De optimis scriptoribus Gallicis X

Veritas est quod Gallicus narrationis monopolizat multos maximi orbis narratores et narratores. ab heri et hodie. Quamvis circa septimum vel octavum locum inter linguas maxime locutas in mundo, lyricus linguae Gallicae tactus multos lectores semper cepit. Nihil autem hoc esset sine magnis auctoribus Gallicis litteris. Cum Victor o Alexander Dumas autem hollebecqiam multitudo scriptorum Gallicorum uni- versalia offert opera.

Verum est quod in lectionibus meis optimi cuiusque patriae Plerumque saeculis XX et XXI intendere soleo, ut summum aliquem auctorem saeculo XIX eripiam. Est de eligendo ex parte subiectiva cum propinquitate linguistica maiore, scilicet. Sed res est, si fortes emerimus, quis doctus Iuliam Vernam tam meliorem quam Proust notare audeat, et in quo...?

Itaque, si ex ordine officiali vel academico, quid optimum sit, notare non possumus, debemus esse simplices fans qui nosmetipsos ad demonstrandum cum solo sensuum personalium indicemus. et hic meum relinquo. Lorem quis mihi sit top decem apud optimos scriptores in Gallia.

Top X commendatae Francorum scriptores

Alexander Dumas. maximi casus

Mihi, generali lectori currentis litterarum, incommodum incipit quilibet auctor praeteriti temporis. Excepto Alexandro Dumas. Comes Montis Cristo eius Quixotae comparandus est solum quod, praeterea eius obscurior circa vindictam, infortunia, anfractus, sors, aliaque ratio quae ad epicos spectat ab aspectibus disparibus sicut casus vitae iter fecit ad maioris humanitatis aspectus. profundum.

Sed hoc est quod, praeter praedicta, est aliud opus essentiale. Ex pugno, epistola et stylo universae huius scriptoris prodiere omnia. Alexander Dumas comitis Montis Cristo et III sclopetarii reperti sunt. Duo opera, et quam multa postea de hisce notis facta sunt, Dumas in summo auctorum litteratorum posuit. Scilicet, ut fere solet; opus Alexandri Dumas multo latius, quam varii generis libri LX. Novus, theatrum sive opusculum, nil calamum fugit.

Europa medio undevicesimo saeculo plene divisa est in classes, iam directe notata ab oeconomicis ultra titulis, maioribus et strata ab aliqua "servitutis genere" pendentibus. Nova servitus erat magnae industriae mutatio, machina crescens. Evolutio nara et inaequalitas notabilis erat in magnis importandis urbibus incolarum magis ac magis. Dumas auctor commissus fuit, narrationis vulgaris, perquam vivae insidiae et propositum disseminandi bonum et malum, sed semper inhaerens reprehensionis.

Casus una ex postremis editionibus "Comitis Montis Cristo":

Iulio Verne. quanto magis quam fantasy

Adventus et phantasia concinunt cum mundo paene moderno, ut novus transitus post obscurantismum, veteres fabulas et opiniones, quae minus minusque cum mundo venturo conveniunt. Iulius Verne optimus annalium mutationis temporis a parte phantastica quae metaphorae et hyperbole inservit.

Marcus Tullius Cicero emersit ut unus ex praecursoribus de genere figmenti scientia. Vltra poemata et itinera eius in dramatibus, figura eius iter fecit et transcendit usque in hodiernum diem in parte illius narratoris ad fines mundi cogniti et hominis limites. Litterae ut casus et cognitionis sitis.

Mundus, saeculo undeviginti vitae huius auctoris ambitus, movetur in excitando sensu recentioris aetatis peractae gratiae ad Deum. odio. Machinae et machinae plures, adinventiones machinationes aptae minuendi laborem et cito de loco in alium movendo, sed simul mundus adhuc obscuram partem habuit, scientia non omnino cognita. In nulla terra magnum spatium erat Iulius Verne creationis litterariae. Animus peregrinus et inquieta anima, Iulius Verne relatum est quantum adhuc sciret.

Legimus omnes aliquid a Iuleo Verne, ab infantia aetate vel iam aetate. Hic auctor semper punctum suggerentem habet cuilibet aetati et argumenta pro omnibus gustibus.

Hugone S. Victore. anima epic

Auctor ut Víctor Hugo fundamentalis fit relatio ut mundum sub illo venereum prifma sui temporis videatur. Prospectus mundi, qui inter arcanam et modernam aetatem transiit, tempus quo machinae divitiae industriales et miseriae in urbibus frequentibus generantur. Tempus, quo in eisdem urbibus splendorem novi medii ordinis et tenebrarum operariorum cohabitaverunt, quos circulos quidam in constanti conatu rerum socialium cogitaverunt.

Contra quod Victor Hugo scivit capere in opere suo litterato. Novellae ad specimina commissa, cum intentione mutabili aliquo modo ac viva, vivacissimo consilio. Fabulae quae hodie adhuc leguntur cum vera admiratione ob earum complexum et integram structuram. Les Miserables nova illa summa fuit, sed multo magis in hoc auctore reperienda.

Marcel Proust. Philosophia argumentum fecit

Ipsum donum notatum interdum statera compensationis egere videtur. Marcel Proust Multum habuit ingenitae creatoris, sed e contra valetudinem teneram crevit puer. Vel forte propter idem consilium. Ex infirmitate, peculiaris sensus acquiritur, in ore impressio vitae, singularis facultas ad ponendum donum creativum versus vitae dilemmas. quod.

Quia ex infirmitate sola rebellio nasci potest, cupiditas tristitiae et atram communicandi. Litterae, incunabula animarum peritura tragoediae, sublimatio victorum et ambigua cogitatio eorum qui vere sumus. In plena transitu inter saeculum XIX et XX, Proust melius sciebat quam quis synthesim vivendi narrare, dedens ad impulsus iuventutis se congregandi cum ad maturitatem pervenit.

Amatores Proust in magno suo magisterio obtinent "In quaero de tempore perdito" exquisita litteraria voluptasac nonnulla volumina faciliorem accessionem ad illam mirabilem bibliothecam exsistentialem in casu formatorum;

Ex altera parte, maxima difficultas in scriptis existentiaticis fictio consistit in activitate vere philosophica quam maxime. Ad vitandam hanc vim centripetam quae scriptorem ad puteos cogitationis ducit et quae indoles et occasus stagnat, punctum vitalismi requiritur, adiumentum phantasiae vel actionis energiae (cogitatio, meditatio esse potest etiam actio, quatenus sunt moveat lectorem inter sensus, inter perceptiones in stata chronologia). Tantum in hac trutina potuit Proust magnum suum laborem creare In deperditae Temporis inquisitione, quae fabularum series binis staminibus contexitur, lenitatem seu fragilitatem et affectum amissionis, tragoediae.

Tandem aetate defunctus 49, verisimile est suam missionem in hoc mundo, si hic mundus missionem vel sortem habet, libere bene occlusum iri. Eius opus est litterarum summa.

Margaritae Yourcenar. Maxime versatile stylo

Paucis scriptoribus notum est qui pseudonymum suum officialem nominant, longe ultra consuetudinem vel usum popularem causa venalitatis inservientis, vel quod fucum gerit scriptoris, ut alius homo fiat. In casu autem Margarita crayencourusus cognominis sui anagrammatis derivatus, olim facta civis US anno 1947, in statu officiali iam incliti Yourcenar.

Inter anecdotale et fundamentale, hoc indicat liberum transitum inter hominem et scriptorem. Quod Margarita crayencourlitteris deditus in omnibus suis manifestationibus; litterarum inventores from its classical origins; atque cum capacitate ingenii ad narrationis eruditionem in forma et substantia redundat, semper firma voluntate et inexplicabili litterarum studio commotus est ut vitae modus ac veluti canalis ac fundamentale testimonium hominum in historia.

Litterarum disciplina propria, feminae cuius iuventus cum Magno bello congruebat propria, eius curas intellectuales e figura patris promovit. Cum suis aristocraticis originibus, a primo conflictu magno Europaeo percussus, figura patris cultoris illam potestatem puellae donatae permisit.

Suis primis diebus ut scriptor (in viginti primis iam suam primam novellam scripserat) hoc munus fecit compatible cum magnis auctoribus Anglo-Saxonicis transferendis, sicut sua in patria Francogallica. Virginia Woolf o James Henrici.

