III libri optimi Olga Merino

Va a ser que una corresponsalía es una búsqueda de historias que contar para narradores latentes. Casos como los de Mavi doñate, Olga Merino aut etiam primus Reverte Phares,. Cualquiera de ellos, y muchos otros, se han encargado de hacernos llegar las crónicas de dispares lugares donde se sucedían noticias de primer orden.

Quizás paralelamente tomaban notas para historias que componer entre crónica y reportaje. O más a largo plazo, cuando el desempeño periodístico deja tiempo para escribir de esa otra forma, entre lo vivido y lo imaginado, que es ya la literatura.

Y es que nada mejor que viajar (olvidémonos del turismo y sus espejismos) para encontrar sin buscar, para alimentar la curiosidad a poco que uno no sea un etnocentrista recalcitrante incapaz de asumir diferencias. Porque en las novelas posteriores que puedan llegar el escenario puede variar completamente pero los personajes se pueden perfilar desde ese acercamiento a todo tipo de culturas e ideologías. Idiosincrasias de aquí y de allá.

Formas de ver el mundo, y de moverse en la vida, muy diferentes. Referencias todas como sustento para el privilegiado escritor que a poco que considere el primer patrón del personaje de turno, ya le ha hecho el traje…

In Olga Merino intimo fruimur puncto, quod exsistentialismus vitae cotidianae, ubi protagonistae, actiones, meditationes et dialogus suas vires centripetas excitant. Hoc modo procurat ut omnia circum se circumagant, sive maiore suspensio sive machinatio quae obvenit quodam modo scenico inter theatrales et absolutas realesticas. Punctum est quod Olga Merino advenit. Atque id est optimum scriptorem aspirare.

Top 3 commendatur fabulas ab Olga Merino

advena

Post excessus adolescens, Angie vitam secessit —almost enrenched- in a remote village in the south. Pro vicinis, est mulier furiosa quae videri potest in comitatu canum suorum. Exsistentia eius fit in vetere familia mansione, in continua intersectio duorum temporum: praesens et praeteritum. Solus has suas umbras et amoris memoriam cum Anglico artifice in oblivionem Londini of Margaret Thatcher vixit.

Inventio corporis suspensi potentissimi possessoris in agro Angie ad secreta familiaria antiqua suffotiva ducit et fatalem mortis stamina detegit, erroris et silentii quae omnes in agro coniungit. Estne solitudo? Suntne iuglandes arbores, quae venenatam occultant substantiam? An melancholia Hungarorum, qui ante saecula cum suis truncis et violinis venerunt? Angie scit quod cum omnia amiseris, nihil tibi auferre possunt.

La forastera est occidentalis hodiernus in agro duro oblitae Hispaniae positus. Horrenda et excitanda narratio de libertate ac facultate hominum resistendi.

Quinque hiemes

Bellum Frigidum numquam omnino finitum est et, per transmutationes, gravedinem suam tensionem glaciei nationalis recuperat quam primum quaelibet cura oeconomica sepulta excitatur. Olga Merino fuit ille nuntius qui nos in diem vitae et opera hostis occidentis illius Russiae duxit, quamvis eius coniunctio rerumpublicarum dissoluta esset. Vel forte ob id ipsum molestius quam umquam in inopinata quadam ultione.

Aut hoc aut vere omnia ex hac parte fabulae vidimus. Quia certe mali latinae numquam omnino sunt mali, nec salvatores peregrinarum nationum philanthropistae sunt per definitionem. In iis ideologicis adiunctis, Olga per 5 annos ultra velum ferreum ferrugineum moveret.

Mense Decembri 1992, paulo post ruina Unionis Sovieticae (quae triginta annos natus erit anno 2021), Olga Merino sarculas suas in Moscuam quasi correspondentes colligebat. Merino in urbe Russiae quinque hiemes vixit, in voragine mutationem aetatis quae ante et post in vita personali etiam notavit.

Hoc intimum commentarius mulieris puellae, quae, culturae Russicae immersa, somnium insequitur ut scriptoris, professionalis auctoritatis tamquam diurnarius, et plenus et sublimis amor in hoc momento commemoratur, perquam discrepans hodie vocem cum illius puellae idealisticae. .

Canes latrantes in FUNDAMENTUM

Post mortem patris sui Anselmus meminit in vita exstirpatione quae inter Mauritania tutelaris et Hispaniae Francogallicae facta est. Ab initiis eius in sexu cum iuvene Moroccan, inventio infidelitatis et viventis cum sorore aliena, paene magica, imagines et eventus alternantes praeteritos et praesentes et fracturam ostendunt inter quales essent characteres qualesque esse voluissent.

Anselmus iungit decennium variae turmae, metaphora vecordiae Hispaniae, et desinens vivus cum patre, senex cum quo doloris sensum amissionis communicat. Ratio historica, ab ipso auctore optime reflexa, subterranea extra historiam officialem manifestat et difficilem tirocinium hominis homosexualis in aetate obscura.

rate post

Deja un comentario

Et hoc site utitur ad redigendum Akismet spamma annotatum est. Disce quomodo data sunt processionaliter Tibi interdum commentarios.