Genus pro genre quaedam symmetriae sunt inter italicas litteras et Spanish. Communis res Mediterraneae erit, idiosyncrasiae replicatae utrinque oras occidentales Mare Nostrum Mare. Similitudines a saeculo XX melius cognoscuntur in quibus symbiosis culturalis maiorem accommodationem invenit inter referentes hinc et ab altera. Cum Vazquez Montalban cum Camillero ad Jose Luis Sampedro cum Italo Calvino.
Multi auctores plus minusve synergias fortuita in utraque parte reperiunt. Et quod accidere est magnae fidei. Ad lectorem igitur cum Hispanis indiciis in summo collocatis, etiam Italici narratores in altera speculi parte frui potes.
Contingit cum musica vel quacumque alia arte. Influentiae semper in primis sunt illae quae paene ex tellurico, ex situ geographico, e caelo et etiam a luce emanant. Sine semper grata et etiam necessaria ab aliis locis influentia, ars conservat idiosyncrasy sicut scaena sonata quae saxa quaelibet operantur.
Eamus illuc cum illis scriptoribus ex Italia huic sito ereptis. Pluries commentatus sum, sed iterum memini, mea naturalis habitatio est saeculi XX et XXI. Ad evitandas lapidationes locorum maxime classicorum et aedituorum...
Top X commendatur Italica Scriptores
Umberto Eco
Solus semiologus constans pervicax duas fabulas scribere potest sicut pendulum Foucault vel Insula Pridie et in incepto perire non potest. Umberto Eco Tantam sciebat communicationem et symbola in hominum historia, ut in his duobus libris fictis, ad ultimum sensum hominis positum, totam sapientiam effunderet.
In primis (et pro multis etiam tandem legentibus), possunt videri nimis densiores conscripserit, in quibus secretum latens revelandum inspicitur, sed quod tardius progrediatur, perscrutans singula quae vulgarem lectorem minus in theoretica profundo fugiant.
Quod autem hic auctor nobis reliquit, desideramus. Suum legatum ablatum est Dan Brown o Javier Sierra in panorama, ut duos probos haeredes nominaret. Sed, sine diminutione, nulli ex magnis mysterii auctoribus talem gradum sapientiae habent circa magnas aenigmata quae ad humanitatem civilem nos pertinent.
Humbertus Eco etiam scripsit opusculum humanum et philosophicumSicut bonus professus fuit. Sive de litteris fictis vel verioribus argumentis agitur, Eco semper decies centena millia legentium comprehendere curavit. Et hic est gemma tua;
Italo Calvino
Sodalitio heterogenea seu professio scriptoris est certe omnium fortuita. Si vis aliquid indicare et plus minusve scire, quam ut sit verior ut scriptor fiat. Cetera omnia, quae mihi videntur, sincere nihil pertinere. Nuper video quaedam "scholas" scribere proliferatas, ut diceret avus meus curmudgeon: canis, nihil amplius.
Hoc totum, licet non valde cognatum, per hoc quod unus de magno Italo Calvino Quod sententia auctor facit, sed se ipsum confirmat. Nihil magis sui ipsius doctum quam scribere iusta causa est. Si opes vel ideas quaeris, si auxilio vel subsidio indiges, te ad aliquid aliud dedico.
Ita dixi ius Unus e magnis, Italo Calvino, nunquam scriptorem se putat, cum ipsum studebatut pater. Tantum tempus post, post Bellum Orbis alterum, locum diurnarium tumultuarium simul invenit quo studiorum Litterarum facta est.
Duo sunt Calvinos, tres vel etiam quattuor (secundum praecipue accipio). Primo cogitare voluit rem acerbam belli et post-bellum. Normal thing in light of an atrocius rei. Sed post annos eius iter felicissimum reperiet: phantasia, allegorica, fabulosa.
Donec etiam paulum taedet istius propensionis phantasticae et in surrealismo finitae, quae relinquenda est necesse est ut propius ad finem accedamus et totum ludibrium deprehendamus. Reditus ad opusculum et rem socialem sicut phaenomenon studii ante annos 1985 litterarium clausit ante plaga, quae eum anno XNUMX finivit.
Andreas Camilleri
Magister Italiae Andreas Camilleri unus ex illis auctoribus erat, qui millia paginarum propter auxilium legentium circum orbem terrarum impleverunt. In annis 90 emergere coepit, quod rem demonstrat perseverantia et vocationis scriptura tamquam fundamentum pro vitali longivitate ad nigrum in albo extensum.
