Librarius et fur, per Oliver Espinosa .

A coemeterio iam remoto et mythico librorum oblitorum, a Ruiz Zafon, bibliothecae punctum fabulosum recepit , evocans fortasse remota bibliotheca Alexandrina. Et est quod scientia et imaginatio librorum in papyro digestus nescio quid habet firmitatis; magicarum intervalla cautes; dorsorum et fororum ad novos mundos suscipiendos volatus; odor veteris charta sicut ambrosia pro intellectu. Nihil digitale potest vel somniare illius plenitudinis...

Laura Loire est bibliopola antiquarius qui occlusurus est venditionem manuscripti Dantis Divinae Comoediae Inferni, quocum res suas conservare sperat. In tempore operationis deprehendit librum suum pretiosum subreptum esse et in eius loco esse rude exemplum.

Persuasum est Pol, eius ex-boyfriend, furem candidam monili involvi. Sed paulo post deprehendit hanc partem esse indicem aeroplani vectoris quod in Barajas accidente habuit.

Hoc totum significat, tam ipsa quam Marcus, Poli scriptor vetus matrona in mundo bibliophilia, iuvenis recordari et singulas difficiles relationes novimus inter bibliopolam et furem, dum simul conetur, invenire. quid acciderit ex manuscripto divinae Comoediae ad suam familiam ad Ligerim Inferno.

Cum arcanus homo libellum de Laura scripsit Einstein, notitias periculosas continens, ad Infernum Ligerim reverti, omnia ad furiosam animi solutionem plena insidiarum ruit. Sed id quod nemo scit, incredibile secretum latet etiam manuscriptum absentis.

Actio addictiva nova, plena cognitionis et revelationum, quae nos propius ad mundum attrahenti, veterum librorum collectores, transit tempora et loca.

Nunc emere potes librum «Libellum et furem», ab Oliverio Espinosa hic: