Exercendo multis occasionibus nigrum genus Tantum Italicum, cum percurrere in gangsteras aspectus, Sciascia in opere suo litterario multum intendit illius vitalis expressionis vehementis narratoris qui perveniat lyrics tamquam necessariam expiationem creantis.
In vehementi evolutione per epistolas, Sciascia in aetate nostra et etiam Sicilian! Camillery relatio, adminiculum, amicus, item unus ex iis, qui in orbe litterarum adversariorum semper ad controversias proclivi sunt et in sono oritur, ut in duobus pro sicialianos limites inestimabiles perveniret.
Sed res anecdota semper maneret in trivio illo in genere capitali in quo Camilleri tandem evasit ut certe magis internationaliter cognoscatur.
In illo misce inter scriptoris ego certamen et ineluctabile amicitiae propinquitatem, ambo auctores curriculo fecundum curriculum, quod est voluptatem explorare, elaborare curaverunt. In casu Sciasciae pro versatilitate inter genres, incluso an interesting transitus inter stipites generalissimas commenti et non-fictionis.
Top III libros commendatos Leonardo Sciascia
Moro causa
Unus e libris qui in bibliographia Sciascia maximam vim habet, est huiusmodi brevis nova, annales e episodiis nigris in Italia saeculo XX desumptis, de morte Aldo Moro politici. Percussores eius haeredes magis magisque inobsolutae revolutionis annorum 60 in Italia ac paene tota Europa.
Brigades Rubrae et specialius dux eius Mario Moretti a medio removit unum e maximis politicis opulentae Italiae medio saeculo XX, nihil minus quam primus primus minister reipublicae, qui, ut videtur, ex hac institutione proletariae evocationis. emblematicus hostis fuit in cuius morte imaginem avitae luctationis inter opificum et capitalem recuperare potuit.
Sciascia fuit commissionis quae mortem politicus investigavit et eius pulsus non tremuit hunc librum in pleno adductu occupare, cum materia tam fervens esset ut in manibus eius explodi posset. Et sane unusquisque liber de homicidio partim ad novum crimen spectantes desinit, partim ad laudem veri defuncti. Ex litteris ab ipso Moro scriptis, Sciascia illam fabulam abalienationem hominis inclusum composuit et ad supplicium sumpsit, media annales nigrorum Italiae dierum, quae, sicuti fere omnis bonae Europae radices, monstra semper vergit. civilem polaritatem eorum.
Dies noctuae
Sciascia genus nigrum fortasse magis est realismi rudis, annales sordidi ad ultimam humanam a nudis miseriis repraesentationem. Hoc dico, quia nova haec in ambitu tam typico auctoris accidit, ut proiectura illa ad Macondo cujusvis auctoris quid sua essentia finxerit narrare decreverit, curiosum in homine facile notabile est. Ex malis melius quam ex bonis discimus. Malum exemplum semel semel visum quam repetitio boni iterum atque iterum confirmata est. Ex hac impressione progreditur...
In platea Siculi oppidi S. Salvatoris Colasberna, socius parvae societatis redemptoris et prioris murarii, interemptus est, sicut ipse in tabula bus Panormi petentibus. Viatores in fugam ruunt, et nemo aliquid vidit, nec ut dicunt. Sed circumstantiae mortis eius magis implicatae videntur et arcana ablatione rustici Mendoliae ad casum referri possunt.
Iuvenis princeps C. Carabinieri, Bellodi, quondam fautor ex urbe Parmae, praeerit inquisitioni perficiendae ac silentium atrox totius societatis animo suo praefecit. Investigationes lucidae eius possunt eum ducere ad finem mortuum vel ab eo usque in aeternum ab eius speciminibus iustitiae, postquam graves politicas et oeconomicas implicationes mafiae retiacula quae omertà tuetur comperta sunt.
Vinum versicolori mari
Numquam nocet, stylo variabilitati obnoxio, qualis est Leonardo Sciascia, circa alia spatia stylo inhabitata vagari. Narratio autem semper est magni momenti mutatio registri, licet non videatur ideo quia semper nos ponit intra fictionem, quia magna est, propter dis- plicandum libellum, quomodo auctor recogitare potest opes, roborans illam intensionem. brevis vel quaerens illam simplicitatis candorem, scaenae lubricae plenam dubiis ad fines apertos… In El mar color de vino – narratio quae titulum huic fabularum volumini tribuit –, architectus Bianchi, Italus ab aquilone. primum in Siciliam proficiscitur.
In comitatu cellulae familia in insula typica occurret: duo doctores, qui viatorem non desinunt loqui vel molestare, cum liberis, lasciva et inquieta, ac puella, quae cum illis peregrinatur, reservata et fugax, sed perspicax; fabrum, attente ad rem quae ante oculos eius explicat, acriter excutiet societatem Siciliae eiusque contradictiones ...
Anno 1973, ipse Sciascia delectus, e suis fabulis inter 1959 et 1972 scriptus, has XXX historias ut suis verbis faceret, "Quamdam summarium, qualis hactenus fuerit actio mea, ostendit (nec latet; Placet quodam puncto, mea communissima et constantissima displicentia) per hos annos iter meum secutus sum... et inter primam et ultimam harum fabularum circulationem quandam esse, quae non est. albicantis quod caudam mordeat ».