Et veritas est tota vita sua hoc duplici munere augendi suam creationem vel liberandi Gallicis opera pretiosissima apud Graecas Classicas vel alias quaslibet creationes quae eam crebris itineribus impugnarunt.

Margarita proprium ocuvre agnoscitur ut elaborata operum copia, sapientia plena, in forma urbana ut illustrans. Novellae, poemata vel fabulae huius auctoris Gallici cum substantia transcendentali praeclaram formam coniungunt. Agnitio totius dedicationis cum suo ortu accessit sicut prima mulier in Academiam Gallicam, anno 1980 reversus est. Hic est liber cum nonnullis eius opusculis:

Annie Ernaux. bio ficta

Nullae litterae tam commissae sunt quam illa quae visionem autobiographicam importat. Et non solum circa memoriam et experientias attrahere insidias ex maximis circumstantiis obscurioribus historicis momentis componere. Pro Annie Ernaux, omnia quae narrata sunt aliam rationem sumunt, per insidias realismum in prima persona faciendo. Verior verior quae veritate scatet. Eius figurae litterariae maiorem sensum obtinent ac postrema compositio verus est transitus ad alias animas habitandas.

Anima autem Ernaux agit de transcribendo, coniungendo puritatem, clamorem, passionem et ruditatem, quamdam motus intelligentiae ad serviendum omnium fabularum genera, a primo homine ad imitationem vitae cotidianae, quae nos omnes in quovis funditus spargens. scaenae nobis exhibitae.

Cum singulari capacitate ad plenam attrectationem humani, Ernaux nos de vita et vita nostra narrat, scenarios proicit quasi theatrali spectacula, ubi nos tandem videmus in scaena recitare solita soliloquia, quae cogitationibus et allitudinibus Psyche determinatae sunt. ad elucidandum id quod evenit cum ineptiis improvisation quod est existentia, quae idem significat kundera.

Non invenimus in bibliographia huius auctoris Praemium Nobelianum Litterarum 2022 narratio ad victum insidiarum compulsa. Attamen magicum est videre quomodo vita progreditur cum nova illa tarditate temporis momentorum ut tandem pellatur, mirum contra, ad annorum transitum qui vix aestimatur. Litterae magicae processu temporis inter curas humanas artissimae factae sunt. Hic unus ex notissimis libris est;

pura passio

Michel Houellebecq. in modo gallico bukowski

quia unum Michael Thomasprimam suam novam cum magnifico edendi domo, sed ab elitist minoritatibus, informem, acidam et criticam visionem iam traxit ad conscientias vel viscera excitandas. Ista narrationis bellicoso modo, parum opinari potui, quod lectoribus ab omnibus spectris finem aperiret. Sophisticatio in curriculo insidiarum cuivis lectori succurrere potest, si forma, fasciculus, lingua rectissima aditum ad agrum illum magis intellectualem permittit. Quod idem est, sciens labi inter actionem vivam, dosis cicutae. In fine, Michel opus suum controversiis et acriter libris aspersit. Procul dubio id significat, quod ejus narratio maxime criticam cujusvis lectoris animum excitat et excitat.

Y Michel Houellebecq in omnibus fere rebus narratam consequitur. In modus Paul ut commenticiam suam inter novas fabulas, scientias fictas, vel infitias spargeret. Comparando semper infames incitat. Et veritas est quod hodierna, moderna, exploratoria narratio, numquam easdem vias reperit inter creatores suos amantissimos. Sed innitendum est aliquid ad auctoris dignitatem stabiliendam. Si mihi Houellebecq essentias Auster interdum distillat, bene sic manet...

Scientia ficta inde est aspectus quod vere similis est de hoc auctore. Tum Margaret Atwood Obtulit in nova sua Ancilla copiosam conscientiam dystopia suscitans, idem Michel fecit cum recenti "Passibilitate insulae", una ex iis fabulis quae, per tempus, valorem suum acquirit, cum tempora ante cogitationis attingunt. Conditor qui in hac noua culminatur. Ceterum multum est eligere ex "Michel de Cognomine inpronunciabile", et hic sunt notiones de eo... Hic unus ex ultimis suis libris est:

Interitum

Albertus Camus. exsistentialismi ad adventum

Ut bonus scriptor existentialisticus, fortasse maxime repraesentativus huius tenoris vel generis; Ludovicus Mauritius Hartmann sciebat enim opus esse ut scriberet. Sensum facit ut unus auctorum qui maxime ficta uti conati sunt ad animam in ultimo sensu pervenire, prodire scriptorem, cum iuventus illam exsistentiae scientiam impellat. Existimatio ista deserta quae porrigitur olim pueritia relicta est.

