Germania etiam novos auctores sceleris pullos suos habet. Inter omnes eminet Neuhaus nelecum semper tristis propositio de fallaciis ambitibus, quae loca tranquilla videri possunt, ubi vita in tardo gressu montis Tauni transit, magnae civitatis Francofurtensis tumultui immemor. Nix alba morienda fuit, magna illa nova qua fines traiecit, Hispaniam quoque cum magnitudine belli perveniens.
Hac occasione, continuata illa narratione ad fabulas infantum ab autore sapienter premente, donec distillans contentionum et metum desinat, nobis offert fabulam de alio genere luporum quod nos omnes iam sumus.
Quia cum lupis vivimus, nam homo homini lupus est. Lupus autem rationem suam pervertendo ad pessimum psychopathiam, fit pessimus bestiarum.
Huius generis luporum pulsus reperiri solent, ut hic, per victimae speciem, agni infirmissimum et innocentissimum. Exanime corpus puellae XVI annorum e flumine Pelagus exit. The weirdest thing is that no one had lost her.
Dum societas suum stuporem obtinet, Unit K 11 adhuc quisnam illa puella fuerit nescit. Vestigia eius ad privilegia societatis privilegia diriguntur. Et veritas est quod Pía et Oliver intelligant quod tunc demum anonymitas victimae sensum efficit. Aliquid horridum in societate hominum clarorum imminet.
Et cum lupus sit inter gratiosissimas classes, semper plus habet facultates ad oppugnandum et fugiendum sine extare... Et ideo inquisitores debent movere pedibus luteis, ut caveant ne levissime fallantur dum timent. puella tantum esse summitatem iceberg.
Nunc emere potes novum Magnus malus lupusliber novus a Nele Neuhaus, hic;