In liquidis urbibus forma rei detorquetur ab ictu cuiusque novi conceptus fluctus. Marta Rebón nos invitat ut has civitates, sapientibus animis inhabitatas, cognoscamus, capaces esse in medio illo sensu mundi mutabilis, ad nutum aquae repercussae.
In liquidis civitatibus Narcissus pulcherrimarum litterarum compositiones reflectuntur. Et totus mundus totus absorptus manet, tandem pulchritudines detegens in tanta mediocritate, cogitationibus aquarum tenebrarum.
Civitates obscurae habitant characteribus plumis Ciceroest, merito clamatest, Caesar. Characteres tandem reconciliati cum homine, semel evaserunt angustias rationis et fluxae.
Homines suas primas imagines circa fluvios vel mare aedificaverunt, ubi sciebant vitam iis facultatem vivendi causa liquori essentiali manendi dedisse. Essentiale hodie intellegitur, elevat, producitur. Hoc idem fieri potest cum prima animae alimento, quae etiam cogitationibus hauriendis indiget, quae tamen aqua conficitur, sicut magna recipis totius esse.
Aquae, liquidae civitates, animae liquido elemento indigent, vitae cotidianae transformatio cum paucis bonis oxygenii et conscientiae voragines.
Nihil melius quam te ipsum invenio quam in urbe aquam vivam. Cogitatio tua te manet in magnorum scriptorum voce.
Si hanc cogitationem non colis, si levibus omni tempore te deseris, nihil inveniendi periculum, solitudinem ubi vagaris sine ulla notione, ubi oasis sit, succumbens crudelissima. et mira- bilia.
Potest sonare grandiloquum, sed hoc est quod agitur, inveniens vocem tuam grandiloquentem ad colloquium facie ad faciem cogitationis tuae, multo magis capax quam tu cognoscendi interiora tua liquidae urbis.
Nunc emere potes novam In liquida civitate, librum novum a Marta Rebón, hic: