Casii memoria, per Reyes Monforte

Casii memoria, per Reyes Monforte
click liber

Mors et quid sit illis qui restant. Luctus ac sensus amissio futura vastat, praeteritum constituens quod tristem melancholiam inducit aspectum, idealizationis singularium quae sunt simplicia, neglecta, contemni possunt. Amplexio anecdotalis quae numquam reddit, calor humanus, osculum…, omnia tumescere incipit imaginatio praeteritae idealisatae.

C. Cornelius beatus cum Iona fuit. Facile intellegendum videtur hoc ita esse ob calamitatem animi, qua Lena se Tármino ducit, cuius oppidum magnam vitae partem occupavit donec fatalis valedicens inquietat in aeternum.

Cineres Ionae quaerunt griseum murice tingere in casis, quae per immensos diffusa sunt agros. Quaelibet pulvisculi sui pulvis, qui olim caro et sanguis erat, inter venas innatare, inter suaves spiritualium evocationum odores componere.

Sed unaquaeque vita, quae finitur, fabula est versata quae omnino non semper fit in multitudinem prospectorum illorum qui praesentiam Ionae communicaverunt.

Et absente ultimo qui in defensione sua testificari potuit ipse Ionas, fabula conformatur in nova idearum musiva, quae non aptae sunt in aenigma quam Lena de Iona composuit.

Amici, familiae, antea Lena. Ionas vita subito Lenae inscrutabilis videtur. Quae plenam suam existentiam communicavit et nunc iacturam alicuius sentit qui non habet esse sicut se suspicata est.

Nova quae nos invitat ad considerandam animae humanae infinitatem. Per Lena quid esset Ionas videmus, donec lite certamina et secreta compleantur quae Lena falsa videntur. Nemo aenigma est, quod ab alio factum esse credat. Adiuncta, momenta. Mutabiles sumus, variae et fortasse tantum in amoris umbraculo possumus omnia, quae nos quoque sumus, quodammodo abscondere, multum dolere.

Nunc emere potes novum In memoriam casia, liber novus a Reyes Monforte, hic:

Casii memoria, per Reyes Monforte
rate post