Litterae adultae iuvenum vel sub umbella rusticae scribentis, ambiguum vel amatorium pro iuvenibus, pro rerum condicione. Illud certe paradoxicum vocabulum "iuvenum adultorum" materiam adaptationis ad terminum quempiam alium Anglo- rum habet. Commercial neologismus sub cuius umbella invenimus insidias veras affirmationes factas ubi phantasticus cum illo adolescente tactus coniungitur qui in aliqua scena sine ullo turpitudinis exigentiis scriptionis exire potest.
Sed age, crepuscula Stephenie Meyer concurrere, ut diversae mentes Veronica roth ac phantasticam mundos of * Victoria Aveyard. Ab illo igitur hamo ad literas nihil est quod in eorum scena fabulis bene constructis et in agendo excitando reprehendatur.
Hic casus optimus Victoriae Aveyard compendiat:
In hac foemina triumviratus adolescentium phantasticorum, Aveyard est illa, quae purissima phantasia est, dictata a canonibus. exortus eiusque scholam amplam. In hoc igitur adulescente auctoris epici et phantasiae invenimus vastitatem. Vbi proculdubio maxime commendatur, ut iuvenes nostros a tegumenta eorumque daemonum alienatione capiamus.
Top III commendatur Novella per Victoriam Aveyard
De Regina Rubrum
In meo tempore novellae Michaelis Ende semper finiuntur ut referat opera secundum phantasiam juvenilem. Omnia iam in dies magis variantur et innocentes phantasiae Harrii Potter cum ruditatis Crepusculi intermiscent. Nam vel neque in, varius justo.
Ita, in hac panorama, semper studium est reperire opus purius solito phantasiae. The Tetralogia Rubrum Reginae formulas usitatas aggreditur, quibus ad capiendos illos lectores studiosorum magnorum casus ornatissimis phantasmatis ornati sunt.
In imaginario regno posita, haec nova societas colore sanguinis divisa nobis ostendit. Ex altera parte sunt vulgum, qui rubent; in altera vero illos, qui argentum habent sanguinem, quique habent facultates supernaturales. Haec forma est electa clausa et privilegiata.
Protagonista est Mare, puella rubra sanguinea, quae in media paupertate superstes parva furta exercet. Olim fors eam ad ius ducit. Ibi ostendit speciales potestates habere, quae sunt alicui ex oppido inusitatae. Hoc facit anomalia quod ad ipsum regis animum trahit.
Vult uti virium puellae et facit eam ut princeps, quae uni ex liberis nubere putatur. Semel in curia, Mare pars Mundi Argentei fit et clam coccineo custodi adiuvat, coetus rebellionem parat. Numerus unus e The New York Times
Regis cavea
In hac tertia parte revertimur cum Mare Barrow reginae quae magicam amisit, vel saltem quae eam in curriculo ante rem acerbissimam relegavit. Mare vivit per somnum suum quod putavit reginae suae somnium fore. Sed princeps eius tantum in desolationem maeroris sui perduxit eam. Sine amore, sine adventu, in regno per ignaviam exstinguitur.
Interim Maven Calore, ut implacabilis et malevolus Rex Nortae, regna tenebrarum longius et ulterius usque ad mundi fines extendere pergit.
Tamen spiritus rebellionis adhuc parva spei flamma retinet. Princeps Cal, qui suo quondam regno spoliatus est, copias colligit ut rebellionem rubrum foveat, vim omnibus modis oppugnandam parat. Fortitudine et nobilitate malum subeundum est, ictu percutiendo, donec bonum iterum regnet.
Mare Barrow verum principem non solum regni sed etiam cordis in Cal deprehendet. Cum Ipso iterum facultatem habere potes iterum in novo mundo amandi. Optime autem faciet, ut, recuperato splendore suo, potentis eius radius.
Bellum tempestas
Finis, ille catastrophe in altitudine seriei quae te furibenter per totum novum mundum ducit, in quo essentialiter humanas notiones de potentia, invidiis et de passionibus, de pugnis et de spe veteris pacis perpetuae exstent.
Mare Barrow cognitum est omnem victoriam pretio venire cum a Cal prodita est. Nunc, russorum ac novorum sanguinis sui similium libertate cor tuendum ac tutandum, Mare regnum Nortae semel et semel evertere decrevit. ... incipiens a rege Maveno novo Monarcha.
Sed nulla sola vincitur corona, et antequam e russis surgat, Mare iungendum est puero qui cor eius fregit ut iuvenem qui eam paene necavit vincat. Bellum erumpere est, et quod equam vitam dedit, in dubio est. Satisne erit Albini regna pellere victoria, an in aeternum silebit Fulmina puella?
