Европада төрөлүү үчүн ыңгайсыз дүйнө болгон, ал кезде балдар дүйнөгө сагынычтын, түп тамырынан, алыстап кетүүнүн, атүгүл ата -энесинин коркуусунан келген. Бүгүн маселе планетанын башка бөлүктөрүнө өттү. Маселе, жакында барган сайын Европага кайрылып, эмпатияны калыбына келтирүү үчүн. Жана Марина Джарренин мындай чыгармасын калыбына келтирүү, убакытты керектүү эс тутумга алып кетүүгө жетишет.
Этноцентризмдерден жана чектерден тышкары, жашоо дайыма урандылар дүйнөсүнө жеткенде, эски инстинкт сыяктуу сезиле турган жалгыз падышалык желектин нымдуу кездемелери аркылуу өтөт. Эне жана аталык келечекти куруу үчүн жөнөкөй суроолорго караганда оор милдеттенмелер болчу. Бирок жаратылыш ар дайым өз багытын ээрчип жүргөн жана эң алыскы үмүттөр тукумдун келишин актаган. Дагы бир нерсе, кийинчерээк аман калуунун жолу, спартандыктарга багытталган билимди керектүү катуулукка жүктөө же кайгыга алдырбоо үчүн эмоционалдык аспектилерди унутуу. Ал өзүн жакшы көрсө да, албетте, дүйнөдө баарынан артык.
Ага ээ болбогондордун же бирөөдөн ашыктардын мекени эмне? Бул уникалдуу эскерүүлөр 1920 -жылдары жандуу жана көп маданияттуу Латвиянын борборунда башталып, Муссолининин фашисттик Италиясынын транспальп өрөөндөрүнө жайылат. Өзгөчө жана так кол жазмасы менен Марина Жарре үй-бүлөнүн ыдыроо процессин чыр-чатак катары өзгөчө сүрөттөйт: анын сулуу жана жоопкерчиликсиз атасы, немис тилдүү еврей, Шоанын курмандыгы; маданияттуу жана катаал апасы, орус адабиятын которгон италиялык протестант; анын эжеси Сиси, француз тилинде сүйлөгөн чоң ата, чоң энеси ...
Алыстагы ата -энелерИталия адабиятынын заманбап назик классиги, ал өзүнүн инсандыгын түбөлүккө калыбына келтирүү же географиялык жана эмоционалдык аймактын ортосундагы ар дайым туруксуз бөлүнүү сыяктуу эң түшүнүктүү маселелерди изилдейт. Көбүнчө Vivian Gornick же Наталья Гинзбург.
Эми Марина Жарренин "Алыскы ата -энелер" китебин бул жерден сатып алсаңыз болот:
