Antonii Lobo Antunes

Portugallia litteraria etiam melancholia illa melancholia permittere se videtur, quae Lusitanos oras in mediterraneam a mistissimo Atlantico diffunditur. Et effectus est hybrida inter magica et existentia. Sicut ex abyssis profundis allatum, ubi omnia locum habent, a visu piscium nunquam deteguntur ad sensum penetrandi suffocandi profunditatem.

Ita melius intelligimus Saramago o Pessoa et sic etiam maiorem partem fecundam frui possumus Antonius Lobo Antunespsychiatra ad plura singula, quibus attingi non potest facultatem ad dissectationem humanam psychen, cum cognitione causae et documentorum hac in re.

Effectus, circa 30 fabulas et plura opera non-ficta quae commentarios et compilationes articulorum includunt, hoc unum e fabulatoribus in Pyrenaeis meridiem positis efficit scriptor Lusitanus.

Top 3 conscripserit fabulas ab Antonio Lobo Antunes

Elephantus memoria

Primum scriptor ille magnus deprehensus est, auctor qui totam suam creationem in mille paginis sequentibus. Nova plane memoria ostendit tamquam doloris et melancholiae reos.

Quo plus anni praetereunt, quo plus elephanti memoria nostra colligit, magis credita debitoribus quam impedimentis quae experti sumus: primas, Lisbonae fundator psychiatra, cuius vera est scriptura, per exuberantem vocem narrat; oculi ac capita vitae eius, intimiores ac commissas rationes efferentes.

Per diem et noctem, heros et narrator huius fabulae voluntatem se audiendi ostendit, et sic identitatem longam definitive invenire.Elephantus memoria prae- dicant adventum auctoris, qui prae- scat in primordiis sui feugiatrii sui, et quod magis est mirabilius: scriptor, qui insuetam viam legendi provocat ad lectorem.

Inquisitoris Manuale

Una bona de geographia Lusitana est eius propensio propemodum oceano tradita. Magna et magna oceanorum memoria semper dicta est: itaque Lusitania, dissimilis Hispania, oblivisci potuit Salazar dictatoris sui quasi aliquid immenso mari cineres eius absorptum.

Incipimus igitur in hoc libro a certa dictatura, Professoris Salazar, reliqua omnia mera fortuita, cum exemplaria in hoc manuali ad omnia loca et occasiones extendantur, per reliquias memoriae inexplicabili turba characterum. amantes, collegae, negotiatores corruptissimi, medicus vigilum publicorum, deiectae veteres milites-, qui ad ministrum dictatoris referuntur, prosa praeceptoris, et extraordinario modo musicali, qui lectorem magna indignatione replet, qui eum reflectit. potiri, over state power, over states of power.

"Libros meos velim mihi recreare vitam, ut est, artem nove renovare, specula esse, in quibus magnae miseriae et parvae magnitudinum relucent..."

Naturalis ordo

Verisimile non est. Naturalem dico rerum ordinem. Et optime assumere est novam huiusmodi impressionem subiectivam factam inire, ad cognoscendum ordinem naturalem tantum esse impressionem evolutionis nostrae sicut species.

Et omnis evolutio suum habet discrimen subinde, alicubi, ubi compertum est nullam esse rationem consentire. Nec etiam in essentiis sicut amor aut mors. Quia non tam propinquus es uni, cum ei temere credidisti, nec tam longe ab altero, cum tempus sine eorum nuntio transeat: monologae decem voces a solitudine et dolore, a desperatione et metu, a morbo et amentia. Adversus mortem decem.

Quia haec nova est de morte, quae a prima pagina opprimit, cum dictione auctoris in scalpellum vertit, quo intrat animam humanam ad fines difficilium imaginandi, miscens tempora, intermittens historiam patriae suae cum illis; notae eius, in turbine memoriae et phantasiarum, quae formantur in pulchro prosa oratione, interdum anxio et lento, vertigineo et cavillatore in aliis, diligenter articulata ad efficiendam proportionem inter rupturam formalem et apparentem confusionem.

Alios libros commendatos ab Antonio Lobo Antunes

Donec leviores aquae fiunt lapides

De rebus exsistentiae inenarrabilibus metaphysicis seu scientia fictis. Spatia imaginationis tripudia cum intelligentia in inaccessis responsa quaerentibus. Hoc tempus ad modulum illius fado qui suas interrogationes ad praeteritum mittit ad fines futurorum quaerendos. Et nulla, in fine nulla est scientia ficta, dum probabilissima responsa nos vaporis Atlantici vaporis inebriat et quod reliquum est, pretiosissima speculatio mundanae speculationis est.

Donee lapides leviores aqua fiunt, vertiginis, violenti, et interdum duri libri. Magister prosae introspectivae, António Lobo Antunes in hac chorali novella peripetasmata texit in qua motus in choro hypnotico inter praeteritum et praesens influunt.

In plateis cobblestone Lisbonae, voces multiplicium generationum in symphonia dolenti resonant. Per oculos et corda oblivionis notae, Lobo Antunes nos ducit per familiae vitam vi et secretis notatae, amores prohibitos et ineffabiles cupiditates.

Usque ad lapides leviores aqua fiunt, nova est quae conventiones litterarias provocat, et lectorem invitat ad explorandum naturam identitatis, damni, necessitudinum personalium. Lobo Antunes aliud magisterium aedificat quod melancholici fluminis fluit, nos trahens in suo cursu dum nos immergit lectionis experientiae quae diu durabit postquam ultimam paginam convertimus. Nova denique, ubi verborum speculum fiunt animarum, ipsa hominis essentia capienda.