Procedens a primo ad secundum fabulam, videtur quasi invenisse te ante volumen dissolutarum historiarum. Donec incipias detegere noctem illam musicam.
Omnes characteres in hac historia unum tantum commune habent, deditionem ad malum evadunt vel cum ea a primo fabulae exordio vivunt. Non semper bonum est nimium vacare, ut fit recessu quocum per ambages rabiem et letum labi incipimus.
Neque adulescens maximam vitalis laetitiae fruitionem efficit. In iuvenili animo ea omnia quae ad malum intendi possunt, desinunt ut potentem vim devastantem vel simpliciter, ut odium, quod voluntatem tuam ad crudelis vindictam opprimat.
Respondeo dicendum quod malum quandoque non est totaliter intenditur. Fures cum in domum irrumpunt, aviam quae in ea habitat, non contemplantur occidere, sed inscii sunt patroni inferi, qui nesciunt stare in angulo, dum pretiosis bonis spoliantur.
Mali horizon semper speculari potest. In aequilibrio interiore instabili modo acquiescimus, succumbimus illis quae nos impellunt ad lapsum, da diabolo, qui omnia nobis offert pro plena servitutis nostrae commutatione.
Itinere huius voluminis sumens desinit esse introitus ad tristissimam compositionem musicam, baculo notarum obscurissimarum notarum, quae finem moventes omnes characteres libri in eadem aula chorea.
Volumen fabularum emere iam potes Nox MusicaIoannes Connolly novus liber, hic: