Libri III optimorum librorum a Najat El Hachmi

Diversis colloquiis in quibus hominem post auctorem audire potui Song Najat Hachmi (Nadal Novel Prize 2021) Animum inquietum inveni, qui ad sphaeras quaerendas dilatatur, quales sunt feminism vel socialem integrationem diversorum coetuum ethnicorum, culturarum et religionum. Semper cum silentium punctum reflexionis, antithesis idearum, positio critica capax, exempli gratia, eam in medium ideologiae Catalanae inserere, cum res ad caecam adhaesionem processuum cum 2017 redierit.

Sed politica (cum eius aspectu negabili sociologico in quo omne intellectuale negotium in eo essendi est) est in scriptore ut Najat alius vertex, magis in physiognomo angulari necessario ad novas oras et aspectus detegendas.

Ac deinde in casu literaturae capitalibus litteris praeditus est, eadem notione vindicativae ac recta narrandi ipsi parallela. Et ideo fabulae eorum apparent onerata realitate in plano viae, contextuum, qui ad te descendunt existentialist et ad veritatem amantissimam nostris diebus emergunt, reprehensione et conscientia onusti, qui lectorem impellunt ad casus casusque necessarios ut in toto suo missione ultra facilem rationem nostrorum temporum visualizentur.

Haec omnia cum aromatibus ethnicis, quae fabulas suas aromatibus magis distantibus onerant ac fortasse propterea magis desiderant illam veritatem ab globalizatione vastatam tam aequabilem esse quam exterminantem. Vox necessaria in litteris ad sonos humanos necessario ordinatur.

Top 3 optimos libros Najat el Hachmi

Mater lac et mel

Quivis domi discessus exsul est, cum ab discrepantia vel metu iter incipit. Omnis vultus melancholiae plenus cum nova libertati optatae non similis est conflictus exsistentialis quae evellere demonstrat, prorsus inanis spiritus tam desolatus, quam claret in suo possibili aspectu creativo.

Mater lac et mel Narrat in prima persona fabulam musulmanae de Rif, Fatima, quae, iam adulta, matrimonio et matre, familiam suam et oppidum relinquit, ubi semper remanet, et cum filia sua in Cataloniam emigrat; in quo ipsa certamina progrediendi. Haec fabula difficultates huius advenae narrat, necnon casus incompositi inter omnia quae per eatenus vixerunt, et quod credidit, ac novum hunc mundum. Eius rei certamen incedere et filiam suam futuram esse narratur.

Articulata quasi fabula oralis qua Fatima post annos domum familiae visitandae redit et septem sororibus suis omnia quae experta sunt narrat;
Mater lac et mel altam et compellentem nobis experientiam immigrationis experientiae praebet ex parte mulieris musulmanae, matris, soli viventis, sine auxilio viri sui. Et simul offert nobis totam rem pictam quae significat esse mulierem in mundo hodie musulmano ruri.

Aliena et filiae

Aliquid simile nomen ghetto supervixit naturaliter usque hodie ad notandum catervas ethnicas parum dicit de hac supposita "humanitate civilium" vel quicquid id appellare voles. Sed culpa non potest esse alicuius tantum, culpa est non posse inhabitare alienas pelles ex utraque parte religionis, culturae, vel consuetudinis.

Puellam in Mauritania natam et in urbe Catalauniae mediterraneo educatam ad portas adultae vitae pervenerit. Ad rebellionem personalem quam quisque iuvenis percurrit, debet dilemma addere: in mundo immigrationis relinquere vel manere.

Aliquid arcte coniungitur cum duro conflictu interno quod possibilitas vinculi ruptionis cum matre implicat. Primas huius novae est praeclarissima virgo quae, alta schola peracta, inter acceptandum matrimonium cum consobrino suo discerpitur et Barcinonem pergens ad eius ingenium evolvendum.

Lingua materna, varians Berber, significat communicationem difficultatum et identitatis conflictum, quas primas experientias in historia, dum de libertate, radicibus, generationibus, differentiis et implicatis rebus personalibus, socialibus et socialibus, considerato, culturae immigrantis status impositum. . Accedit difficilis accessus ad mundum laboris ab hodierno iuvene.

Vox narrationis plena fortitudinis quae contradictiones vergit quae vitam suam cum honestate, constantia et fortitudine notant; monologus de familia et vehementia affectuum necessitudines quae nos ad terram, linguam et culturam constringunt.

Ultima patriarcha

Radix non semper facilis est cum propria cultura suam essentiam oppugnat. Ex altera parte est infantia, paradisus ille, qui semper nos exposcit odoribus identitatis, pertinentibus et praesertim amoribus. Ex altera parte, vitalis prospectus semper aurora est vehementis protestationis lumen quod interdum acriter dissonat secundum quod notiones culturales uniuscuiusque sortis igne notare decreverunt.

Mimoun et filia eius natae sunt ad implendas partes quas Patriarcha eis dedit, munera mille abhinc annis constituta. Sed circumstantiae ducunt eos ut fretum Gaditanum transire et cum occidentalibus consuetudinibus incurrere. Innominatus primas conatus comprehendere conabitur cur pater eius figura despotica factus sit, dum iter reditus ad propriam identitatem ac libertatem proficiscens.