Ex hac discrepantia nata cum adulto Camus alienatio oritur, sensus extra paradisum peregrinatur, in suspicione rem esse absurditatem quae opiniones, opiniones ac causas circumscribit.

Nonnihil fatalisticum sonat, et est. Camus enim esse omnia dubitare, furoris finitima est. Eius tres ediderunt libellos (memorandum est quod ante annos XLVI mortuus est) nobis offerunt lucidos rerum nostrae speculationes, per ingenia in se deperditas. Et tamen mirum est humanitati artificii nudam subire. Vera litteraria et delectatio intellectualis. Adest una postremarum editionum "Peregrini":

foris

Fred Vargas. Elegantissimus noir

Ego ipse considera quod cum scriptorem similem Marcus vargas Restat absoluto splendore in genere magis nigro proclivitatum detectivum, oportet quod adhuc velit artem illam novae rei mere detectivae colere, ubi mors et scelus tamquam aenigmata et insidiae ad homicidam inveniendam spectantur; in provocatione ad lectorem proposita.

Cum hic hamus satis bonus est, non opus est pluribus luridis accessionibus vel derivationibus amoralibus, quae omnes classes sociales spargunt. His ego commentarias commentationes non derogo (prorsus contra, cum una sit in me dilectissima genera), sed extollo virtutem ingenii ad opprimendum. Connan doyle o Agatha Christie cum videtur omnia ibi scripta esse.

Verum est quod mythologicus vel etiam phantasticus tactus qui circumvenit insidias, singularem delectationem afferre potest dum lectorem ad missiones impellit ubi investigationes in aspectibus secretis ridet, sed in eo latet Marcus Vargas arte omnia rationali virtute conciliare a la Sherlock Holmes.

Ita omnia mea aestimant scriptorem post pseudonymum Fred Vargas et eius propositum ad scribendum puriores vigiles cum recordationibus veterum mysteriorum in non paucis eius libris comprehensis. Quamquam verum est etiam magnetismum praevalentem generis generis nostri semper aliquas scenas devorare ...

Liber unicus liber a Fred Vargas cum curatore suo Adamsberg tamquam primas in missionibus disparibus eripio;

Fluit Sequana dividit

Ioannes-Paulus Sartre. Extirpati fulgore

Idealismus humanus maxime commissus, et ad ultimas consequentias perductus, semper sinistrorsum, versus sociale, ad praesidium civitatis erga civem et contra excessus mercatus est, qui, ab omni necessitudine liberatus, semper terminatur. aditus ad opes (Si mercatus omnia permitteret, tandem se infamare, quod in hodiernae vergente patet).

In hoc sensu cum idealista et exsistentialista ex persuasione philosophica eum adduxit Ioannes Paulus Sartre (Cum qui uxor eius Simon de Beauvior) , ad litteras fere fatalesticas ut munus conscientiae suscitans et ad alias rationes narrationis propositas sicut opusculum quod conatus est compensare togam et lacrimam illius qui contra gigantes strenue, fortiter et alacriter pugnat. Exsistentialismus in stricte litterarum ac studii ac protestationis in quacumque alia scriptura inter socialem et philosophicam partem.

Esse et nihil est verisimile tuum luculentius opus, philosophico tinguente, sed socialis narratione Europae post alterum bellum mundanum devastatum est. Liber essentialis ab ingenio Sartre, qui studiosos aluit, sed etiam literatos. Via tradendi mundum (vel quod de eo supererat), quae studio anthropologico inservivit, sed etiam fons factus est intimum tot et tot intra-historiarum amissorum belli (id est omnium rerum) )

Nausea, Sartre
5/5 -(33 suffragia) ;

1 comment on "De 10 optimis Francorum scriptoribus"

Deja un comentario

Et hoc site utitur ad redigendum Akismet spamma annotatum est. Disce quomodo data sunt processionaliter Tibi interdum commentarios.