Zimanê fransî ji sedsala XNUMX -an vir ve balkêşiyek taybetî di nav nivîskarên cihêreng de digire ku di muzîkaliya xwe de lêvegerek lîrîkî ya ku bandorê li her pexşanê dike an jî ya ku bi dawîkirina hemî berhemên helbestî vedihewîne vedihewîne. Dibe ku pirsgirêk di hundurê de ye Dumas an Vîktor Hugo, bi wê kapasîteya ku romantîzmê di romanê de vedibêje heya ku ew di dawiyê de tund bin. Mesele ev e ku gava nivîskar hez dikin Milan kundera ew jî derbasî fransî dibin, ji ber ku bandora fermî li wir e, veşartî ye.
Ev gişt têkildarî çîrokbêjekî din ê mezin ê fransî ku karê xwe ji sedsala XNUMX -an heya îro dirêj dike. YEK Jean Marie Le Clezio yê ku zimanê zikmakî yê pêşniyazker bikar tîne da ku li ziman û tevliheviyên wî yên fermî bigere û lêbikole di lêgerîna tundî, sembol, metelokên kûr, amûrên ku bi wan re çîrokên nejibîr pêşkêşî dike.
Di vê wezîfeyê de, ku ji afirîner re hema hema acizker e, ku îlhamê ber bi lêgerîna zimên ve di xizmeta hestan û îdealan de veguhezîne, Clézio ji destpêka ku di destpêka bîst saliya xwe de dest bi nivîsandinê kiriye ve bi dehan pirtûk çap kiriye.
Tiştê ku gihîşt Spanyayê bê guman çêtirîn berhema vegotina wî ye. Never çandiniya bi nivîskarek ku pêşgotinî dike xweştirîn şêwaza werzîşê ya rewşenbîrî, tu carî zirarê nake. Gava ku em nêzî romanên wî yên dawîn dibin, xwendinên sofîstîke yên ku tundiya xwe kêm dikin.
3 pirtûkên herî pêşîn ên Le Clézio pêşniyar kirin
Strana zarokatiyê
Nivîskarên mîna Le Clézio ji gelek nivîskarên din re aciz in ku gava dest bi nivîsandinê dikin divê gotar, biyografî an roman hilbijêrin. Ji ber ku Le Clézio dema ku nivîsa xweya hema hema helbestvanî çêdike, jiyana xwe roman dike û wan aliyên biyografîkî yên ku wekî hêmaya nemiriyê, mîna zarotiya zaroktiyê, evîn û tunebûnan ku ji ya ku ew dikarin ji bo miriyên din texmîn bikin pir zêdetir dike.
Ji ber vê xêra nû ya jiyanê evokên romannûs hatine çêkirin (ku wekî ku bi tevliheviya menuya pênc stêrk lê tê xuyang kirin lê wusa ye) bi xêr hatî. Let's em ji edebiyata şer bêtir xwe dirêj bikin da ku em li giyanên ku tiştên din dibêjin ku ew di pirtûkên din ên pir pêwendîdar de dinivîsin, binihêrin, yên ku bê guman divê di bûyera karesatek şaristaniya me de werin xilas kirin ...
Piştî lorîkan stranên zarokatiyê tên ku tê de em jixwe dizanin ku refan çawa dixwînin. Like mîna her tiştê ku bi dil hîn dibe, ew stranên kevn her û her di repertûara ku em lê digerin de dimîne dema ku tu muzîkek din tune ku bi bayê ku me digire ber xwe bide.
Li ser vê rêwîtiya hestyarî ya li Brittany, axa îdîlîk a zaroktiya wî, Le Clézio me vedixwîne ku em li ser nasnameya xakî, neteweperestî û derbasbûna demê bifikirin. Ji bîranîna wî ya yekem #teqîna bombeyê li baxçeyê xanima dapîra wî, bi salên ku wekî zarokek şer dijiya, ku bi vî rengî bandorek mezin li fêrbûna wî ya cîhanê kir, Xelata Nobelê ya Edebiyatê rûpelek bingehîn a hestiyariya xwe dikişîne erdnîgariya ku qala aîdiyet û cihê wê di bîrê de dike.
Rêwîtiyek ber bi gihîştinê ve, lê berî her tiştî nêrînek zelal li guherînên sosyo-polîtîk ên li yek xakê, wendabûna pêşkeftî ya aboriya wê ya kevneşopî û rûmeta serbilind a miletekî ku, tevî her tiştî, xwe li kokên xwe digire.
Muzîka birçîbûnê
Bi xwezaya Le Clézio ya ku ji koçberî, xewn û malbatên ku bi şer hatine şkestin pêk tê, ev roman wekî çîrokek ku hinekî xweser an bi kêmasî ji malbata wî îlham girtiye tê fêm kirin.
Mauritius ji nivîskar re cîhê vegotin û kokan, koçberî û çarenûsan e û ew romana ku li wê derê dest pê dike, ya ku li ramana lewaziya bextewar a di mirov de, û têkçûna hêsan a ku bi ceribandina helakbûn an bi xetereya cîhanek nêzikî hecatombê.
Piçûk Ethel Brun qet texmîn nake ku dê birçîbûn çawa be. Li bavek hêzdar lê xerib lê bi rastî ji hêla bapîrê xwe ve tê parastin, Ethel xwe li cîhana Parîsê ya berî şer vedike.
Xwezaya keçikê wê ber bi wê ramanê ve dibe ku qencî, an jî bi kêmanî rehetî, ber bi dawiya xwe ve diçe. Perhaps dibe ku tenê ew ji şiyarbûna bêbextiyê re amade ye.
Bitna bin ezmana Seul
Jiyan sirek e ku ji bermahiyên bîrê û pêşbîniyên giyanî yên pêşerojê pêk tê ku paşxaneya wê dawiya her tiştî ye. Jean-Marie Le Clézio wênesazek portreya wê jiyanê ye ku di karakterên xwe de komkirî ye û biryar daye ku her tiştî ji xeyalek ku tê de her nêzîkatî mumkun e, di nav de berhevokek têgehên bingehîn, rojane, der barê wî karakterê ku li benda bersivan e li aliyekî din vebike. neynik. Gava ku em têkevin binêrin li xuyanga xwe dinihêrin.
Ji bo bûyera vê yekê Romana Bitna di bin ezmanê Seoul de, Em cîhana taybetî ya ciwanek Bitna ya ku gihîştibû bajarê mezin Seoul, paytexta Seoul, dilnerm, dilşewat, berbi cîhana rojavayî me, lê di dawiyê de bi bakurê heman welatê xerîb û xeternak re cêwî kir. Rêwîtiya paytextê ne rêwîtiyek hêsan e. Ew xwişkek e ku ji rêwîtiyê re ji bo yên mayî yên malbatê ku bi xwerûbûna xwerû ya ku yekbûyî ye ve hatî zêdekirin û ji bo wê Bitna tenê dikare şertê xulamtiyê bigire.
Ciwan lê bi biryar in. Bitna bi faktorên diyarker ên xaltiya xwe razî nabe û wê çarenûsa nediyar ji bo jinek ku hema hema zarokek e li bajarekî ku karibe her tiştî xirab bike, ji hêzê heya ciwaniyê, diyar dike. Bi dilşadî Bitna Cho, pirtûkfiroşê pîr ê ku wê pêşwazî dike ji bo peywira taybetî ya vejîna Salomé, dibîne, keçek ku tenê di şirketa kesek hîn ciwan de dikare careke din hîs bike ku ji sînorên wê yên herî zalimane jiyan heye.
Zû Salomé vedibêje ku bi Bitna û çîrokên wê ew dikare laşê xwe bihêle û bimeşe, bireve, tewra ji kesên din ên ku bi wê re di cîhanên nû de qet xeyal nakin hez bike. Sêgoşeya di navbera Bitna, Salomé û Cho de cihek magnetîkî di navbera berikên wê de digire. Her yek ji karakteran dîmenek ji êşê, kêmasiyan, hewcedarî û hewla zindîbûnê tevî her tiştî nîşanî me didin.
Li gel rojhilatnasiyê, pêşeroja enigmatîk a sê karakteran ji me re wekî sirek tê pêşkêş kirin ku di navbera mîhengên xeyalî yên ku keçan parve dikin de diçe ber xwestekên rastiyek veguherîner ku dikare dilê birîna birêz qenc bike. Cho, bi hesreta malbata xwe, li wî bakurê welatekî ye ku bûye qurbana herî mezin a Warerê Cîhanê yê Duyemîn ku îro jî giyanan ji hev vediqetîne.
Komplîkasyonên mezin an jêderên siyasî nakokî, metafor, alegoriyên xerîbbûn û xerîbiyê pêk tînin. Nobel Le Clézio van ekstremên ku di vegotinê de têne lîstin bi zimanek hêsan û dînamîkî vedigire di heman demê de ku ew xemên kûr ên mirovî hişyar dike.
Pirtûkên din ên pêşniyarkirî yên Le Clezio…
Mondo û çîrokên din
Her gav balkêş e ku meriv çîrokbêjê mezin di warê kurteçîrokê de, di wî celebê senteza afirîner de kifş bike. Digel ku rast e ku hûrguliya her gav serketî ya nivîskarek mîna Le Clézio bi rengek bêkêmasî ji sedema kurteçêkirinê re xizmet dike. Wekî din, di pirtûkek sosret de ku li dora zaroktiyê nuqteyek nostaljîk a têkçûyî distîne, kurtasî hêstirek an kenek dawîn çêdike, her gav rexnegiriya mîrata mezinan û, bê guman, vexwendinek ku di heman demê de li ser cîhana heram jî bifikire. ku em bi rêûresm û adetan vedixwînin hin hebûnên pak ên wekî zarokan, mîna ku zarok bûn.
Xeyala piçûkan di heşt çîrokên berevajî yên di navbera çavên zarok, rastiya wî û nihêrîna mezinan de li gelek bûyerên sansor û zalim derdikeve, jixwe dizane ku ya girîng huner e ku li ser bedewiya cîhanê hatî çêkirin.
Lehî
Ti carî sernavek çêtir ji bo romana ku dest pê dike û diqulipîne giyanê wê wêjeya transcendent. Karaktera François Besson ji notên ne -rastiya Gregorio Samsa pirtir derbas dibe, carinan ew nêz dibe Jean-Baptiste Grenouille bi bêhna bîskekê ku dinyayê her û her vediguherîne serxweş e.
Romaneke bi wan çirûskên lîrîkî ku bê guman xeyala ku bi fransiziya xweya xwerû hatî vegotin diherikîne lê ya ku bi spanî jî pexşanê vediguherîne delîvek ji bo aqil.
Ji wê kêliya ku François bi jineke ciwan a ku hestên wî dixemilîne û ku wî çend rojên din wî di labîrentekê re derbas dike, dîmenek taybetî dijî, ber bi valahiya herî bêkêmasî an cîhê herî geş a azadiyê. Veguheztinek xedar a karakterek ku vîna wî ji laşê wî xilas dibe.
