Scribens de filia dictatoris Franco est actus fortitudinis. vel vulgò coluntur Herrero Is cuius interest voluntatem facere coepit. Et tandem simile fuit quod Catullus communicavit et finivit adaequationem diurnarium de factis et anecdotis hactenus incognitis.
Priusquam singula persequamur, argumento indubitato debet incipere: nemo reus est alicuius filius esse. Quod Franco dictator fecerit, nepotem suum solum ligare non est. Res involuntaria nascens est, ac fortasse iuxta determinatum patrem crescens in se inclinat, ad eius veniam ac suae figurae assumptionem.
Quod Catullus, puella, ab omnibus penitus semotus crevit. Res postea cognosceret... Nemo potest esse intus Catullus, nisi eius. Fortassis quae revelata sunt, ut rerum omnium scientiam sibi comparavit, interioris certaminis partem arbitraretur, sed non falli, si quis nostrum patrem ac matrem vereretur. Res motus salvos ... Est
Preterea Carmen de puella timore suscitata, secundum quod legitur. Credebam ex timore matris suae, in quibus rebus viveret, cum inpendebat in patrem, in illam, et etiam, cur non, in dilectam filiam.
Sed, praeter haec primi Carmen, Nieves etiam Herrero in adultam Francof filiae vitam, vel solum Carmen, quod se iam hoc loco multisque annis appellari se fatetur.
Aliquando autem est brevis, nullo ulteriori possibilitate perspiciendi. Alias vero de experientiis particularibus tranquille dilatat. Sine dubio vita vehemens illa Carmen mulieris, quae semper aliquid narrare percunctatur, umbram patrimonii sui geneticae habet.
Fortunate tandem regnat, mulier. Titulus semper ab extra positus est. Et quae tandem persona remanet, in corde eius praesidium est in fragilitate vitae et in adiunctis personalibus, necnon in singularibus veritatibus et magnis mendaciis.
Nunc emere potes Carmen, novum librum ab diurnario Nieves Herrero, hic: