima argumenta secantes finiunt.
Loquimur ad res novas sicut "Equum Salutaris" seu "Fides Pacts", historicas narrationes in quibus communicatio inter hominem et animal inservit ad contexendas rationes magicas absolute in omnibus operibus...
Gundisalvus Giner's Top III Commendatur Books:
fenestrae caelorum
Insigne magnarum aedium antiquitatis pergit alliciendi in multis. A pyramidibus Aegypti vel Sinensis muri ad aliquam cathedralem Europae. Non est solum de perpendendis quomodo aedificatae sunt exiguis facultatibus. Miramur etiam informationem temporis historici quod unumquodque elementum continet. Et fenestras vitreas vitreas cathedralium habent tantum nobis narrare...
Novitates historicae plus suggerunt in eo quod notas ex authenticis intrahistoriis sumtas intendunt, ultra monarchas, nobiles, dominos et alios. Haec autem nova "The Windows Caeli" ea proclivitas abundat ad dicendum quod per experientias hominum ex oppido fictas essemus.
Voluntas primas Hugo de Covarrubias et eius animi audacior alacritas conveniendi discendique efficit ei indolem optimam, cum quo ad praeteritum iter communicandum, hoc in casu XV ad saeculum.
Iuvenis Hugo iam intellegit fatum suum non esse in Burgos, ubi adolevit et ubi mundus paulatim paulatim crescebat. Potuit in continuitate, ut primas partes mereretur in re parentali, sed scit suam felicitatem ibi non fore. Felicitas in homine quintodecimo iam saeculo vel nunc est rapienda animi praescripto.
Animus inquietus, ut Hugo, phrenetico usu gaudet, non sine periculo. Navem conscendit quae eum in Africam ducit. Ibi bene fecit, amor eum expectavit, personatus in Ubayda, et cum iterum fugatus est, hoc tempore cum ea fecit.
Aliquando autem accidit miraculum. Solus homo inquietus, volens mundum cognoscere, suam fortunam tutissimam invenire potest. Retro in Europa, Hugo de arte vitri maculati, quod systema mirabilis, quae pondere murorum levavit, et argumenta biblica illustravit cum fallacibus fabulis lucis illustravit, didicit. Hugo laboravit in arte creandi illas caeli fenestras in quas fideles prospexerunt ad Dei magnificentiam detegendam.
Equum medicus
Mundum Arabicum ad peninsulam contulisse multam scientificam, medicam, architecturam et ceteras sapientiae negandum est. Fortassis idcirco hoc novum studium adspectus cognoscendi illorum sapientum ab Austro inveni, qui tot temporum illorum vicissitudines signa reliquerunt.
Quia ratio Galib VETERINARIUS accidit ut unus ex illis magnis peritis in scientia animalium in casu suo. Praeterquam quod circumstantiae regulae et progressiones narrationis plane occurrant in mundo musulmano, a quo Galib venit cum christianis in quaestionem emissam.
Sed antequam hoc fiat, relatione Galib fruimur cum Diego de Malagón, in quo amorem scientiae albéitarians musulmani (veterinarii nostri) excitabit donec Diego et Galib in ora lites relationem perdant. Solus Didacus iam sensit cimex novae scientiae eum fortiter vocare.
Dum peninsula ad explorationem evigilat, Didaci equorum scientiam immersam reperimus, ac tandem explorator in caliphate introductus est, donec omnia erudita etiam bellicum alveum ad Christianam terram Saracenorum recuperandam reperiunt.
Foedus fidei
Aliquot saeculis in annalibus progredimur et ad recentia praeterita adimus, in quibus quaedam adhuc comitantur testimonia, adfectus rerum quae experti sumus, pessimum bellum civile. 1934 paulo ante certaminis initium movemus.
Ibi occurrit Zoe, qui vitae asperitate longe diversis laborat, quae eam in venturo bello aggreditur, in varias rerum conversiones, cum violenta mariti iactura ac infidelium inventione.
Quasi hoc parum sit, relinquat magnum manerium cum patre suo gratia lapsus et in carcerem ductus. Qui superstes est infortunio, solum habet Champion canem, cum quo tristitiam et miseriam communicat, gravem vitae sarcinam levans, ab uno polo in alium tam crudeliter, a paucis ad laetitiam in moestitiam mutatis.
Champion, suo instinctu ad suam defendendam, copias colliget quas domina sua in platea novam vitam ingreditur, ubi sola lex fortissima est.
Solus est Champion, valde fortis et omnino fidelis. Sola eius missio, unicum munus cum superbia subibit, ab omni periculo liberabit Zoe.
