Nivîskarê Danîmarkî Thomas Rydahl, di edebiyata reş a Nordîk de dengek nû geş dibe (hîn negihîştiye Jo nesbo, camilla missberg û gelekên din ...) bi nîvek romanên li dû xwe, çend sal berê wî senaryoyek biyanî derxist, ji xwendevanên welatê xwe re, ku tê de klîşeyên neteweyî yên çîrokan di ronahiyek nizm de, li cîhên qeşayî yên wî Axa Skandînavyayê.
Then paşê wî romana xwe ya çaremîn bir Fuerteventura. Ew Heramît bû. Çîrokek ku, her çend li Danîmarkayê pir serfiraz bû jî, gihîşt Spanyayê bi wê vîtola serfiraz a ku li welêt tê de ye û rastî ev e ku ew hinekî pûç kir.
Bi dîtina min, ez difikirim ku pirsgirêk bêtir li ser wergerê bixwe bû, nebûna guncaniya çavkanî û çavkaniyan ji zimanek ji yê din re.
Ji ber ku rastî ev e ku çîrok di destpêkê de xweş xuya dikir, tenê ew hêdî hêdî ji holê rabû ji ber wê qîrîna ku bêtir bi rastbûna wergerê ve girêdayî ye û nebûna çavkaniyên ku bi wan re îronî û kesayetiyên retorîkî yên tîpîk ên welatê Danîmarkî vediguherîne .
Yet dîsa jî di vê beşa duyemîn de wisa dixuye ku wergêr hatiye guheztin. Ji ber ku vegotin bi rengek cihêreng pêşve diçe, bi xwezayî, bi Erhard, protagonîstê bêkêmasî, yê ku çêtir lê dixe. (Ku ew zilam şufêrekî taksiyê ye, li piyanoyê dixe û bi xwedîkirina keriyek bizinan diqede dikare wekî karakterîzasyonek ecêb an groteskek rastîn were hesibandin, li gorî vê yekê gelo niyeta herî rastîn a nivîskar tê veguheztin, an na)
Di vê romanê de em aliyên Erhard, heram, dizanin ku di beşa yekem de me nikarîbû texmîn bikira. It ev e ku çarenûsa lehengê yekta yê ku anonîmiyetê tercîh dike dikare di ronahiya bûyerên ku diqewimin de her dem were guheztin dema ku ew dest bi wezîfeyek nû dike û balê dikişîne ser koçberiya mirovên Afrîkî yên ku li pasaportê digerin girav. yekser berbi Ewropa-ya pir-dirêj.
Naha hûn dikarin romanê bikirin Windabûyî, Pirtûka nû ya Thomas Rydahl, li vir: