Orbis antiqui semper in more sunt. Scriptores ut Irene Vallejo o Miller Madeline sunt virentes illas laureas notissimae transcendentiae. Quia sicut infantia personam hominis informat, incunabula culturae nostrae antiquae Graeciae vel Romae maxime constituunt principia nostra socialia, politica et ethica. Ab intra ianuas et extrinsecus omnia cognoscuntur ab his culturarum culturarum quibus Deus nondum advenerat, ideoque certamina quaedam inter deos, semideos, heroas aliasque personas concessum est, ut apud homines cohaererent tamquam res fabulosa cum insigni mythologia transcendentali onusta.
Splendida, exuberata, mundum lyricismo et epicis litteris refertum. Finita est imaginatio quae aeternum ab etymologico ad philosophicum in hominem influit. Quia vix aliquid sciebatur, et omnia cum fide in cogitatione ut instinctu et ratione ut instrumentum cognoscere voluerunt.
Graecia in heroum aetate. Patroclus, iuvenis et incondite princeps, ad Phtiae regnum relegatus est, ubi in umbra Pelei regis et divini filii Achillis degit.* Achilles, Graecorum optimus, quidquid Patroclus non est, fortis est; formosus, deae filius. Olim miserabilis princeps sub ala Achilles accipit, et proviso foedere solidae cedit amicitiae, ut iuvenes in iuvenes rei militaris peritos crescant, fatum autem nunquam abest ab Achille.
Cum fama de raptu Helenae Spartae diffunditur, homines Graeciae ad urbem Troiam obsidendam invitantur. Achilles fato deceptus gloriosae causa iungit causam, et Patroclus, amore et metu divulsus socio, in bellum sequitur. Parum existimabat sequentis aetatis annos omnia quae didicerant et omnia magno pretio experirentur.
Librum nunc emere potes « Canticum Achillis, a Madeline Miller, hic:
