novi percussor rex, Joel dicker redit cum difficili missione iterum vincendi sua decies centena millia legentium, cupidus novarum narrationum temporum argumentis tam variae quam magneticae.
Effugere formulam bene gerendae non facile erit. Multo etiam magis, cum haec formula viriditatem et sollertiam ad unum e celeberrimis litteratorum generibus profert: suspendit.
Dickeri facultas ad componendi chronologiam argumenti, dum lector perfecte in singulis occasus temporalibus positus est, cognitu digna est. Est quasi Dickerius de hypnotismo vel psychiatriam scivit, et omnia suis fabulis ad ultimum usum legentis admovit a diversis quaestionibus pendentibus sicut polypus tentaculis aduncis.
Hac nova occasione ad rationes pendentium redimus, ad eventus recentioris aetatis recentioris, in quibus superstites notae illius temporis multum occultant vel denique veritatem discunt.
Unde et alia vere praeclara huius auctoris facies iungitur. De ludens cum subiectiva perceptio characterum suorum circa obiectivam nimiam quae iter facit sicut fabula finalis componitur. Lectio quaedam symmetrica in qua lector inspicere potest indolem ac reflexionem quae modificatur sicut in historia progressu. Artissimum rei magicae quae litterae nobis offerre possunt.
Die 30 mensis Iulii anno 1994 omnia incipiunt (quae dicta sunt, formula praeteriti temporis rubro notata, sicut dies dramatis. Baltimore aut Nolanis Kellergarii caedes a Harrius Quebert causa)
Scimus rem unam esse, familiae maioris Orpheae post mortem cum uxore Samuelis Paladini non posse esse nisi una veritas, una motio, una ratio ambigui. Fallacia autem interdum nobis videmur cognoscere partem objectivam rerum.
Donec fabula evolvat, characteribus magicis illis tam empatheticis commotus est ut Joel Dicker creet.
Viginti annis post Jesse Rosemberg secessus vigilum celebraturus est. Resolutio macabreis casus mensis Iulii anno 94 adhuc resonat ut unum ex magnis successibus.
Donec Stephanie Mailer in Rosemberg evigilet et in socium suum Derek Scott (alterum praefectum notae tragoediae elucidandae) aliqua sinister dubitat an labente tot annorum dubitationes foedas lacessat.
Sed Stephanie Mailer medios illos relinquens evanescit, incipiente acerbitate maximus error curriculi sui.
Da te hoc momento, iam praesens et praeteritum in hoc errore trans speculi progredi potes, dum directus et apertus veritatis obtutus in obscuro lumine ex altera parte speculi sentitur. Spectaculum est directe ad te, lector. Et donec faciem veritatis inveneris, legere non poteris.
Quamvis verum sit praedictas rerum flashbacks et eversiones fabularum rursus protagonistas insidiarum esse, hoc tempore me movet impressionem hanc inquisitionem vincendi priorum nisl, interdum naufragium in pandemonium finire. scelestos potentiales qui cum quadam vertigine solutionis im- pulsi sunt.
Perfectum novum non est. Variorum ac uolutionum quaerenda plus confusionis quam gloriae condimentum ingerere possunt. In hac nova parte magnae appellationis Dicker immolatur, quod immersio magis.... quam dicere…, humanista, quae maiora doses affectionum contulerunt pro suaviore implicatione empathic in casu Harry Quebert vel Baltimorensis manu. .
Forsitan mihi et aliis legentibus placet quod vertigo inter scenas currit et possibilis homicida filo homicidiorum post eos ut rideas aliquem interfectorem serialem. Sed cum me inveni librum perficiens et sudantem quasi ipse esset Jesse vel eius socius Dereck, putabam quod si rhythmus praevaleret, necesse erat ei submittere et experientiam tandem gratam esse cum illis parum amaris amurca boni vini. periculorum exposita magna subsidia conquirit.
Cum parva discount pro accessibus per hoc blog (semper probatum), nunc emere potes novum librum De Disappearance of Stephanie Mailer, novum librum a Joel Dickër, hic: