Bona filia, per Karin Interfectionem

Non est melius nove mysterii hamus, quam duplex mysterium exhibere. Nescio quis auctor praeclarus qui in hoc indice invenerit arcanum pro omni sui respectu venditoris. De aenigmate ponendi (sive homicidium in casu novi criminis, sive in insomniis novitatibus manifestandis) et simul primas ut aliud in se aenigma exhibeat. Si scriptor satis peritus est, ponet lectori phantasiam magicam, qua eum ad librum constanter retineat.
Karin occisionis adepta est Bona filia ad illud excellentiae gradum perfer, ut in illo haesitudine duplicis aenigmatis spatium dubitet animus.
Quia in Charlie causidici deprehendimus odorem secreti, cum eius profile nobis exhibetur. Aliquot habitus et manias, nonnullae eccentricitates… Praeterita Carolina est fovea obscurus sinister, qui ei victimam fecit et tandem superstes, horror autem superstes semper cum pretio venit.

Et scit illud Charlie. Et cum violentia ante eam iterum eruperit, in parva societas Pikeville, Charlie ad tenebras puteum redit per somnia e re sinister prope evocata. Inde est, cum causas pendentes tandem censet occlusas esse ad metum superandum.

Progredimur nescientes si praesens cruentum multum ad illud praeteritum aperit, sicut vulnus sine sutura. Sed scire non dubitamus. Movemur inter inventa et strophia quae in illo spatio triginta annorum exprimuntur, inter quos vita Charlie mutata est et hodie quae etiam vitas novarum et innocentium victimarum disrupit.

Aliquando miraris quis maxime victima, vel qui peremptus est, ille qui fugit, alter vitam amittit.

Horror psychologica narratio de timore superstitionis in timore, de trauma et re Charlie, pertinax in repetendis antiquis memoriis.

Nunc emere potes novum Bona filia, Karin occisionis novissimi libri hic: