Rêwiyê dergûşê di kapasîteya xwe de wekî kurê dîplomatek, Carlos Fuentes Wî rûmeta rêwîtiyê, ji bo nivîskarê geş, amûrek hêja girt. Rêwîtî dewlemendiyek bêhempa ya perspektîfên li ser cîhanê, fêrbûna li dijî etnocentrîzmê, şehrezayiya populer pêşkêşî dike. Zarokatiya îmtiyaz a nivîskar ji hêla wî ve herî zêde hate bikar anîn da ku di serî de bibe nivîskarek mezin, û her weha dîplomatek navdar wekî bavê xwe.
Wekî nivîskarek perwerdekirî û wekî kesek ku bi giyanên rêwîtiya xweya bêdawî re bi rastiyên cihêreng re di têkiliyê de ye, Fuentes bû romannivîsek civaknas, bi lêgerîneke hema hema antropolojîk a mirov li hawîrdora xweya xwezayî ya civakî.
Ne ku romanên wî hewildanek biaqil a niyeta pedagojîk e, lê hem karakter û hem jî nêzîkatiyên wî her gav niyetek zelal, lêgerîna bersivan di dîrokê de eşkere dikin. Ji her tiştê di paşerojê de, ji hemî pêvajoyên dîrokî, ji şoreş û şeran, ji qeyranan, ji serketinên mezin ên civakî pir tişt hîn dibin, bermayiya dîrokê vegotinek e ku hatî çandin Carlos Fuentes ku romanên xwe ji me re pêşniyar bike.
Bi mantiqî, wekî Meksîkî, taybetmendiyên welatê wî jî di gelek pirtûkên wî de derdikevin. Xweseriya gelên mîna Meksîkî gelek şewq dide paradoksên wê, ku bi niyeta gelan bi nasnameyek ciyawaz a bihêz ve hatî xemilandin tevî xapînokiya ku avakirina wê bi dawî kir (mîna hemî gelên cîhanê, ji hêla din ve dest)
Su hevaltiya bi Gabriel García Márquez re ew ê hêjayî fîlmekî be. Du ji afirînerên edebiyata Spanî-Amerîkî yên herî mezin, ji bo pêşxistina karîna xweya mezin hevûdu xwar dikin ...
Hilbijartina romanên Carlos Fuentes
Terra Nostra
Ka em ji serî de dest pê bikin, xwe bigihînin Pangea, li cîhanek ku bi girseya av û girseya axê hatî dabeş kirin binihêrin, ku her pêkhateyek yekîneyek tevlihev pêk tîne. Li wir, ev xaniyê ku tê gotin Erdê me dest bi çêkirinê kir, li gel ku hîna kilît ji me re nehatibûn dayîn.
Em efsaneyên wan deman dizanin, dengên ku tu mirovî nebihîstine. Dûv re dengê cûrbecûr celebên me yên ku li ser rûyê erdê bicîh bûne hat. Nothing tu tişt dîsa ne mîna berê bû, li gel ku mohleta me qediya jî, em jî tenê dibin ekolek ku di qulikek reş de winda bûye.
Nîqaş: Terra nostra, romana herî ambicioz û tevlihev a Carlos Fuentes, bê guman yek ji sernavên bingehîn ên vegotina hemdemî ya Spanî ye. Zimanek ku di domandina agir de ye, makîneya krîtîk a çîrokê diafirîne, wêran dike û ji nû ve vedibêje: ji bêdengiya dûr a cîhana mîtên kozmogonîk bigire heya şeva qalind û qîrîn a kelem û rufên Spanyayê ya Habsburga.
Terra nostra rêwîtiyek pir dirêj e ku vedigere Spanya ya Padîşahên Katolîk da ku karanîna hêza ku li koloniyan hatî veguheztin eşkere bike; ya Felipe II, absolutîzma Spanî ya Habsburg, mekanîzm û strukturên vertîkal ên hêzê li Amerîkaya Spanî, bi kurtasî.
Ew jî nivîsek e ku têgeha çîrokê rexne dike. Di dîroka romanê de ew dozek sînorî temsîl dike: epîpan û bingeh. «Terra nostra dîrok e ku bi çavê romannivîsek tê dîtin, digel hemî çavkaniyên xeyala edebî di destê wî de.
Mirina Artemio Cruz
Pîrbûn şoreşek neuronî ye, berevajî şoreşa hormonal a ciwaniya destpêkê. Portreya kalê Artemio Cruz rêzê li tevliheviyê digire, û dîsa jî rêzê li kaos û hesta nêzîk a wendahiya herî mezin digire: ya ku jiyana xwe ji dest dide.
Çîrokek zelal û hişk ku mirovahiyê di têgîna xweya herî fireh de, ji mekanîka gavan ber bi bîrên xewnan ve vedide.
Nîqaş: Demên dawîn ên jiyana mirovekî bi hêz, leşkerekî şoreşger, evîndarek bê evîn, bavek bê malbat ... mirovekî ku xiyanet li rêhevalên xwe kir, lê yê ku nikarîbû birînên çarenûsê hilgire.
Carlos Fuentes pêvajoyên giyanî yên kalemêrekî eşkere dike ku êdî nikare xwe biparêze û li ber mirina nêzîk û ne layiqî secde ye, lê îradeya wî - ya ku di civakê de cihekî girîng daye wî - li ber têkçûnê disekine.
Bi karanîna teknîkek vegotinê ya biriqandî, ku di yek nivîsek de hişmendî, binehişî û vegotina objektîf, paşeroj, îro û pêşerojê tîne ba hev, Fuentes me di hundurê theoreşê de, pergala siyasî ya Meksîkî û xisûsiyetên çînên serdest.
be
Dîrok di wan kesên ku dimirin de dimîne. Bîranînên heyînên ku derketine li wan ên ku di heman çar dîwaran de mane, bihêztir û zindîtir dibin.
Dîroknasek ciwan biryar dide ku peywirek bi drav bide, lê transkrîpsiyona ku li ser kesayetek dîrokî tê kirin bi dawî dibe û dibe sedema zanebûnek pir mezin a rastiya dawîn a dîrokê.
Nîqaş: Çîrok dest pê dike dema ku Felipe Montero, dîroknasek ciwan a jîr û tenê ku wek mamoste bi meaşek pir kêm dixebite, di rojnameyê de reklamek dibîne ku ji bo karekî bi meaşek pir baş pisporek taybetmendiyên wî daxwaz dike.
Kar, li 815 Donceles Street, ji organîzekirin û nivîsandina bîranînên kolonek Fransî û wergerandina wan bo Spanî pêk tê da ku ew bêne weşandin. Jinebiya kolonel, Consuelo Llorente, û xwişka wê Aura li vê malê dijîn.
Roman li dora Aura, xwediyê çavên kesk ên kesk û bedewiya mezin, û têkiliya wê ya xerîb bi xaltiya xweya pîr re derbas dibe. Felipe ji Aurayê hez dike û dixwaze wê ji wir bigire ji ber ku ew difikire ku Aura nikare jiyana wê ji bo Consuelo ya ku wê girtî mayî bike. Bi ketina wêne û nivîsên kolonel û jinebî re, Felipe hesta xwe ya rastiyê wenda dike û rastiyek dibîne ku ji xeyal û evînê derbas dike.
