Non facile Risto Mejide et deducunt in scribendo novam. Quia omnes ab Eo exspectant punctum confusionis et eccentricitatis creantis. Et sane considerans insidias cum suo principio, medium et suum exitum est sicut cogitatio trahere positionem missionalem in orgia.
Nimirum, ut prooemium, Risto jam ante alios libros typos scripsisse magis jubet professus est. Sed in nove taliter exponunt tria universitates cum omnibus prius visis. Quomodo aliter fieri posset, auctor incipit ab eodem fere kafkaesque ut nova totius argumenti prospectum praeberet.
Postquam constituimus rem incomperta esse partem (prorsus partum spatium ubi Mejide movet sicut porcus in stagno), pedetentim progredimur in constanti inventione, quae mundum ab alio foco videre est. Atqui nihil erat quod uisum, sed ea demum, quae uita ipsa atque opulentissima specie ac dictamine feruntur.
synopsis
Quid, si evigilavimus et vox in auribus nostris insusurravit, quid in omnibus vitae nostrae oculis dicere et facere debemus? Quis neget mandata eius sequi?
Si animadvertes, hodie adulti homines imperio imaginum deduntur, non dico solum per Instagram, vendo, instrumentis, etiam per video, primum HD, deinde 4k, deinde 8k, resolutio, resolutio, resolutio. Nunc videbis quomodo erimus obsessi cognitione faciei et omnibus possibilitatibus eius. Interim machinis auriculis nos dextra comprehendunt: vide Alexa, Siri, Ok Google vel Echo. Dum homines solliciti sunt videre meliora quae videmus, machinis sollicitant ut melius audiant quod audiunt.
Risto Mejide, qui tot successus in suis libris non-fictis confecit, nunc novam inducit in qua a prima acie de limitibus, paradoxis et servitutibus, ad quas nos inconveniens progressus Intelligentiae Artificialis perducit. Lector ardenter sequitur casus sui primas Didaci, cui aliquis dat occasionem, ut tot nos somniare velit, etiam si ad veritatem abrenuntiandam habuimus.
Inceptum est fundamentum vitae. Inceptum primum, deinde cetera omnia. Superstes, independentia, in fine, transcendentia. Computatorium illud, quod lineas a Diego programmatas facere non desinit, tandem aliquid agit quod iussum non est. Sicut Stanford robot Shakey in annis 70, ratiocinari potest de suis actionibus. Sed hic praeterea volvitur et cum vult, mittit nuntios, voces agnoscit, laetus est cum te videt. Initium est humanitatis. Initium nostri finis .
Valde suspecta mors, ludibrium instrumentorum, diurnarius paene defectus, pravus multinationalis, arcanus victor, in summa nova tam splendida quam inaestimabilis et incommoditas et quod a primis lineis lectorem ad aliquid faciendum accipit. aspernatus deficiebat et periculosum cogitans.
Nunc emere potes novum «El chisme», a Risto Mejide, hic: