Historia ventilationis ab intus, ab altissima parte, quae idola vertit in inanem victum inanimalissimorum vitarum. Ultra euphoria, musica ut via vitae, fabulas et tormenta pabula adumbrata fabulis iuvenilis vigoris in decantationem vertitur.
Scilicet, cecidit cohors non est Pueri Back Street. Nuntius valde varius est. Iuvenis hectica schedula uri est, quia quidquid posterius est, casus est.
Non est de nunciis decennationis prosequendis, ut musici Kurt Cobain vel Amy Winehouse, magis est de observando iuvenem sui interitum teneri, qui in lyrics et melodiis chordis profectionis ad infernum invenit.
Videre iuvenem tamquam ventilabrum ad finem maturescenti; Mariana Enriquez inducit nos Helenam, gravem Fallen- tium sectatorem, et sirenorum carmina ad spontaneam iuventutis combustionem.
Amare potes extremum, parasiticum animae. Polus odii in ultimo illo gradu quasi chymia essentialis sexus invenitur. Musicam audire potes, solum musicam, sed scias unamquamque chordam esse invitantem ad mortem. Omnia a sensu, sicut auditu, maximis pulchri- tudinibus, vel pessimis somniis afficiuntur.
Gloria Helenae illis idolis in uno itinere cum amaro congredi esset ad omnia vale dicere. Cum res exsistere possit, omnis quaestio in solitudine ac solitudine reperire potest responsa nihilistica oblivioni.
Quam ob rem Helena id solum quaerit, congressum cum suis simulacris, quorum omnia novit, et quibus vitam suam pro sola mercede dare vult, qui metum et renuntiationem incunabula noverunt.
Cecidit et musica ut alibi vivere in extremis. Notae ad plures ex iis, qui cum tragico mundo prospectans composuit, cantavit et vixit.
Chymiae essentialis, tumultus neuronorum et hormonum. Adolescens, aurum et fucum. Somnia pigritia consumpta in saeculo XXI. Helena, ventilabrum exitii in musicam nuntiis torvis captandis convertit.
Nunc emere potes novum Hoc est mareliber novus Mariana Enríquez, hic: