Regiones vel regiones exstant cum magno auctorum lacu huius generis (noir nordic noir sicut paradigma ignorare non possumus). Sed etiam e contrario. Scriptores de terris sine lapicidina, qui evadunt in toto et exstant cum suo nomine vexillum. Plane ut in vastitate ignorantiae lectorum ubique circa illam originem minus popularem erumperet.
Cyprius alex michaelides Non iam habet aliquid invidere aliis suae generationis sui similibus Juan Gomez Juradosi introspiciamus. Et Michaelides vix incoepit curriculum literarium, suspensum in lenissimas, ingeniosas torquentes, et a contentionibus procedens ex confinio confusionis ad metum.
Fieri non potuit alius modus scriptoris consuetudinis, donec in primo successu in nova nova, ad missiones valentiores sicut scriptor cinematographicus. Litterae vero quas habet, non ab aliquo dependet, nec effectrix, nec actores, nec rationes speciales ingentes effectus, nec licentias movendas. Omne ex imaginatione nascitur et inde lectoribus jam perstringitur obscuritatibus illis a Michaelide propositis diffunditur.
Praeter amorem naturalem omnium atri generis scriptorum criminalium, Michaelides est basically threel ab interiori parte, innititur timoribus et contentionibus sub cuti characterum suorum. Causae ita insolutae parallelae fiunt cum vitas protagonistarum. Copiae fabularum eius sunt sollicitationes fallax frusta, labyrinthos gigantes de culpa, secreta et aliae tabulae sortis eorum quae tenebris devorandae videntur. Fatalia quae ante oculos nostros fiunt ante oculos eorum apparent in nuntio cum fabula lurida. Ita sic, demum singillatim nosse possumus singula morbida quae in illa parte ferae fiunt...
Top commendatae libri ab Alex Michaelides
In tace patientes
Iustitia fere semper recompensationem quaerit. In casu vero non potest, immo si aliquo modo compensari potest, sed praevalet damnum aliquod, poenam quoque habet tamquam instrumentum. Quoquo modo, iustitia semper eget obiectiva veritate, ex qua aliquas notiones vocamus.
Sed Alicia Berenson nihil illustrare vult coram testimoniis quae illam caedem viri indesinenter ostendit. Sine teste reo, iustitia semper claudicare videtur. Etiam magis societas quae obstupescit, mulierem, cuius labia obsignata non explicant aliquid, nihil explicant. Silentium scilicet resonat curiositatis per Angliam.
Si apertis argumentis iam invitat specialem illum et fascinantem sensum suspensi modo introspectivo ad indolem Aliciae, sicut Theo Faber in argumentationes obsignatas introspicere conatur, insidiae magis magisque contentionem accipit.
Alicia Berenson eiusque adiuncta ut turpia huius psychologist studium in lucem adducere decreverunt. Artifex prestigious cum vita communi videtur. Donec id click in cerebro quinque ictus ad caput a viro sequitur… Tunc silentium.
Theo pervenit ad carcerem ubi Alicia servit ei sententiae. Mulieres appropinquare omnino non facile patet. Sed Theo sua instrumenta habet funem ligare, aliquod stamen ex illo silentio quasi perfugium trahere, sed e quo quisque homo debet subinde emergere ut animal in cuniculo. Non solum verba deferunt informationem...
Usque ad Theo- dium omnia cognoscenda consideremus. Quia is, qui solus appropinquat, in puteum Aliciae Psyche descendens, vereri incipit ne luce etiam careat antequam veritas ultima terrifica quae eum expectare potest et omnia perturbetur.
Puellae
Vocabulum virginis sonat ut pervetustis ac sinister est quia etiam aspectus sexualitatis muliebris tamquam tropaeum demonstrat. Et quia excitat illum aberrans virilitatis affectu quasi perversa notio superioritatis. Praelatio, ex qua malae opiniones quae ad illum pertinent, emergere potest. Quia solus potest eos regere et persuadere ut corpus et animam se donent.
Mariana, triginta sex annos nata, a Sebastián, magno vitae suae amore, recuperare conatur, qui in insula Graeca desidiam demersit. Londini operatur ut therapist, sed cum Zoe neptis eius, unica familia quae reliquit, vocat eam a Cantabrigia ut ei nuntiaret Taram, amicissimum suum, prope dormam suam crudeliter occisum esse, adiuvandum iudicat. .
Ibi occurrit Fosca, Classicae Philologiae professori charismatico. Professus coetus studiorum conservat cum delectis admodum numero discipulorum feminarum, pulcherrimas et electas familias, quarum pars Temoria fuit: Virgines. In conclave puellae, Mariana postcardum invenit cum aliquot versibus graecis classicis qui sacrificium postulant. Mox aliarum virginum cadavera in campo effossis oculis et facto in manu apparebit, et Mariana non solum ad horum scelerum solutionem, sed etiam suae praeteritae umbras habebit.
furor
Maxime adversitates eorumque pestiferas congressus ad polos. Nimis amor te necabit, ut bonus olim Freddy Mercurius dixit. Nihil verius neque notius ab iis qui ad summum amorem pervenire procurant, ubi vita laedit et atteritur, solum existimant posse existere sine alio amato. Furor igitur nihil aliud est quam ratio, quae, ut Heine diceret, firmam mentem ad insaniam fecit.
Haec fabula caedis. Vel forte hoc non est omnino verum. In suo nucleo, super omnia est fabula amoris. Lana Farrar est stella pellicula pristina, figura icon annis admirabilis. Mortuo viro suo, in domo sua Londinii reclusa est. Quotannis proximos amicos invitat ut tempestatem Anglicam evadat et Pascha in idyllico Graecae insulae privatae largiatur, parva luxus insula vento vehementi, quem incolae "furorem vocant."
Cum rabies e grege deprehensus insulam relinquere non posset, veteres amicitias ad exitum perducebant odium, invidiam et cupiditatem ultionis repressit in annos. Subito aliquis evanescit. Sic incipit lusus technarum et insidiarum, pugna ingeniorum plena stropharum et insidiarum quae ducit ad memoriam inexplicabilem, ubi resonat formidolosi lucus, nobilis psychiatricis hospitalis a Silent Patiens, resonat.
