Litterae plenae sunt magnorum auctorum qui in secunda linea mediocris lectoris remanserunt. Legentem istum vexillum refero, nos omnes, saturitas optimorum, et infandarum narrationum fabularum inconsequentialium, vel e contra, libros super- urbanos, qui non semper sine aliquo dormire intermedio fruuntur (quod Joyce y Kafka ignosce me).
verum etiam est quod in fine omne gustus est. Sed in illa ultima electione multae sunt occasiones ad unam vel alteram praebendam. Et illic venalicium artes cuiusque finis assumendi instrumenta necessaria sunt.
Non agitur de fundamentis literarum quatiendis. Sed aequum est, id, quod Quotquot adveniunt genii , quotque alii manent in popularibus obscurantism. Re vera, semper curiosus est invenire scriptorem illum postumum inveniendi fascinantis. Quid fiet? Nonne et ipse bonus scriptor ante fuit?
Sed redeo ad Gulielmus H. Gass (vel incipiens, quod puto eum in suo loco nondum citasse), in hoc Americano authore invenimus auctori laudi-vici, a multis et magnis auctoribus publice recognitum et venerabile. Susan Sontag o nutritius Caesarsed obmutuit Deus scit cur in illo alio commercio.
Eius opus magnis fabulis ac fabulis refertum est, fortasse nimis locales, nonnullas idiosyncrasias inde valde locatas, ex profundo USA, sed tandem humanitate scatens et pulcherrimis exsistentialismi a magnis narratoribus delineatis. Audax et summae exsistentialismus. Sicut melancholici interdum lyrici, quod singillatim alloquitur, sed sine ambiguitate, quod nos omnes intus in aliis libris recipimus, quos sibi quisque scribit.
Top 3 Recommended Books by William H. Gass
Omensette est fortuna
Exeunte saeculo XIX, oppidum Gilean, in statu Ohio, familia peregrinorum Omenseterorum accepit. A primo momento, eius incolae magneticam personam caput familiae, Brackett mirantur et fortunam quae semper cum eo comitari videtur. Sed eius adventus non bene ab omnibus recipitur. Reverendus Jethro Furber, in processu degradationis mentis et spiritualis, centra odium suum in Brackett Omensetter.
Disceptatio inter utrumque per urbem diffunditur eamque collocans, odiis avitis quae plusquam amorem movent, praesertim cum amor in omnibus fere annis locum relictum est...
Varii foci irregulares inter protagonistas et characteres complementarios pro quadam praemeditata confusione ludunt versus lectionem quae schizophrenica inter impressiones et veritatem attingit. Quia in fine non est veritas, et omnia sunt secundum id quod dictum est vel quod dictum creditur. Lectio valde interesting exercitatio, multiplex sed semper locupletans. Auctor ipse vel potius vox quae nos in insidias ducit participat nosque invitat ad participandam vitam instabilem quae vitiose in loco moveat ut mirum in modum prope est.
in corde patriae
Post eius publicationem anno 1968, In Corde Cordis Patriae classica litterarum Americanarum facta est et quamdam aurae cultus librum servavit, fabularum copia, quae simul haeres prosa Faulkner et Gertrudis est. Stein's modernismus, et narrationem patriae suae renovans una cum auctorum opera ut Donaldus Barthelme, Gulielmus Gaddis, Ioannes Barth et Robertus Coover.
Duae breves fabulae et tres breves fabulas quae In Corde Patriae componunt, in Midwest positae sunt et validam, mythicam imaginem profundissimae, certissimae Americae, praebent. Loquuntur de violentia, solitudine, de peculiari cum natura necessitudine, ac praesertim de fragilitate hominis ac necessitudines quas cum ambitu suo componit.
Gass limites fabulae explorat et dilatat, verbis ludit et detorquet ad dimensiones litterarum hactenus incognitas. Eius opus a scriptoribus veneratum est ut David Foster Wallace et Cynthia Ozick.
De hyacintho
Ratio existit rei, compositionis angustiae, quam conditio nobis imponit. Ideae illae movebant auctorem in spatio poetico. Qua in re non-ficta lis est quaestio intellectualis, etiam magis philosophica.
Hoc opusculum a Gulielmo Gass, unum e primordiis saeculi XX consideratum, incipit a quaestione quam nos omnes aliquando interrogavimus: an color qui ibi esse videtur et quod in animo meo video , caerula?- quis idem alii vident?
Ad hanc quaestionem respondendam auctor sumit nos per terram caerulei coloris in obiectis caeruleis, animatis, expressionibus et affectibus, vel ea quae caeruleae videntur, etiamsi non sint. Quia caeruleus color tantum non est, verbum est quod colorat omnia quae tangit. Inter Anglo-Saxones, sexus caeruleus est, cui Gass multa de hoc commentario dedicat, et saepe incondite in litteris tractandis.
Problema est quod verba "non satis amantur", et tantum extrahere poterunt essentiam sexus - eius caerulei - his proprie utendo. Ad hoc exemplandum, Gass auctoribus auctoribus diversis utitur ac Virginia Woolf, Henricus Miller, William Shakespeare et Colette.
