Taciti anni, auctore Alvaro Arbina

Tempus venit, cum rerum miserabilium vulgaris imaginatio invaditur. In bello fabularum locus non est extra salutem. Sed semper sunt fabulae quae ad aliud designant, ad mollitiam magicam in vultu infelicissimi futuri.

Inter conscientias metu subactas, futura inopinatissima indoles parva spatia inter metum et spem quaerit. Quia virtus et epica, quondam clare narrata, nunc est susurrus spei inter omina phantasmagorica.

ipsum Ludouicus Zueco de vehementia jam monet fabulae. Nova quae communes Hispaniae bellum civile missiones excedit, ut nos cum illo magnetico fabularum loco realibus eventibus innixam exhibeamus.

In obscura nocte Augusti, Josefa Goñi Sagardía, mulier aenigmatica septem menses praegnans, e facie terrae cum sex filiis minoribus evanuit. primo, nemo in oppido audivit, nemo aliquid scivit. Sed secreta et manes intra domos habitare coeperunt. Postero die prima luce oppidum evigilavit silentio diutius quam quisquam ratus erat.

Sepultus est instinctus qui bellum excitant. Mulier et invidia, sacerdotis superstitiones, metus civilis custodia, tentatio rei familiaris, represso iuvene, pavida urbe silet. dilatatum rumorem Insignes, cotidianae delicta et affectus quae inter se implicantur, donec deformia fiunt et monstra fiunt.

Nunc emere potes novum "Annos Silentii", ab Alvaro Arbina, hic:

annos silentii
rate post

Deja un comentario

Et hoc site utitur ad redigendum Akismet spamma annotatum est. Disce quomodo data sunt processionaliter Tibi interdum commentarios.