Idea originalis, convenienti stylo perducta, librum in fortunam litterariam vertere potest, praedestinatio quaedam, ut ludi- tatem, opus delectabile, humore plenum. Sed eodem tempore hic liber plenus est vitae, amoris, et omnium minimorum, quae hodie exspectamus. Maria-Sabinus Rogeriusadipiscatur.
Etsi féliciter primas hujus fabulae, Mortimer Di Funto. Homo cui fatum est etiam in male fato nomine suspicatur. Mortimer genes scripserat ut moreretur ante omnes maiores suos XXXVI.
In his tribus decenniis exspectationis, Mortimer Di Funto parum cum vita gessit. Hunc exitum expectans nulla alia causa ei traditum habuit. Nulla familia, non magnus amor aut affectus.
Et venit natalis ejus, et nihil fit, Postridie oritur sine morte mora. Finem maledicti? Tota vita deficiet? Potuitne esse iocus magis ineptus?
Mortimer, qui solum vitam suam praeteriens vidit, subito se adumbrat liberae vitae invenit et paulatim insistit ut aliquid ex ea re ponat. Pretiosum tempus amisit quo numquam regredietur, sed penitus, a die post diem natalem suum XXXVI, ut super quemvis alium vivere possit. Incipiens ei vitam novam fit valor quae eum super alias tardiores vitas sublevat, cotidianae magis subordinatur tamquam fatalis consuetudini.
Proculdubio hoc opus est cum magno humoris pondere, sed cum magna reliquia exsistentiali energiae positivae. Notio, toties commentata, de inventione rei vere magni momenti nos una cum Mortemero ducit in via vitae detegendae, sine moribus vel indoctrinatione, vel sui auxilio, nisi per humorem, forsitan cum amore, paucorum germanorum. quae reliquimus.
Librum emere potes Damnare natalisNovissima nova a Marie-Sabine Rogeri, hic;