En ex eius operibus; Noli me tangere, Andrea pergit demonstrare facilitatem compositionis atrum vigilum genus machinarum etiam aetate provecta. Virtus exercitata omni tempore tecum esse videtur. Ordo eius classicus, in quo nigras machinas perite excolit, alta est Sicilia sive spatiis realibus sive inventis, sed semper radicibus magnae Italiae insulae.
Hic unum ex singularissimis ejus operibus, ubi Camilleri humorem compendiat, cum quodam sapore salpetri mediterranei, cum demonstratione certissimi illius doni, suspensas insidias etiam molesto facilitate erigere possum. Exercitatio doctrinae parva pro quavis scriptore propria;
Claudii Claudiani Magris
Inter vetustissimos et recognitos auctores Italicos, exstat Claudii Claudiani Magris scriptorem omnium posteriorem, ea licentia, qua aetas ea confert iis, qui in omni genere proeliis versati sunt.
In absentia Andreas Camilleri Tota auctoritati narrationis Italicae facta est, Magris trastros carpit licet non sit eiusdem generis particeps. Quoniam quaestio in litteris est, quod adhuc intellegitur, ut sapientiores, sicut antea in virtute...
Sic in Magris bibliographia spectans iam reverentiae actus est. Multo magis cum compertum est eius fictionem ac non fictionem aspectus regulariter convenire ut tributarios qui se invicem pascunt, ductum litterarum et veritatis, formalis aestheticorum sed etiam obligationis.
Magris unus est ex illis auctoribus qui vices suas ut necessarias ad reliquas litteras alternat frugalior contenti et volatici in alimentis. Hic est opus singulare a Magris:
Alessandro baricco
qui hodierna litteratura Italica commendabili varietate in suis auctoribus praecipuis gaudet. Ex a Erri DeLuca quod hodieque in litteris quae sensitiva et transformativa ideologia redundant, usque ad a Camillery inexhaustus in munere rectoris detectivi et criminis novi vel minimi Saviantenti ad intimam societatem; Moccia in munere ad subsidium venereum genus vel captans Luca D'Andrea, recens phaenomenon litterarium Europaeum.
Mediante generatione invenimus a Alessandro baricco quod Bibliografia iam magnam partem acquirit et cuius impressio formalem et thematicam distinctionem praebet ut plus minusve placeas, sed quod desinat distinctionis punctum dare, stamp quod immediate adiungitur operis et auctoris quia solum accedit ad fabulas eorum quasi propriae genre. . conabitur.
Verum est libros suos interdum nimium esse "experimentales", sed non minus verum est eius mirandi capacitatem novitatis et transgressivae intentionis ex stilo, ut, quamvis omnia, facile sit omnibus lectoribus. Hic unus ex optimis libris Baricci est:
Natalia Ginzberg
Cognomen Levi cito in Italia coniungitur cum certamine anti-fascistarum litterarum ad rem publicam. Sed veritas est Natalia Ginzberg (Natale Levi vere) nihil ad rem pertinet cum eius contemporaneo, italico, etiam iudaico primo Levi.
Et hoc ipsum est quod litterae in occasionem casu quodam prouocarunt. sed tandem insequentis. Nulla scintilla orta est et notum est Natalia quaedam opera eius repudiasse dum operabatur in domo divulganda Einaudi.
Quisque vitae cursus quam. Conceptus vitae litterariae et vitae, quae indissolubilia sunt (sicut annales et officium a querela) in difficilibus temporibus ambo ab adolescentia vivebant.
Onere temporum difficilium, Natalia quaedam facta est scriptorum testimoniorum quae hodie quasi conquisitores criminis videntur. Lectiones longe diversae ab iis, quae ad veram veram voluntatem quaerendam ominosa sunt, comparando cum recenti recognitione.
Quia nunc, Lectio Natalia, excitat affectum illud novitatis in incomprehensibili propinquitate monstris, quae nos ut homines inhabitare possunt. Interim, uno vel alio tempore, superatio observatur ut certissimum hominis ingenium, semper.
De Luca Erri
Fortasse coincidentia generationalis semel determinata modo determinate opus creativum tot auctorum consociatorum, ad voluptatem vel ad parvam cognitionem, ad trends hodiernas.
Punctum est quod hodie duo fabulatores ab annis 50, indicibus in narratione Italica Alessandro baricco y De Luca Erri spectant ad similitudinem ovi castanei. Et sincere aliquid est gratias agere quod hic omnes desinunt creare, pingere, musicam scribere vel scribere, quomodo et quomodo velint.
Bonus senex Erri De Luca semper servavit punctum illud lyricum quod quasi punctum attingens parvum transcendentem exornans, lectionis umbilici qui variat ut zoom ad manus blanditias vel eundem gestum in medio magnae tempestatis videndum; e nubibus nigris nana figura illorum duorum hominum inter se spectantium.
Vocatio litteraria Erri non est quod aliquid praecox sit. At in scriptoris commercio interdum plane est ut experientias colligere, se aliis muneribus dare ad fidem faciendam posteriori vitae ac impressionum omnium quae visae, gavisae, intellectae vel etiam maledictae sunt. Hic unus ex optimis operibus;
Tamaro ingrediebatur Susanna,
Est genus aliquod in Italian tamaro. Ac si allegorica in hoc auctore reperiatur novum spatium coexistentii inter realismum pedibus nostris proximum et spiritualitatem phantasiam, voluntatem, memoriam, spem factam. In illa proportione inter lyrici et actionis, quaevis nova ab hoc auctore attingit illam dimensionem tantum in tota sua dispositione, sicut in novo mundo.
Aliquando fabuloso puncto, inspiratione forsitan ex Italo Calvino Conditor brevium historiarum, iam satis bibliographia Susannae nos ducit ea mora litterarum quae melius est cum reliquis ad detegendas nuances.
Quaesitum est incipere a necessaria curiositate ac demum accipere illud alterius auctoris, qui fabulas suas susurrat inter ventos aestates molles, sicut melancholici cursus vel melodias relaxans, semper circa amorem, vitam, mortem et animam, ita est. fieri potest, limpidissimae litterae fiunt.
F. Ferdinandi
Multis enim est inconveniens, ad ultimum finem, quod qui gloriam operis sui consequi non vult sciri, pose in tapetis rubris, facere colloquia, adtende posh galas... Sed ita est. F. Ferdinandipseudonym qui inter magnas litterarum nostrorum aenigmata iacit.
Auctor enim (quaedam inquisitionis humilis symbolum verum nomen tandem abdicatum posuit), hoc totum velamen causa narrationis sine minima contemplatione vel concessione inservit. Quicumque imperium Ferdinandi sumit, creator sine complexu vel nuances esse gaudet, sine censura sui ipsius (in unoquoque authore plus minusve radicata) inter conscientiam et notionem repercussionis scriptorum.
Iam plures anni sunt in quibus Ferdinandus libros scripto dedit. Et de causa sua maxime curiosum est, quod curiositas ejus paulatim a valore fabularum infringitur. Sunt qui intervenit miretur Quis est Elena Ferdinandus? Sed omnino lectores usi sunt ad eos qui in altera parte scribentis non sunt os.
Utique non possumus excludere post hanc aenigmaticam rationem redactionis aliquod genus consilii non latet quo curiositatem excitemus... Si ita, nemo decipiatur, refert quod Ferdinandi fabulae bonae sunt. Et bene legere est numquam scias.
Itaque magia quam probabiliter semper quaesita tandem producitur Ferdinandus persona vel a Ferdinando project. Intimae simulque narrationes vivacissimae nobis anteponant imagines exsistentiae hyper-realisticae, cum penitus inspiciamus XX saeculum scaenam, cui auctor aliquid debere videtur, vel in quo aliquid amitti potuit. Fabulae fere semper de mulieribus, protagonistae amoris, cordis contritionis, passionum, insaniae et certaminis.
Mauritius de Giovanni
El italian noirita cum Hispanis in originibus Latinis cum campestribus ad corruptionem et mafias in omnibus gradibus ordinatis, semper figuram falles. Camillery.
Et tamen auctori simile Mauritius de GiovanniGustus ille litterarum criminalium adhuc viget in aspectu investigationis capitalis quae, sub proprio sigillo, ea exemplaria magnorum scriptorum capitalium saeculi XX secundae partis conservat.
Nam ille effectus penetrationis in omni sphaera sociali et politica ad corruptionem quae ad crimina impellitur, de Ioanne etiam nos inducit ad suas foetidas notas, quae nova post novos apud inferos nobis exhibent, in quibus res sustentatur. Fere semper cum scaena Neapolitanaurbs plena tot amoenitatis, quot fabularum et historiae nigrae.
Communes spatia in omni sociali strato, in quibus ambitio, affectus, cupiditas cuiuslibet potentiae et proditionum conspirant ad finem emergere temporis cum onere rudium parallelismi cum realibus chronicis, quae interdum vulgantur, cum res evadunt.
Non omnis eius nova productio ad nostram regionem pervenit. Sed singulae novae fabulae quae adveniunt eum confirmant tamquam auctor fundamentalis amatorum capitalium cum labore duro illo qui intensos motus excitat.
1 comment on "De X optimis Italiae scriptoribus"